Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΕΛΛΑΣ ΑΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ... ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΕΠΙΚΩΝ-ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ ΤΟΥ 1821...

Παρά τον πανηγυρικό χαρακτήρα της ημέρας, δεν θα πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας η τραγική κατάληξη της ολότητος σχεδόν των επιφανών αγωνιστών του 1821, μία διαπίστωση διαχρονική που φανερώνει το σύμπλεγμα φθόνου, αλλά και την καταστρεπτική δύναμη που διαθέτουν οι έριδες και το εμφυλιοπολεμικό μίσος, πάθη νοσηρά που υποδαυλίζει η ξενοκρατία και τα ατομικά οφέλη. Μία "αχίλλειος πτέρνα" των Ελλήνων που γνωρίζουν καλά οι ξένοι και την χρησιμοποιούν κατάλληλα...
Οι Πέρσες όταν δεν μπόρεσαν να νικήσουν τους ΄Ελληνες κατά μέτωπον στις μάχες, εξαπέλυσαν την ραδιουργία, την διχόνοια και τον χρηματισμό. Και όλα αυτά έφεραν τα αποτελέσματά τους: ΄Εστρεψαν τη Σπάρτη εναντίον της Αθήνας, προεκλήθησαν οι Πελοποννησιακοί Πόλεμο κλπ. Αντίστοιχα, οι Ρωμαίοι ενέσπειραν διχόνοιες μεταξύ πόλεων-κρατών και ύστερα εμφανίζονταν ως επιδιαιτητές αναμειγνυόμενοι όλο και περισσότερο στα ελληνικά πράγματα έως ότου κατέκτησαν την Ελλάδα... 
Σωκράτης, Παυσανίας, Θεμιστοκλής, Ευκλείδης και τόσοι άλλοι, διώχθηκαν, εξορίστηκαν, εξοντώθηκαν... Η αιώνια κατάρα της φυλής... Από αυτή την κατάρα δυστυχώς δεν ξέφυγαν και οι Αγωνιστές του 1821. Ας δούμε συνοπτικά το τραγικό τέλος που η Ειμαρμένη και η αχαριστία των Ελλαδιτών επεφύλαξε σε έκαστο εξ αυτών... 
- Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: καταδικάστηκε μια φορά σε φυλάκιση το 1825 από τον Μαυροκορδάτο και την παρέα του και μια σε θάνατο (1833) από την αντιβασιλεία του Όθωνα που τελικά μετατράπηκε σε ισόβια, για στάση εναντίον του βασιλέως και κλείστηκε στη γνωστή φυλακή του Ναυπλίου. Αποφυλακίστηκε με εντολή του Όθωνα λίγους μήνες αργότερα και τελικά πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου του 1843, αφού προηγουμένως είχε δει τον μεγαλύτερο γιο του να χάνει τη ζωή του από σφαίρα ελληνική, πισώπλατα... 
- Γεώργιος Καραϊσκάκης Στις 2 Απριλίου του 1824 οδηγήθηκε σε δίκη από τον «πατριώτη» Μαυροκορδάτο, καταδικάσθηκε σε θάνατο που μετατράπηκε από τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε πλήρη στρατιωτική καθαίρεση και λίγους μήνες αργότερα επανήλθε στα αξιώματά του. Δολοφονήθηκε ανήμερα της γιορτής του 23 Απριλίου 1827 στη Μάχη του Φαλήρου, μάλλον από έμπιστους του Μαυροκορδάτου, καθώς επέστρεφε στο ελληνικό στρατόπεδο μετά το τέλος της μάχης. Να σημειωθεί ότι ο Καραϊσκάκης ήταν αυτοδίδακτος, αποτελούσε η περίπτωσή του στρατηγική ιδιοφυία και σκόπευε μετά την απελευθέρωση της Αττικής να κινήσει προς την Στερεά Ελλάδα και εν συνεχεία προς την ΄Ηπειρο, "χαλώντας" τα σχέδια των ΄Αγγλων που ήθελαν μία μικρή, συρρικνωμένη Ελλάδα μέχρι τη Μελούνα... Ο δε Μαυροκορδάτος, ήταν εκπρόσωπος του "Αγγλικού Κόμματος", γεγονός που εξηγεί πολλά...
