Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΩΝ ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΝ...
Η επικέντρωση στην ανάδυση της ψυχικής ουσίας και στην ανάταση του ψυχικού μας Εαυτού, αφυπνίζοντας τον χριστικό σπινθήρα που εμφωλεύει στο άδυτο του Είναι μας ώστε να κατορθώσουμε σταδιακά, κάποια στιγμή, την εξομοίωση με τη θεία ουσία, αποτελεί αντικείμενο ενδελεχούς διδαχής και βιωματικής εμπειρίας σε όλα τα μυστηριακά αλλά και θρησκευτικά συστήματα τα οποία αποδέχονται την Αθανασία της Ψυχής. Δεν υπολείπονται ως προς αυτή την επιδίωξη, πλείστες φιλοσοφικές και μεταφυσικές θεωρίες, έμφορτες από το αρχαίο ελληνικό πνεύμα και τις μυσταγωγικές διδασκαλίες των ενδόξων προγόνων μας....
Η Ψυχή, κατά την Ελληνική αντίληψη των πραγμάτων, αποτελεί το άϋλο τμήμα της ζωϊκής υποστάσεως όλων των εμψύχων όντων (είτε ανθρώπων, είτε ζώων, είτε φυτών), η οποία δίνει ζωή στο σώμα, το ελέγχει και ως μορφή ενέργειας επιζεί μετά τον θάνατο του σώματος, μεταβαίνοντας σε ένα άλλο επίπεδο, από το οποίο είτε επανενσαρκώνεται, είτε αναρριχάται στους Ανωτέρους Κόσμους, μετά την διαδικασία της ψυχοστασίας.
Στην Ελληνική Παράδοση ο όρος "ψυχή" που σημαίνει πνοή (πνοή ζωής) απαντάται στον Όμηρο. Στο ομηρικό έργο η ψυχή παρουσιάζεται είτε ως ζωτική πνοή την οποία διακινδυνεύει να χάσει ο πολεμιστής στη μάχη είτε ως ένας ζωογόνος παράγοντας ο οποίος μετά τον θάνατο του σώματος, δηλαδή μετά την μετάσταση, μεταβαίνει στον Άδη, στο βασίλειο των Νεκρών... Στον Κάτω Κόσμο, στο βασίλειο του Πλούτωνα, ονομάζεται «είδωλον» επειδή διατηρεί τη μορφή και την προσωπικότητα του εκλιπόντος, τελεί όμως σε μια υποβιβασμένη κατάσταση, ούσα εγκλωβισμένη υπό την γη να ζει ως σκιά... Μερικές ψυχές, ωστόσο, έχουν την τύχη να ανυψωθούν στα Ηλύσια Πεδία, να βρεθούν στο βασίλειο των Μακάρων, ούσες τελειοποιηθείσες, απολαμβάνοντας αθανασία παράλληλα με τους Θεούς και τους αποθεωθέντες θνητούς...
Η Ψυχή, κατά την Ελληνική αντίληψη των πραγμάτων, αποτελεί το άϋλο τμήμα της ζωϊκής υποστάσεως όλων των εμψύχων όντων (είτε ανθρώπων, είτε ζώων, είτε φυτών), η οποία δίνει ζωή στο σώμα, το ελέγχει και ως μορφή ενέργειας επιζεί μετά τον θάνατο του σώματος, μεταβαίνοντας σε ένα άλλο επίπεδο, από το οποίο είτε επανενσαρκώνεται, είτε αναρριχάται στους Ανωτέρους Κόσμους, μετά την διαδικασία της ψυχοστασίας.
Στην Ελληνική Παράδοση ο όρος "ψυχή" που σημαίνει πνοή (πνοή ζωής) απαντάται στον Όμηρο. Στο ομηρικό έργο η ψυχή παρουσιάζεται είτε ως ζωτική πνοή την οποία διακινδυνεύει να χάσει ο πολεμιστής στη μάχη είτε ως ένας ζωογόνος παράγοντας ο οποίος μετά τον θάνατο του σώματος, δηλαδή μετά την μετάσταση, μεταβαίνει στον Άδη, στο βασίλειο των Νεκρών... Στον Κάτω Κόσμο, στο βασίλειο του Πλούτωνα, ονομάζεται «είδωλον» επειδή διατηρεί τη μορφή και την προσωπικότητα του εκλιπόντος, τελεί όμως σε μια υποβιβασμένη κατάσταση, ούσα εγκλωβισμένη υπό την γη να ζει ως σκιά... Μερικές ψυχές, ωστόσο, έχουν την τύχη να ανυψωθούν στα Ηλύσια Πεδία, να βρεθούν στο βασίλειο των Μακάρων, ούσες τελειοποιηθείσες, απολαμβάνοντας αθανασία παράλληλα με τους Θεούς και τους αποθεωθέντες θνητούς...
