Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

 ΤΡΙΣΗΛΙΟΣ ΘΕΟΤΗΣ ΚΑΙ "ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΗΛΙΟΣ"...

Ο ΄Ηλιος από το απώτατο παρελθόν αποτελούσε έκφραση του φυσικού και πνευματικού φωτός.΄Ηταν το ουράνιο εκεινο σώμα που παρείχε φως και ζέστη, συντελούσε στην ανάπτυξη των καλλιεργειών και μαζί με αυτά παρείχε ζέση και καλή διάθεση στην ψυχολογία των ανθρώπων (ως γνωστόν στα ανήλιαγα μέρη ευδοκιμεί η κατάθλιψη και η μελαγχολία).
Ο ΄Ηλιος συμβολίζει την άρρενα αρχή και την θετική κοσμογονική δύναμη. Αποτελεί το Είναι που γονιμοποιεί το Γίγνεσθαι και εκπροσωπεί τις δυνάμεις του Ουρανού. Το φως εκπορεύεται από τον Θεό Απόλλωνα είτε ως ηλιακή λάμψη, είτε ως προμηθεϊκό πυρ. Δια τούτο και κατέρχεται από τα ουράνια δώματα και ανάβει την ιερή φλόγα, είτε για την τελετουργική αφή του πυρός πρόκειται στην αρχαία Ολυμπία, είτε για το πάναγνο φως στους εστιακούς βωμούς...
Στον λόφο του Αρδηττού, στην αρχαία Αθήνα, συνεδρίαζε η Ηλιαία, το δικαστήριο των Αθηναίων, όπου τα μέλη του, οι Ηλιαστές, όμωναν τον λεγόμενο ηλιαστικό όρκο. Αυτός ο συμβολισμός στηριζόταν στην αντίληψη ότι όπως ο ήλιος με τις ακτίνες του διεισδύει ακόμη και στα πιο ανήλιαγα μέρη, αντιστοίχως και ο ήλιος της δικαιοσύνης θα πρέπει να εισχωρεί παντού και να φωτίζει ακριβοδίκαια κάθε υπόθεση...
Για τις ευεργετικές του και ζωογόνες του ιδιότητες,ο ΄Ηλιος από την αρχέγονη περίοδο απετέλεσε αντικείμενο θρησκευτικής λατρείας, με ό,τι συμβόλιζε και εκπροσωπούσε. Συνδέθηκε με το ρόδο, τον μαίανδρο που απηχεί την αέναη συνέχεια της ζωής και της δημιουργίας, ενώ ο εστεμμένος φιλόσοφος Ιουλιανός του αφιέρωσε το σύγγραμμά του "Τα εις βασιλέαν ΄Ηλιον". Ο δε Πλήθων Γεμιστός, όρισε την ύπαρξη τριών ΄Ηλιων, του Νοητού, του Νοερού και του Αισθητού, οι οποίοι συγκροτούν την Τρισήλιο Θεότητα, κατά την τριαδική υπόσταση του θείου.
Τον ΄Ηλιο ο Γαλιλαίος απεκάλεσε "πρωθυπουργό" του σύμπαντος, η δε πορεία του στο ουράνιο στερέωμα σηματοδοτεί τις 4 φυσικές εορτές των Ισημεριών και των Ηλιοστασίων, επιδεχόμενες αστρονομικής αλλά και μεταφυσικής προσέγγισης και ερμηνείας. Καθόλου τυχαία, μέσα από τις ηλιοστασικές πύλες (22 Δεκεμβρίου και 22 Ιουνίου), συντελείται η παλιγγενεσία των ψυχών...
Η μεγάλη νίκη του Φωτός επί του σκότος, σηματοδοτείται ως γνωστόν με την έλευση του Χειμερινού Ηλιοστασίου, όπου εορτάζεται, συμβολικά και αλληγορικά, η Ημέρα της Γεννήσεως του Ανίκητου Ηλίου-Απόλλωνος.  Ενώ στις 22 Ιουνίου, τιμάται το Θερινό Ηλιοστάσιο, είναι η περίοδος εκείνη κατά την οποία ο Διόνυσος Ελευθερεύς απελευθερώνει τις αγνές ψυχές της γης...
Στο δελφικό ιερό, στο αρχέγονο μαντείο της γαίας που μετετράπη σε απολλώνειο χρηστήριο, ετελούντο τα Δελφικά Μυστήρια, αποδίδοντας τιμές στην Ηλιακή Μυσταγωγία και στην απολλώνεια κορύφωση... 
Είθε ο Ουράνιος ΄Ηλιος να φωτίζει τα σκότη και να καταυγάζει σύμπασα τη Δημιουργία στο διηνεκές! 
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72



ΕΠΑΝΑΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟ
Το βιβλίο "Διονυσιακοί Τεχνίτες και Αρχαίοι Ναοδόμοι: Η αληθινή προέλευση του Τεκτονισμού" ρίχνει φως στο σκότος της άγνοιας και της εσκεμμένης αλλοίωσης. Οι ενδιαφερόμενοι για το βιβλίο μπορούν να επικοινωνησουν είτε στο τηλέφωνο 6909-753372 είτε να αποστείλουν e-mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση: ionhellas@gmail.com και μαζί με αυτό, θα λάβουν δώρο ένα ακόμη βιβλίο μυστηριακού περιεχομένου!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟ “ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ” ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ; Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! Παρήλθαν δύο έτη από την πολύνεκρη πρόσκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, ένα ζήτημα το οποίο έχει πολλές πτυχές και που προσλαμβάνει πολλές παραμέτρους και η διαλεύκανση της τραγωδίας δεν έχει επέλθει... Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Τέμπη και γιατί συνέβη εκεί; Ήταν πράγματι ατύχημα, οφειλόμενο στα απηρχειωμένα συστήματα ασφαλείας του ΟΣΕ και στον ανθρώπινο παράγοντα, ή μήπως κάποιοι το “προκάλεσαν” με σκοτεινές σκοπιμότητες; Πολύ περίεργοι είναι και δύο θάνατοι που προκλήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά το συμβάν στα Τέμπη. Του Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ και ενός σταθμάρχη από τον σταθμό του Βόλου... Κατά γενική ομολογία, τα Τέμπη, αν και από αισθητικής απόψεως είναι μία όμορφη τοποθεσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι κρύβει κάτι “παράξενο”, απόκοσμο, μυστηριακό... Το “στοίχειωμα” των Τεμπών δεν είναι κάτι νέο. Οι Θεσσαλοί στην αρχαιότητα, ανά 9ετία, πραγματοποιούσαν εξαγνιστικές τ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΓΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΕΜΣΤΕ: ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ & Η  ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ! Εν έτει 1990, ο τότε Μέγας Διδάσκαλος της αυτοαποκαλούμενης "Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος" Ευστάθιος Λιακόπουλος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο περιοδικό "Έρευνα", όπου μεταξύ των άλλων θεμάτων, είχε αναφερθεί στην επίδραση που άσκησε ο τεκτονισμός ως προς την υϊοθέτηση και εφαρμογή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών στην πολιτική λειτουργία. Ο τότε Μ.Δ. της ΕΜΣΤΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο κοινοβουλευτισμός υπήρξε απείκασμα των τεκτονικών διαδικασιών-συνελεύσεων των τεκτόνων/οικοδόμων, εισάγοντας την αρχή της αντιπροσωπευτικότητας... Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτού, έχει δύο σκέλη: Κατά πόσο ισχύει η αντιπροσωπευτικότητα, υπό την έννοια ότι η ανάδειξη εκπροσώπων έχει τον δεσμευτικό χαρακτήρα της αναθέσεως μίας συγκεκριμένης εντολής και τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν ως προς την τήρηση των κατευθυν...