ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΘΑ ΕΥΗΜΕΡΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΥΔΑΙΜΟΝΗΣΟΥΝ ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΚΑΤΑΣΤΟΥΝ ΒΑΣΙΛΕΙΣ Η΄ ΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΓΙΝΟΥΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ...
Πρόκειται για μία διαχρονική διαπίστωση, η οποία αν και αποτελεί ιδεαλιστική ουτοπία, εν τούτοις, υπήρξαν σπάνιες περιπτώσεις που πραγματώθηκε... Στην μορφή αυτοκρατορικών μορφών που ενσάρκωναν το πρότυπο αυτό, είτε για τον Μάρκο Αυρήλιο και τον Εστεμμένο Φιλόσοφο Ιουλιανό επρόκειτο, είτε για τον Μέγα Φρειδερίκο και άλλους αυτοκράτορες-μαικήνες των τεχνών και των επιστημών...
Ωστόσο αυτές οι εμβληματικές φυσιογνωμίες που επιτελούν ένα φιλοσοφικό και μυητικό συνάμα έργο, δεν τυγχάνουν δημαγωγοί, δεν βαυκαλίζουν τα πλήθη, δεν εκτρέφουν τα ταπεινότερα των ενστίκτων στις μάζες, ούτε υποθάλπουν τις ευτελέστερες των προσδοκιών τους, με αποτέλεσμα να μην καθίστανται ιδιαιτέρως λαοφιλείς...
Ιδού έγκειται και η τραγική ειρωνία, αυτοί που οφελούν την Πολιτεία και την Κοινωνία να παραγκωνίζονται και να αποθεώνονται εκείνοι που εξάπτουν τα πλέον ποταπά ένστικτα των μαζών, εκείνοι που ενσαρκώνουν την πλάνη και την χυδαιότητα...
Μία ανάλογη κατάσταση συμβαίνει και σήμερα, όσον αφορά τα δημόσια πράγματα, δια τούτο και ο αποκαλούμενος "σκοτεινός" φιλόσοφος και Εφέσιος μύστης Ηράκλειτος, είχε αποφανθεί ότι σε κάθε εποχή "Οι Λαοί έχουν τους Ηγέτες που τους αξίζουν". Η αξία και όποια ποιότητα των ηγετών και των ιθυνόντων που άρχουν σε μία πολιτεία, αντανακλά την ποιότητα και το ήθος των πολιτών της, συνιστά αντικατοπτρισμό των τάσεων που κυριαρχούν, δεδομένου ότι η επιλογή του ηγέτη, υπό κοινοβουλευτικές διαδικασίες (δια της ψήφου δηλαδή και όχι όταν ο ηγέτης αναδεικνύεται μέσα από την μάχη), συνιστά απεικόνιση των πεποιθήσεων και των προσδοκιών των εκλεκτόρων, δηλαδή του λαού...
Εν αντιθέσει προς πολλά τάγματα και εσωτεριστικές σχολές που διατείνονται ότι ο εσωτεριστής θα πρέπει να παραμένει μακράν των πολιτικών πραγμάτων, ο υγιής εσωτερισμός πρεσβεύει την αντίληψη ότι ο μύστης οφείλει να είναι ον (ζώον) όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης, κοινωνικόν.
Οφείλει να μετέχει στα δημόσια πράγματα και να ασχολείται με την πολιτική, όχι όμως ειδωμένη μέσα από κόμματα και φατριαστικές διενέξεις που επιφέρουν μίση, έριδες, εντάσεις, εξάπτουν πάθη και καλλιεργούν τον εθνικό διχασμό, αλλά να ασχολείται με την πολιτική ως υψηλή λειτουργία, δηλαδή να εκδηλώνει ενδιαφέρον για τα κοινά ζητήματα που αφορούν την Πολιτεία. Δεδομένου ότι μόνον όταν επιτευχθεί το κοινό καλό, θα ανυψωθεί και έκαστος εξ ημών, υπό την έννοια ότι μέσα από το γενικό καλό θα επέλθει και το ατομικό...
Στο πλαίσιο αυτό, ο εσωτεριστής οφείλει να επιδοκιμάζει ό,τι οφελεί εμπράκτως την Κοινωνία και την Πατρίδα και να αποδοκιμάζει επίσης ό,τι την ζημιώνει και την υπονομεύει. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας διατείνονταν ότι ο πολίτης οφείλει και έχει καθήκον να ασχολείται με τα δημόσια πράγματα και χλεύαζαν όποιον απείχε από αυτά...
