Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΑΠΟ ΕΠΙΟΡΚΟΥΣ... 

Τα πάναγνα μυστήρια της αρχαιότητος, εκκινώντας από τα αρχέγονα Ορφικοδιονυσιακά, Λυκομηδικά, Καβείρια, Κρητικά και προχωρώντας στα Ελευσίνια και στις λοιπές ιερατικές θεσμοθεσίες και στα μυστηριακά δρώμενα, διατήρησαν την υψηλή μυσταγωγική τους αποστολή και επιτελούσαν το υψιπετές ιερουργικό-μεταστοιχειωτικό τους έργο, για όσο διάστημα ακολουθούσαν αυστηρές προϋποθέσεις μυητικής εισδοχής, εισερχόμενοι στα μυσταγωγικά τους σκηνώματα αληθείς αναζητητές του Φωτός, κεκαθαρμένοι και χρηστοήθεις, άνθρωποι δηλαδή που είχαν επίγνωση της σημασίας και του έργου των μυστηριακών θεσμών, αλλά και επίγνωση συνάμα της ατέλειάς τους ως θνητοί, επιζητώντας με σεμνότητα και ειλικρίνεια την ψυχοπνευματική τους βελτίωση...
Δια τούτο και τα Μυστήρια συγκέντρωναν τους ενάρετους ανθρώπους τους οποίους τελειοποιούσαν σταδικά ακόμη περισσότερο. Αφ΄ ης στιγμης όμως τα μυστήρια και η μύηση σε αυτά, έγιναν αντικείμενο συνδιαλλαγών, σκοπιμοτήτων, αφ΄ ης στιγμής από το πέρας κυρίως των κλασικών χρόνων με ιδιαίτερη έξαρση  επί των ελληνιστικών χρόνων και συνακόλουθα επί της ρωμαιοκρατίας άρχισαν να εισέρχονται οι ισχυροί του πλούτου και οι κατέχοντες τα σκήπτρα της εξουσίας δίχως κριτήρια αξιολογικά, αλλά με μοναδικό κριτήριο την υλική και πολιτική ισχύ τους, εκμεταλλευόμενοι την φιλοχρήματη και ωφελιμιστική στάση του διεφθαρμένου, πλέον, ιερατείου, φαινόμενο το οποίο ίσχυε και στα χρηστήρια. 

Αφ ης στιγμής οι θύρες των μυσταγωγικών θεσμών άνοιξαν αδιακρίτως και εισήλθαν στα ιερά αυτά τελεστήρια οι βέβηλοι, μητραλοίες, αγεωμέτρητοι, άτομα δηλαδή ανώριμα, αλλοπρόσαλλα και διεφθαρμένα που αντιμετώπιζαν τη μύηση στα μυστήρια ως έναν επιπρόσθετο "κοσμικό" τίτλο διάκρισης και επίδειξης, προς ικανοποίηση της ρηχής ματαιοδοξίας τους, οι θεσμοί αυτοί επόμενο ήταν να παρακμάσουν, να εκφυλισθούν, διότι εξετράπησαν της αποστολής τους, μη ευρισκόμενοι θεματοφύλακες να τους προασπίσουν...
Δικαίως και ορθώς, ο έσχατος νόμιμος Ιεροφάντης των Ελευσινίων Μυστηρίων, ο Νεστόριος, απεφάνθη και προέβλεψε ότι ο εκφυλισμός και η σίγηση αργότερα των αυθεντικών μυστηρίων (γιατί συγκρητιστικές εκτροπές αυτών υπήρξαν και μεταγενέστερα, παρωδίες δηλ. μυστηρίων) θα επιφέρει σκότος ανυπολόγιστο επί της οικουμένης, ως και συνέβη...
Σήμερα, σε μία εποχή καθ΄ ολοκληρίαν υλοκρατούμενη, αντιπνευματική, αντι-ιεραρχική και αντι-παραδοσιακή, σε μία εποχή όπου τα πάντα γίνονται, με την συνδρομή της τεχνολογίας, στους πάντες γνωστά, ο κίνδυνος της αποπνευματοποιήσεως και της εκτροπής από την μυσταγωγική ιχνηλασία των αρχαίων μυστών, ελλοχεύει όσο ποτέ άλλοτε έντονος...