Πολύ ορθά ανωτέρω εμφαίνεται στην κάρτα η ρήση του Σενέκα, ο οποίος διατείνεται πως "η ψυχή είναι ένας Θεός που βρήκε καταφύγιο στο σώμα ενός ανθρώπου". Η ψυχή είναι ο συνδετικός κρίκος μας με την θεία υπόσταση, είναι η "γέφυρα" που μας ενώνει με τους Ανωτέρους Κόσμους, άφθαρτους και ανεπηρέαστους από τα εφήμερα και τα τετριμμένα του επίγειου βίου...Το πραγματικό Είναι που εμφωλεύει εντός μας, ονομάζεται Ψυχή, υποστηρίζει ο Πλάτων και όχι άδικα... Στον πλατωνικό "Φαίδρο" παρουσιάζεται η θεωρία ότι ο άνθρωπος έχει τρεις ψυχές: μία στην κεφαλή (νοητική έδρα), μία στο στήθος (έδρα συναισθημάτων) και μία στην κοιλιά (έδρα των σωματικών επιθυμιών). Στην "Πολιτεία" επιπροσθέτως, αναφέρεται ότι ο άνθρωπος έχει μία ψυχή τριμερή: τον νουν (νόηση), τον θυμόν (συναίσθημα) καθώς και το επιθυμητικόν (επιθυμία). Στον "Τίμαιο", τέλος, παρουσιάζεται η θεωρία της τριμερούς/τρισυπόστατης ψυχής, ιδιότητα η οποία ισχύει και για την ψυχή του Κόσμου, και αυτή η τριάδα των ιδιοτήτων είναι που εξασφαλίζει την κίνηση στα ουράνια σώματα.Προκειμένου να υποστηρίξει ο Σωκράτης την αθανασία της ψυχής και τον έλλογο χαρακτήρα της, ότι δηλαδή αυτή αποτελεί την πραγματική έδρα της προσωπικότητας και της υποστάσεως του ανθρώπου, επιχειρηματολογεί επικαλούμενος τη δοξασία της μετενσαρκώσεως, προτάσσοντας το επιχείρημα πώς εάν η ψυχή πέθαινε ύστερα από έναν αριθμό μετενσαρκώσεων, τότε η ζωή θα έπρεπε να έχει εκλείψει από τον κόσμο. Αντιθέτως, η ζωή εξακολουθεί να υπάρχει και να κάνει τους κύκλους της, επομένως οι ψυχές είναι αθάνατες. Πέραν αυτών, ο άνθρωπος διαθέτει την αντιληπτική ικανότητα να συλλαμβάνει ιδέες και νοήματα χωρίς να εξαρτάται από τις αισθήσεις του. Αυτή η ικανότητα δεικνύει ότι η ψυχή κατέχει γνώση από τον κόσμο των Ιδεών επομένως, ανακαλώντας αναμνήσεις από την κόσμο των αιωνίων αρχετύπων. Επομένως προέρχεται από εκεί.
Η συσχέτιση της ψυχής με τον κόσμο των Ιδεών είναι σημαντική: Εφ΄ όσον η ψυχή είναι αόρατη και μη απτή, συμπερασματικά συγγενεύει με τον κόσμο των Ιδεών: είναι απλή και ασύνθετη, αδιάλυτη και αιώνια, όπως είναι και οι Ιδέες. Υπό την προϋπόθεση μάλιστα ότι η ψυχή είναι αυτή που ζωογονεί το σώμα και ο χωρισμός ψυχής και σώματος συνεπάγεται θάνατο/μετάσταση για το σώμα, η ίδια η ψυχή διαθέτει αυτοκίνηση καθώς και αυτονομία ζωής.
Η συσχέτιση της ψυχής με τον κόσμο των Ιδεών είναι σημαντική: Εφ΄ όσον η ψυχή είναι αόρατη και μη απτή, συμπερασματικά συγγενεύει με τον κόσμο των Ιδεών: είναι απλή και ασύνθετη, αδιάλυτη και αιώνια, όπως είναι και οι Ιδέες. Υπό την προϋπόθεση μάλιστα ότι η ψυχή είναι αυτή που ζωογονεί το σώμα και ο χωρισμός ψυχής και σώματος συνεπάγεται θάνατο/μετάσταση για το σώμα, η ίδια η ψυχή διαθέτει αυτοκίνηση καθώς και αυτονομία ζωής.