Ο εσωτεριστής, οφείλει και έχει χρέος να τυγχάνει ευσυνείδητος πολίτης, να ακολουθεί τα χρηστά ήθη και να υποστηρίζει και να συνδράμει Ευπατρίδες, σε όλους τους τομείς, οι οποίοι ανυστερόβουλα και διακατεχόμενοι από φιλοπατρία και αίσθημα κοινωνικής ευθύνης, εργάζονται για το κοινωνικό καλό, στο πλαίσιο της οικοδομήσεως του Ναού της Αρετής... ΄Εχοντας διαμορφώσει τον μικρόκοσμό του (εαυτό του, οικογενειακό-φιλικό περιβάλλον) μέσα σε ένα πλαίσιο φιλοπατρίας και κοινωνικής προσφοράς, θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές του και για την διαμόρφωση του μακροκόσμου (κοινωνία) με γνώμονα τις αρχές αυτές, ώστε η ανάταση της Πατρίδας και της Κοινωνίας να αποτελούν αυτοσκοπό της κάθε δημιουργικής προσπάθειας...
Να αποτελεί παράδειγμα και πρότυπο για την κοινωνία και να εφαρμόζει εμπράκτως τις αρχές και τις διδαχές που έχει λάβει σε εσωτερικούς χώρους και φιλοσοφικά εργαστήρια. Μόνον έτσι θα κάνει την διαφορά και θα εμπνεύσει και θα καθοδηγήσει την αμύητη κοινωνία, ώστε να ενστερνισθεί υψηλές αρχές και ιδανικά, επιβάλλοντάς τα εμπράκτως στο πεδίο της απτής πραγματικότητας. Μακριά από θεωρητικολογίες, κενές περιεχομένου διακηρύξεις, μέσα από το καθημερινό του παράδειγμα. Η ίδρυση λ.χ. νυκτερινών σχολών από τεκτονικές στοές κατά τις παρελθούσες δεκαετίες, η έμπρακτη επίδειξη φιλανθρωπίας και αλληλεγγύης προς τους συμπατριώτες μας που πένονται και δοκιμάζονται ελέω κρίσεως, είναι μερικά από τα αντικείμενα επί των οποίων θα πρέπει να εστιασθεί ο εσωτεριστής επισταμένα...
΄Οταν εμπνεύσει την Εθνική Ενότητα και την Κοινωνική Δικαιοσύνη, τότε και μόνον τότε ο Φοίνικας της Πατρίδας θα αναγεννηθεί και πάλι μέσα από τις στάκτες του και ο Ελληνισμός θα αναδυθεί και πάλι για να ανέλθει στα ουράνια δώματα με το ηλιακό άρμα του Θεού του Φωτός για να καταυγάσει και πάλι τα σκοτάδια της οικουμένης!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72
Πρόκειται για μία διαχρονική διαπίστωση, η οποία αν και αποτελεί ιδεαλιστική ουτοπία, εν τούτοις, υπήρξαν σπάνιες περιπτώσεις που πραγματώθηκε... Στην μορφή αυτοκρατορικών μορφών που ενσάρκωναν το πρότυπο αυτό, είτε για τον Μάρκο Αυρήλιο και τον Εστεμμένο Φιλόσοφο Ιουλιανό επρόκειτο, είτε για τον Μέγα Φρειδερίκο και άλλους αυτοκράτορες-μαικήνες των τεχνών και των επιστημών...
Ωστόσο αυτές οι εμβληματικές φυσιογνωμίες που επιτελούν ένα φιλοσοφικό και μυητικό συνάμα έργο, δεν τυγχάνουν δημαγωγοί, δεν βαυκαλίζουν τα πλήθη, δεν εκτρέφουν τα ταπεινότερα των ενστίκτων στις μάζες, ούτε υποθάλπουν τις ευτελέστερες των προσδοκιών τους, με αποτέλεσμα να μην καθίστανται ιδιαιτέρως λαοφιλείς...
Ιδού έγκειται και η τραγική ειρωνία, αυτοί που οφελούν την Πολιτεία και την Κοινωνία να παραγκωνίζονται και να αποθεώνονται εκείνοι που εξάπτουν τα πλέον ποταπά ένστικτα των μαζών, εκείνοι που ενσαρκώνουν την πλάνη και την χυδαιότητα...
Μία ανάλογη κατάσταση συμβαίνει και σήμερα, όσον αφορά τα δημόσια πράγματα, δια τούτο και ο αποκαλούμενος "σκοτεινός" φιλόσοφος και Εφέσιος μύστης Ηράκλειτος, είχε αποφανθεί ότι σε κάθε εποχή "Οι Λαοί έχουν τους Ηγέτες που τους αξίζουν". Η αξία και όποια ποιότητα των ηγετών και των ιθυνόντων που άρχουν σε μία πολιτεία, αντανακλά την ποιότητα και το ήθος των πολιτών της, συνιστά αντικατοπτρισμό των τάσεων που κυριαρχούν, δεδομένου ότι η επιλογή του ηγέτη, υπό κοινοβουλευτικές διαδικασίες (δια της ψήφου δηλαδή και όχι όταν ο ηγέτης αναδεικνύεται μέσα από την μάχη), συνιστά απεικόνιση των πεποιθήσεων και των προσδοκιών των εκλεκτόρων, δηλαδή του λαού...