Πολλοί είναι εκείνοι που δίχως να διαθέτουν επίγνωση του μυστηριακού έργου που επιτελούν οι πνευματικοί-εσωτερικοί οργανισμοί και τα τάγματα, κρούουν αναιδώς και βεβήλως την θύρα τους, μόνο και μόνο προς ικανοποίηση μίας ρηχής ματαιοδοξίας και προς ικανοποίηση ενός φαιδρού "ελιτισμού", θεωρώντας εσφαλμένα ότι αρκεί η εισδοχή σε έναν εσωτερικό φορέα προκειμένου να προσδοθεί "αξία" στην ανύπαρκτη προσωπικότητά τους...
Σε μία εποχή την οποία διαφεντεύουν και κυριαρχούν ηδονιστές δίχως πνεύμα και τεχνοκράτες δίχως ψυχή, η στάση και ο ρόλος των αληθινών εσωτεριστών, καθίσταται πολύ πιο ουσιαστική, έστω και εάν η σύγχυση και το σύννεφο της σκόνης που προκαλεί η ταχύτητα και οι εξελίξεις που συμβαίνουν, δεν επιτρέπει ευκρινώς αυτό να διαφανεί...
Αυτή ακριβώς είναι και η μεγάλη πρόκληση, υπ΄ αυτές τις συνθήκες, τις αντίξοες και παρακμιακές, διαγράφεται και το υψηλότερο καθήκον που καλείται ο μύστης να υπερασπιστεί, νοηματοδοτώντας όσο ποτέ ίσως άλλοτε έντονα την αποστολή του. Οι θεματοφύλακες των μυσταγωγικών παραδόσεων, επωμίζονται, λόγω και έργω, το καθήκον να διαφυλάξουν τα μυσταγωγικά νάματα αλώβητα και να δυναμώσουν την φλόγα του φωτός μέσα στο πιο πηκτό σκότος για να φωτίσει τα σκοτάδια.  
Και εάν οι βέβηλοι εισήλθαν στον ναό της Αρετής, επειδή κάποιοι αλόγιστα και απερίσκεπτα τους άνοιξαν τις θύρες διάπλατα να εισέλθουν, ή παρεισέφρυσαν από ανοπαίες ατραπούς, οι φυλάττοντες Θερμοπύλες, έχουν ιερό καθήκον και υποχρέωση ως νέοι Ηρακλείς, να προβούν στην κάθαρση της κόπρου του Αυγείου, πριν οι ακαθαρσίες καταπνίξουν και αμαυρώσουν τα πάντα... 
Οι ένδοξοι μυσταγωγοί του παρελθόντος, από τον Σπυρίδωνα Νάγο και τον Α. Αδριανόπουλο μέχρι τον Α. Σικελιανό, τον Καζαντζάκη και τον Κ. Παλαμά, άφησαν παρακαταθήκη που δεν παραγράφεται, δεν αλλοιώνεται, δεν παραγκωνίζεται ποτέ και από κανέναν!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72




ΕΠΑΝΑΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟ

Το βιβλίο "Διονυσιακοί Τεχνίτες και Αρχαίοι Ναοδόμοι: Η αληθινή προέλευση του Τεκτονισμού" ρίχνει φως στο σκότος της άγνοιας και της εσκεμμένης αλλοίωσης. Οι ενδιαφερόμενοι για το βιβλίο μπορούν να επικοινωνησουν είτε στο τηλέφωνο 6909-753372 είτε να αποστείλουν e-mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση: ionhellas@gmail.com και μαζί με αυτό, θα λάβουν δώρο ένα ακόμη βιβλίο μυστηριακού περιεχομένου!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ίδιο τον Έρωτα
ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΝΤΕΡΤΙΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΑ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2002: ΠΑΡΑΜΕΝΩ ΣΤΟ ΚΕΛΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΗΣ 21ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ.... Ήταν μία βροχερή ημέρα του Νοεμβρίου 2002 που ξεκίνησα να πάω στις φυλακές Κορυδαλλού. Η επίσκεψη αφορούσε τον έγκλειστο Στρατηγό Νικόλαο Ντερτιλή, ισοβίτη πολιτικό κρατούμενο της 21ης Απριλίου 1967, τον οποίο επισκεπτόμουν σχετικά συχνά για μία μεγάλη περίοδο. Μάλιστα, ο Στρατηγός με είχε τιμήσει και με την παραχώρηση συνεντεύξεώς του στο περιοδικό "Απολλώνειο Φως" που τότε εξέδιδα και η οποία δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου 2003... Εκείνη την ημέρα λοιπόν, λόγω βροχής και παγωνιάς, ο Στρατηγός δεν είχε επισκέψεις και έτσι μείναμε οι δυό μας στο κελί, συζητώντας με τις ώρες, διάφορα θέματα. Δεν χόρταινες να ακούς τις συναρπαστικές αφηγήσεις του από την Κύπρο το 1963-64, από τις διάφορες πολεμικές του περιπέτειες σε προγενέστερους χρόνους, καθώς ο Στρατηγός Ντερτιλής δεν ήταν κανένας χαρτογιακάς, αλλά τα γαλόνια του τα είχε
Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΚΑΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ Στον Τεκτονισμό αλλά και στον Εσωτερισμό ευρύτερα, υφίστανται ορισμένα σύμβολα προερχόμενα από τον χώρο του φυσικού και ζωϊκού βασιλείου τα οποία διαθέτουν αρχετυπική σημασία. Ένα από αυτά, χιλιοειδωμένο ως σύμβολο που κοσμεί το πέτο μυημένων είτε πολλάκις αναφερόμενο σε τυπικό τελετουργικά, είναι η Ακακία. Τι είναι και τι συμβολίζει πραγματικά η Ακακία στον χώρο της μεταφυσικής παραδόσεως και των εσωτερικών αναζητήσεων; Ο όρος «Ακακία» είναι σύνθετος και περιλαμβάνει το στερητικό «α» και τη λέξη «κακία» ως έκφανση του αρνητικού. Από ετυμολογικής απόψεως, η Α-κακία υποδηλώνει την κατάσταση εκείνη στην οποία κυριαρχεί η έλλειψη, η απουσία του κακού. Η Ακακία δεσπόζει, ως προανεφέρθη, ως σύμβολο στον Εσωτερισμό, υποδηλώνοντας την καθαρότητα και την αγνότητα της ψυχής, και σε επίπεδο καταστάσεως, συμβολίζει την ανάσταση και την αθανασία. Το δέντρο της Ακακίας, είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με τις απόκρυφες παραδόσεις, από
ΔΩΔΕΚΑ ΣΟΒΑΡΟΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ... ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ! Τα γεγονότα στη Γάζα, και οι "αγαθοεργίες" των Ισραηλινών μακελάρηδων στην Παλαιστίνη, δεκαετίες τώρα, αλλά πρωτίστως πρόσφατα, στάθηκαν αφορμή για μία ακόμη φορά, να "αποκαλυφθούν" οι διάφοροι περιπλανώμενοι ακροδεξιοί "εθνικοπατριώτες" που απροκάλυπτα στηρίζουν το Ισραήλ και τον Σιωνισμό. Αναλογιζόμενοι τη στάση τους, ψάξαμε και αναζητήσαμε γεωπολιτικά, ιστορικά και στρατηγικά επιχειρήματα για να συμπαραταχθούμε και εμείς με το Ισραήλ. Και τα βρήκαμε. Ιδού: - ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ, ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ (ΜΑΚΚΑΒΑΙΟΙ), ΚΑΤΕΣΦΑΞΑΝ ΜΕ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΓΕΝΕΙΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΠΟΛΕΩΣ ΣΤΗΝ ΦΙΛΙΣΤΑΙΑ (ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ), EΠΙ ΑΝΤΙΟΧΟΥ Δ΄ ΤΟΥ ΕΠΙΦΑΝΟΥΣ. ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΧΑΝΟΥΚΑ. -ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΚΚΑΒΑΙΟΙ ΣΗΜΙΤΟΦΟΙΝΙΚΕΣ ΜΕ ΠΑΡΟΤΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΟΥ ΞΕΡΞΗ ΕΣΘΗΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΑΜΠΡΟΥ ΤΟΥ ΜΑΡΔΟΧΑΙΟΥ (ΜΑΡΔΟΝΙΟΥ), Ε
ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΝΔ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ & Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΟΥ... Μέχρι και τον Οκτώβριο του 2010, η ΝΔ επί Προεδρίας Αντώνη Σαμαρά, είχε ταχθεί αναφανδόν εναντίον της ψηφίσεως του πρώτου Μνημονίου, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι "η συνταγή αυτή δεν βγαίνει" και μιλώντας για σειρά θέσεων (Ζάππειο 1, 2, 3), που ανέτρεπαν το μνημονιακό καθεστώς. Ένα καθεστώς που εκχωρούσε την Εθνική Κυριαρχία στους ξένους πιστωτές και προέβλεπε συνθήκες εξοντώσεως του μέσου Έλληνα με μεγιστοποίηση των φόρων, περικοπή μισθών, συντάξεων, συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, περικοπές δαπανών απαραίτητων για τη λειτουργία της παιδείας, της υγείας, της άμυνας κ.ο.κ. Δήλωνε τότε ο πρόεδρος της ΝΔ τα ακόλουθα: Τον Οκτώβριο του 2010 ο Αντώνης Σαμαράς , πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, είχε καταδικάσει την πολιτική του μνημονίου. « Δεν πάει άλλο, κάτ ι πρέπει να αλλάξει, η πολιτική του μνημονίου πρέπει να αλλάξει» τόνιζε ο Α. Σαμαράς προσθέτοντας ότι «το μνη
ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, Η ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΑΠΕΙΛΗ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ... Την δεκαετία του 1980, οι κυβερνήσεις του Α. Παπανδρέου έθισαν τον ελληνικό λαό σε μία ιδιότυπη νοοτροπία νεοπλουτισμού και την ελληνική νεολαία σε μία κατάσταση νωθρότητας και λέμε ιδιότυπη γιατί η τεχνητή οικονομική ευμάρεια που προκλήθηκε, οφειλόταν στον ακατάσχετο δανεισμό της χώρας όσο και στις αθρόες προσλήψεις με κομματικά κριτήρια μέσω κομματικών κλαδικών οργανώσεων που καθιερώθηκαν εκτοξεύοντας την ευνοιοκρατία και την πολιτική συνδιαλλαγή στα ύψη... Στο πλαίσιο αυτό, απαξιώθηκε η χειρονακτική εργασία και δημιουργήθηκε τεχνητό κενό στους τομείς της οικοδομής, της γεωργίας, των τεχνικών επαγγελμάτων, σε εργατικούς κλάδους, κενό το οποίο προκλήθηκε εσκεμμένα ένεκα του νεοπλουτισμού και της νωθρότητας και το οποίο ήρθαν οι  λαθρομετανάστες από το 1990 και εντεύθεν να καλύψουν... "Καλά που ήρθαν οι ξένοι και βρήκαμε για τα χωράφια μας εργάτες και για την οικοδομή τεχνίτες" μονολογούσαν πολλοί,
ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΔΙΣ ΔΡΑΧ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΤΥΜΒΟ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΔΙΑΜΑΝΤΗ; ΑΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ 63 ΤΑΦΩΝ, ΤΕΙΧΩΝ, ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ... Η τραγική ιστορία του τύμβου των Σαλαμινομάχων, μέσα από επίσημα έγγραφα... Το 1975, το ναυπηγείο "Αρκαδία ΑΕ" (Αφοί Διαμαντή), ισοπεδώνουν το ανατολικό τμήμα του τύμβου και καταστρέφουν 63 τάφους, ισοπεδώνοντας παράλληλα αρχαία τείχη, ιερά, βωμούς και ό,τι βρήκαν στο διάβα τους. Μηνύονται, αλλά ουδέποτε η εκδίκαση της υποθέσεως διεξήχθη (με την παρελκυστική τακτική των απανωτών αναβολών, μέχρι οριστικής παραγραφής!!!!).  Το γιατί η υπόθεση παραγράφηκε, αν και επρόκειται για μία καταστροφή ασύλληπτου μεγέθους και βαναυσότητος, οφείλεται στο γεγονός ότι οι διαπράξαντες αυτή, τυγχάνουν συγγενείς του Αχιλλέα Καραμανλή (και του μέχρι προσφάτως Υπουργού Μεταφορών, Κ. Καραμανλή), οπότε και τους επιφυλάχθηκε προκλητική ατιμωρησία για πράξεις οι οποίες είναι ποινικά κολάσιμες! Ο κυρίως τύμβος, το πλάτωμά του, και