Αξίζει να επισημάνουμε και την αξιοσημείωτη θεώρηση των Ιώνων Φιλοσόφων οι οποίοι αντιμετωπίζουν τον Κόσμο ως «ἔμψυχον καὶ δαιμόνων πλήρη». Ο όρος "δαίμονες" έχει διαφορετικό εννοιολογικό περιεχόμενο στην αρχαιοελληνική γλώσσα και σημαίνει την αγαθή πνευματική οντότητα, εν αντιθέσει προς την αρνητική χροιά που προσέλαβε κατά τους μεταχριστιανικούς χρόνους... Κατ΄ αυτούς, η ψυχή υποδηλώνει την έδρα των σωματικών επιθυμιών, των συναισθημάτων και της νοήσεως.Οι Ορφικοπυθαγόρειοι μύστες και φιλόσοφοι, πρεσβεύουν την αντίληψη ότι η ψυχή είναι θεϊκή στη φύση της, ότι έχει φυλακιστεί στο σώμα και ότι μετενσαρκώνεται. Οι Ορφικοί υποστηρίζουν ότι η οριστική απελευθέρωση της ψυχής από τους κύκλους των μετενσαρκώσεως, καθίσταται εφικτή δια της εμβιώσεως εναρέτου βίου και αυτός άλλωστε ήταν και ο σκοπός της μυήσεως στα πάνσεπτα Μυστήρια... Επιπροσθέτως, ο μύστης Εμπεδοκλής, διατεινόταν ότι οι διαπράξαντες ατοπήματα πρέπει να περιπλανηθούν επί 30.000 έτη στη «σπηλιά» της γης, διερχόμενοι από την γη δια διαδοχικών επανενσαρκώσεων από τα τέσσερα βασικά στοιχεία της φύσης (τη φωτιά, τον αέρα, το νερό και τη γη) με σκοπό να επιτευχθεί ο εξαγνισμός. Οι Πυθαγόρειοι διδάσκουν ότι η ηθική ζωή οδηγεί σε ανώτερες μετενσαρκώσεις, μέχρι να επιτευχθεί η ένωση με το θείον. Η αποχή των Ορφικών και των Πυθαγορείων από τη βρώση κρέατος και ο σεβασμός προς κάθε έκφανση ζωής, έχει ερμηνευτεί ως εκδήλωση σεβασμού προς άπασες τις μετενσαρκωμένες ψυχές, φρονώντας ότι η δολοφονία ανθρώπου ή ζώου, του ανακόπτει και του αποστερεί αυτή την προοπτική της εξελίξεως... Οι ψυχές μετά την μετάσταση της θνητής υπάρξεως, κρίνονται από τους Αιακό,τον Ραδάμανθυ και τον Μίνωα, ενώ παράλληλα εν ζωή αντιμετώπιζαν τις Ερινύες, ακόμη κι όταν δεν άκουγαν τη φωνή της συνειδήσεως...
Οπωσδήποτε το ζήτημα της ψυχικής αθανασίας που αποτελεί θεμελιακή προϋπόθεση για τη Μύηση στα Μυστήρια όλων των εποχών, έχει πολλές πτυχές και παραμέτρους οι οποίες θα ήταν αδύνατον και ασύνετον να αναπτυχθούν και να αναλυθούν σε ένα απλό κείμενο. Ας θεωρηθεί λοιπόν η παρούσα αναφορά ως μία προκαταρκτική "εισαγωγή" στο θέμα της Ψυχής, για όσες επακολουθήσουν είτε μέσα από το βήμα αυτό, είτε δια ζώσης, εντός "κλειστού κύκλου"...
Οπωσδήποτε το ζήτημα της ψυχικής αθανασίας που αποτελεί θεμελιακή προϋπόθεση για τη Μύηση στα Μυστήρια όλων των εποχών, έχει πολλές πτυχές και παραμέτρους οι οποίες θα ήταν αδύνατον και ασύνετον να αναπτυχθούν και να αναλυθούν σε ένα απλό κείμενο. Ας θεωρηθεί λοιπόν η παρούσα αναφορά ως μία προκαταρκτική "εισαγωγή" στο θέμα της Ψυχής, για όσες επακολουθήσουν είτε μέσα από το βήμα αυτό, είτε δια ζώσης, εντός "κλειστού κύκλου"...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72