- Οδυσσέας Ανδρούτσος: Δολοφονήθηκε από πρωτοπαλίκαρα του Μαυροκορδάτου στις φυλακές της Ακρόπολης στις 5 Ιουνίου 1825 και ρίχθηκε από τον βράχο της Ακροπόλεως στη συνέχεια, κρύβοντας το πτώμα του στο παρεκκλήσι του Αγ. Σωτηρίου στους πρόποδες της Ακροπόλεως. Ο γενναίος πολεμιστής λόγω της έντονης προσωπικότητάς του ήρθε σε σύγκρουση με σημαντικούς πολιτικούς της εποχής, γεγονός που οδήγησε σε συνεχείς προσπάθειες για την εξόντωσή του. Κατηγορήθηκε για συνεργασία με τον εχθρό, φυλακίστηκε και τελικώς δολοφονήθηκε με βάναυσο τρόπο. 
- Αδελφοί Υψηλάντη: Αλέξανδρος: Μετά την ήττα του στο Δραγατσάνι (7 Ιουνίου 1821) ο Υψηλάντης παραδόθηκε στους Αυστριακούς, φυλακίστηκε και απελευθερώθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1827. Η κλονισμένη υγεία του δεν του επέτρεψε έκτοτε να βοηθήσει το επαναστατημένο έθνος. Δύο μήνες μετά την αποφυλάκισή του στις 31 Ιανουαρίου 1828 πέθανε στη Βιέννη μέσα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και μιζέριας. Η τελευταία του επιθυμία ήταν η καρδιά του να απομακρυνθεί από το σώμα του και να σταλεί στην Ελλάδα. 
- Δημήτριος Υψηλάντης: παρά τις πάμπολλες διώξεις εναντίον του κατάφερε να επιβιώσει. Διορίστηκε τελικά στην Ελεύθερη Ελλάδα αρχιστράτηγος των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και πέθανε στο Ναύπλιο τον Αύγουστο του 1832 χωρίς περιουσία… 
- Μαντώ Μαυρογένους: Απεβίωσε στην Πάρο από την πείνα και την εξαθλίωση και έχοντας δαπανήσει όλη της την περιουσία στον αγώνα, ανερχόμενη περίπου σε 500.000 γρόσια! Υπήρξε μία ευγενική ηρωίδα του αγώνα, που έδωσε τα πάντα για την επανάσταση και βίωσε ένα θυελλώδη έρωτα με τον Δημήτριο Υψηλάντη στα πεδία των μαχών, ο οποίος όμως έληξε άδοξα βυθίζοντας την ίδια στην κατάθλιψη. Υποχρεώθηκε να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής της πάμπτωχη, ξεχασμένη και παραγκωνισμένη από την ίδια της την οικογένεια. 
- Μπουμπουλίνα Λασκαρίνα: Δολοφονήθηκε μέσα στο ίδιο της το σπίτι στις Σπέτσες στις 22 Μαΐου 1825 από Σπετσιώτες «πατριώτες» καθώς προσέβαλε την τιμή τους κι ενώ η Ελλάδα σπαράσσονταν από τον εμφύλιο διχασμό! Η Μπουμπουλίνα, η μεγάλη καπετάνισσα, έδωσε την περιουσία της για τον αγώνα, και θρήνησε ένα γιο στην επανάσταση. Θύμα και αυτή του εμφυλίου πολέμου, αποσύρθηκε στις Σπέτσες, όπου έπεσε θύμα δολοφονίας από την οικογένεια της γυναίκας που ερωτεύτηκε ο γιός της. Η ελληνική πολιτεία έκλεισε την υπόθεση και δεν αναζήτησε καν τους δράστες...
- Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς ο Τουρκοφάγος: Για τις υπηρεσίες του στον αγώνα το 1839 το κράτος τον συνέλαβε με την κατηγορία της συνωμοσίας και τον βασάνισε φριχτά έως ότου έχασε το φως του: Τυφλός πλέον, άστεγος και εξαθλιωμένος, θα πεθάνει από το κρύο και την πείνα το χειμώνα του 1849 χωρίς να δεχθεί να λάβει βοήθημα από το κράτος… 
- Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας: Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας από την Κέρκυρα, διατελέσας Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας όταν ξέσπασε η επανάσταση. Το 1827 η εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας του αναθέτει το αξίωμα του Κυβερνήτη. Αφού πούλησε την τεράστια περιουσία του διέθεσε όλα τα χρήματα για την ανόρθωση της Ελλάδας (περίπου 5.000.000 ρούβλια). ΑΡΝΗΘΗΚΕ να λάβει μισθό από το δημόσιο ταμείο και προτίμησε μια λιτή ζωή, δείχνοντας ιδιαίτερη φροντίδα στις χήρες, τα ορφανά και τους αγωνιστές της Επανάστασης. Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831 δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο, έξωθεν του ναού του Αγ. Σπυρίδωνος από τον αδελφό και το γιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη καθώς «τόλμησε» να εναντιωθεί σε ισχυρά συμφέροντα και να επιχειρήσει την αναγέννηση του Ελληνικού Κράτους, μετασχηματίζοντάς το σε σύγχρονη κρατική οντότητα, αυτοκυρίαρχη. Κατά τη δίκη του δολοφόνου, ασκήθηκαν ισχυρές παρεμβάσεις από ΄Αγγλο Ναύαρχο, και όχι μόνο, να μην επιβληθεί η εσχάτη των ποινών. Ο φάκελλος της δικογραφίας του παραμένει στα αρχεία του Αγγλικού Υπουργείου Εξωτερικών ως "κρατικό απόρρητο"!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ίδιο τον Έρωτα
Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΚΑΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ Στον Τεκτονισμό αλλά και στον Εσωτερισμό ευρύτερα, υφίστανται ορισμένα σύμβολα προερχόμενα από τον χώρο του φυσικού και ζωϊκού βασιλείου τα οποία διαθέτουν αρχετυπική σημασία. Ένα από αυτά, χιλιοειδωμένο ως σύμβολο που κοσμεί το πέτο μυημένων είτε πολλάκις αναφερόμενο σε τυπικό τελετουργικά, είναι η Ακακία. Τι είναι και τι συμβολίζει πραγματικά η Ακακία στον χώρο της μεταφυσικής παραδόσεως και των εσωτερικών αναζητήσεων; Ο όρος «Ακακία» είναι σύνθετος και περιλαμβάνει το στερητικό «α» και τη λέξη «κακία» ως έκφανση του αρνητικού. Από ετυμολογικής απόψεως, η Α-κακία υποδηλώνει την κατάσταση εκείνη στην οποία κυριαρχεί η έλλειψη, η απουσία του κακού. Η Ακακία δεσπόζει, ως προανεφέρθη, ως σύμβολο στον Εσωτερισμό, υποδηλώνοντας την καθαρότητα και την αγνότητα της ψυχής, και σε επίπεδο καταστάσεως, συμβολίζει την ανάσταση και την αθανασία. Το δέντρο της Ακακίας, είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με τις απόκρυφες παραδόσεις, από
ΔΩΔΕΚΑ ΣΟΒΑΡΟΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ... ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ! Τα γεγονότα στη Γάζα, και οι "αγαθοεργίες" των Ισραηλινών μακελάρηδων στην Παλαιστίνη, δεκαετίες τώρα, αλλά πρωτίστως πρόσφατα, στάθηκαν αφορμή για μία ακόμη φορά, να "αποκαλυφθούν" οι διάφοροι περιπλανώμενοι ακροδεξιοί "εθνικοπατριώτες" που απροκάλυπτα στηρίζουν το Ισραήλ και τον Σιωνισμό. Αναλογιζόμενοι τη στάση τους, ψάξαμε και αναζητήσαμε γεωπολιτικά, ιστορικά και στρατηγικά επιχειρήματα για να συμπαραταχθούμε και εμείς με το Ισραήλ. Και τα βρήκαμε. Ιδού: - ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ, ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ (ΜΑΚΚΑΒΑΙΟΙ), ΚΑΤΕΣΦΑΞΑΝ ΜΕ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΓΕΝΕΙΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΠΟΛΕΩΣ ΣΤΗΝ ΦΙΛΙΣΤΑΙΑ (ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ), EΠΙ ΑΝΤΙΟΧΟΥ Δ΄ ΤΟΥ ΕΠΙΦΑΝΟΥΣ. ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΧΑΝΟΥΚΑ. -ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΚΚΑΒΑΙΟΙ ΣΗΜΙΤΟΦΟΙΝΙΚΕΣ ΜΕ ΠΑΡΟΤΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΟΥ ΞΕΡΞΗ ΕΣΘΗΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΑΜΠΡΟΥ ΤΟΥ ΜΑΡΔΟΧΑΙΟΥ (ΜΑΡΔΟΝΙΟΥ), Ε
ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΝΔ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ & Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΟΥ... Μέχρι και τον Οκτώβριο του 2010, η ΝΔ επί Προεδρίας Αντώνη Σαμαρά, είχε ταχθεί αναφανδόν εναντίον της ψηφίσεως του πρώτου Μνημονίου, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι "η συνταγή αυτή δεν βγαίνει" και μιλώντας για σειρά θέσεων (Ζάππειο 1, 2, 3), που ανέτρεπαν το μνημονιακό καθεστώς. Ένα καθεστώς που εκχωρούσε την Εθνική Κυριαρχία στους ξένους πιστωτές και προέβλεπε συνθήκες εξοντώσεως του μέσου Έλληνα με μεγιστοποίηση των φόρων, περικοπή μισθών, συντάξεων, συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, περικοπές δαπανών απαραίτητων για τη λειτουργία της παιδείας, της υγείας, της άμυνας κ.ο.κ. Δήλωνε τότε ο πρόεδρος της ΝΔ τα ακόλουθα: Τον Οκτώβριο του 2010 ο Αντώνης Σαμαράς , πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, είχε καταδικάσει την πολιτική του μνημονίου. « Δεν πάει άλλο, κάτ ι πρέπει να αλλάξει, η πολιτική του μνημονίου πρέπει να αλλάξει» τόνιζε ο Α. Σαμαράς προσθέτοντας ότι «το μνη
ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, Η ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΑΠΕΙΛΗ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ... Την δεκαετία του 1980, οι κυβερνήσεις του Α. Παπανδρέου έθισαν τον ελληνικό λαό σε μία ιδιότυπη νοοτροπία νεοπλουτισμού και την ελληνική νεολαία σε μία κατάσταση νωθρότητας και λέμε ιδιότυπη γιατί η τεχνητή οικονομική ευμάρεια που προκλήθηκε, οφειλόταν στον ακατάσχετο δανεισμό της χώρας όσο και στις αθρόες προσλήψεις με κομματικά κριτήρια μέσω κομματικών κλαδικών οργανώσεων που καθιερώθηκαν εκτοξεύοντας την ευνοιοκρατία και την πολιτική συνδιαλλαγή στα ύψη... Στο πλαίσιο αυτό, απαξιώθηκε η χειρονακτική εργασία και δημιουργήθηκε τεχνητό κενό στους τομείς της οικοδομής, της γεωργίας, των τεχνικών επαγγελμάτων, σε εργατικούς κλάδους, κενό το οποίο προκλήθηκε εσκεμμένα ένεκα του νεοπλουτισμού και της νωθρότητας και το οποίο ήρθαν οι  λαθρομετανάστες από το 1990 και εντεύθεν να καλύψουν... "Καλά που ήρθαν οι ξένοι και βρήκαμε για τα χωράφια μας εργάτες και για την οικοδομή τεχνίτες" μονολογούσαν πολλοί,
ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΔΙΣ ΔΡΑΧ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΤΥΜΒΟ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΔΙΑΜΑΝΤΗ; ΑΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ 63 ΤΑΦΩΝ, ΤΕΙΧΩΝ, ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ... Η τραγική ιστορία του τύμβου των Σαλαμινομάχων, μέσα από επίσημα έγγραφα... Το 1975, το ναυπηγείο "Αρκαδία ΑΕ" (Αφοί Διαμαντή), ισοπεδώνουν το ανατολικό τμήμα του τύμβου και καταστρέφουν 63 τάφους, ισοπεδώνοντας παράλληλα αρχαία τείχη, ιερά, βωμούς και ό,τι βρήκαν στο διάβα τους. Μηνύονται, αλλά ουδέποτε η εκδίκαση της υποθέσεως διεξήχθη (με την παρελκυστική τακτική των απανωτών αναβολών, μέχρι οριστικής παραγραφής!!!!).  Το γιατί η υπόθεση παραγράφηκε, αν και επρόκειται για μία καταστροφή ασύλληπτου μεγέθους και βαναυσότητος, οφείλεται στο γεγονός ότι οι διαπράξαντες αυτή, τυγχάνουν συγγενείς του Αχιλλέα Καραμανλή (και του μέχρι προσφάτως Υπουργού Μεταφορών, Κ. Καραμανλή), οπότε και τους επιφυλάχθηκε προκλητική ατιμωρησία για πράξεις οι οποίες είναι ποινικά κολάσιμες! Ο κυρίως τύμβος, το πλάτωμά του, και