ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΛΦΙΚΟΣ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ
Υπό τον όρο "Δελφικές Εορτές", καθιερώθηκαν δρώμενα θεατρικά, ορχηστρικά και τελετουργικά τα οποία έλαβαν χώρα το 1927 καθώς και το 1930 στους Δελφούς, ύστερα από πρωτοβουλία, οργάνωση και χρηματοδότηση από τον ποιητή και αρχαιολάτρη Άγγελο Σικελιανό και την αρωγή της αμερικανίδας συζύγου του Εύας Σικελιανού-Πάλμερ. Τα δελφικά αυτά δρώμενα, ήταν εναρμονισμένα προς τα υψηλά ιδεώδη που διακατείχαν τον Ά. Σικελιανό και απέβλεπαν στην ανάδειξη του μεγαλόπνοου οραματισμού τού ποιητή περί Δελφικής Ιδέας (συγκερασμός αρχαίας τραγωδίας, βυζαντινής μουσικής και λαϊκής τέχνης), με την ίδρυση και καθιέρωση μιας νέας αμφικτιονίας, στην οποία θα εκαλούντο εκπρόσωποι της διεθνούς πνευματικής ζωής και θα συνεργάζονταν για την προαγωγή της φιλίας και αρμονικής συνυπάρξεως των λαών.
Οι πρώτες Δελφικές Εορτές άρχισαν στις 9 Μαΐου 1927 και διήρκεσαν τρεις μέρες. Περιλάμβαναν παραστάσεις αρχαίου δράματος με ερασιτέχνες ηθοποιούς (Προμηθεύς Δεσμώτης του Αισχύλου), γυμνικούς αγώνες, συναυλίες βυζαντινής μουσικής, διαλέξεις και εκθέσεις λαϊκής χειροτεχνίας.
Επαναλήφθηκαν την 1η Μαΐου του 1930, όπου παρουσιάσθηκαν οι Ικέτιδες του Αισχύλου. Η ερμηνεία της τραγωδίας απέβλεπε στην αναβίωση του αρχαίου τρόπου διδασκαλίας, αλλά η μουσική που συνόδευε τα χορικά βασιζόταν στο βυζαντινό μέλος.
Τις ενδυμασίες των ηθοποιών είχε υφάνει η ίδια η Εύα Σικελιανού βασιζόμενη σε πρότυπα της λαϊκής τέχνης. Τις εκδηλώσεις παρακολούθησαν πολυάριθμοι διανοούμενοι, καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι απ’ όλα τα μέρη της γης, οι οποίοι αφιέρωσαν ενθουσιώδη σχόλια και άρθρα.
Οι πρώτες Δελφικές Εορτές άρχισαν στις 9 Μαΐου 1927 και διήρκεσαν τρεις μέρες. Περιλάμβαναν παραστάσεις αρχαίου δράματος με ερασιτέχνες ηθοποιούς (Προμηθεύς Δεσμώτης του Αισχύλου), γυμνικούς αγώνες, συναυλίες βυζαντινής μουσικής, διαλέξεις και εκθέσεις λαϊκής χειροτεχνίας.
Επαναλήφθηκαν την 1η Μαΐου του 1930, όπου παρουσιάσθηκαν οι Ικέτιδες του Αισχύλου. Η ερμηνεία της τραγωδίας απέβλεπε στην αναβίωση του αρχαίου τρόπου διδασκαλίας, αλλά η μουσική που συνόδευε τα χορικά βασιζόταν στο βυζαντινό μέλος.
Τις ενδυμασίες των ηθοποιών είχε υφάνει η ίδια η Εύα Σικελιανού βασιζόμενη σε πρότυπα της λαϊκής τέχνης. Τις εκδηλώσεις παρακολούθησαν πολυάριθμοι διανοούμενοι, καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι απ’ όλα τα μέρη της γης, οι οποίοι αφιέρωσαν ενθουσιώδη σχόλια και άρθρα.