Εν αντιθέσει προς πολλά τάγματα και εσωτεριστικές σχολές που διατείνονται ότι ο εσωτεριστής θα πρέπει να παραμένει μακράν των πολιτικών πραγμάτων, ο υγιής εσωτερισμός πρεσβεύει την αντίληψη ότι ο μύστης οφείλει να είναι ον (ζώον) όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης, κοινωνικόν.
Οφείλει να μετέχει στα δημόσια πράγματα και να ασχολείται με την πολιτική, όχι όμως ειδωμένη μέσα από κόμματα και φατριαστικές διενέξεις που επιφέρουν μίση, έριδες, εντάσεις, εξάπτουν πάθη και καλλιεργούν τον εθνικό διχασμό, αλλά να ασχολείται με την πολιτική ως υψηλή λειτουργία, δηλαδή να εκδηλώνει ενδιαφέρον για τα κοινά ζητήματα που αφορούν την Πολιτεία. Δεδομένου ότι μόνον όταν επιτευχθεί το κοινό καλό, θα ανυψωθεί και έκαστος εξ ημών, υπό την έννοια ότι μέσα από το γενικό καλό θα επέλθει και το ατομικό...
Στο πλαίσιο αυτό, ο εσωτεριστής οφείλει να επιδοκιμάζει ό,τι οφελεί εμπράκτως την Κοινωνία και την Πατρίδα και να αποδοκιμάζει επίσης ό,τι την ζημιώνει και την υπονομεύει. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας διατείνονταν ότι ο πολίτης οφείλει και έχει καθήκον να ασχολείται με τα δημόσια πράγματα και χλεύαζαν όποιον απείχε από αυτά...
Ο εσωτεριστής, οφείλει και έχει χρέος να τυγχάνει ευσυνείδητος πολίτης, να ακολουθεί τα χρηστά ήθη και να υποστηρίζει και να συνδράμει Ευπατρίδες, σε όλους τους τομείς, οι οποίοι ανυστερόβουλα και διακατεχόμενοι από φιλοπατρία και αίσθημα κοινωνικής ευθύνης, εργάζονται για το κοινωνικό καλό, στο πλαίσιο της οικοδομήσεως του Ναού της Αρετής... ΄Εχοντας διαμορφώσει τον μικρόκοσμό του (εαυτό του, οικογενειακό-φιλικό περιβάλλον) μέσα σε ένα πλαίσιο φιλοπατρίας και κοινωνικής προσφοράς, θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές του και για την διαμόρφωση του μακροκόσμου (κοινωνία) με γνώμονα τις αρχές αυτές, ώστε η ανάταση της Πατρίδας και της Κοινωνίας να αποτελούν αυτοσκοπό της κάθε δημιουργικής προσπάθειας...
Να αποτελεί παράδειγμα και πρότυπο για την κοινωνία και να εφαρμόζει εμπράκτως τις αρχές και τις διδαχές που έχει λάβει σε εσωτερικούς χώρους και φιλοσοφικά εργαστήρια. Μόνον έτσι θα κάνει την διαφορά και θα εμπνεύσει και θα καθοδηγήσει την αμύητη κοινωνία, ώστε να ενστερνισθεί υψηλές αρχές και ιδανικά, επιβάλλοντάς τα εμπράκτως στο πεδίο της απτής πραγματικότητας. Μακριά από θεωρητικολογίες, κενές περιεχομένου διακηρύξεις, μέσα από το καθημερινό του παράδειγμα. Η ίδρυση λ.χ. νυκτερινών σχολών από τεκτονικές στοές κατά τις παρελθούσες δεκαετίες, η έμπρακτη επίδειξη φιλανθρωπίας και αλληλεγγύης προς τους συμπατριώτες μας που πένονται και δοκιμάζονται ελέω κρίσεως, είναι μερικά από τα αντικείμενα επί των οποίων θα πρέπει να εστιασθεί ο εσωτεριστής επισταμένα...
΄Οταν εμπνεύσει την Εθνική Ενότητα και την Κοινωνική Δικαιοσύνη, τότε και μόνον τότε ο Φοίνικας της Πατρίδας θα αναγεννηθεί και πάλι μέσα από τις στάκτες του και ο Ελληνισμός θα αναδυθεί και πάλι για να ανέλθει στα ουράνια δώματα με το ηλιακό άρμα του Θεού του Φωτός για να καταυγάσει και πάλι τα σκοτάδια της οικουμένης!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72
Σχόλια