Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ ΣΤΟΝ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΝΑΟ...
Ο Ναός εντός του οποίου πραγματώνονται οι μυστηριακές εργασίες, είναι έμφορτος συμβόλων τα οποία απηχούν κοσμικούς νόμους και ακατάλυτες αρχές που διέπουν το σύμπαν τόσο στην μακροκοσμική όσο και στην μικροκοσμική του διάσταση, σκοπό δε έχουν την διερεύνηση προκειμένου να παρέξουν τα αναγκαία εκείνα ερεθίσματα τα οποία θα οδηγήσουν τους αδελφούς αναζητητές στην εύρεση και συνειδητοποίηση μεγάλων αληθειών, απλών στην σύλληψή τους, μεγαλειωδών όμως ως προς τη σημασία...
Ευρισκόμενοι εντός του Ναού εάν κοιτάξουμε ψηλά παρατηρούμε τον ουράνιο θόλο, ο οποίος ευρίσκεται άνωθεν του τάπητα χαράξεως.
Γνωρίζουμε πως ο Ναός συμβολίζει τον άνθρωπο. Ο ουράνιος θόλος που τον κοσμεί, αναφέρεται στην άμεση επιρροή των άστρων και της κοσμικής ενέργειας στο Είναι μας. Ο Κρόνος αποτυπώνεται στη δύση, προς την είσοδο του Ναού. Το χρώμα που τον διακρίνει είναι μαύρο. Αλληγορεί το σκοτάδι, την αμάθεια, καταστάσεις οι οποίες διακατέχουν τον αμύητο, τον βέβηλο άνθρωπο πριν εισέλθει στον ναό και μυηθεί, κατ΄ επέκταση όμως υποδηλώνει τον εσωτερικό κόσμο μας, τον αδιαμόρφωτο και ευρισκόμενο στην κατάσταση της συγχύσεως, απηχώντας την κατάσταση εκείνη που ισχύει κατά την είσοδο στον σκοτεινό θάλαμο.
Στην είσοδο του ναού κατά την είσοδο, ίστανται οι στήλες B και J, αλληγορώντας την μυητική κατάσταση του Βάκχου και του Ιάκχου. Δεξιά εισερχόμενοι, απεικονίζεται το ζώδιο του Καρκίνου ενώ αριστερά το ζώδιο των Ιχθύων. Ο Καρκίνος αποτελεί και μία εκ των δύο πυλών του ζωδιακού κύκλου. Η κάθε πύλη συμβολίζει τον θάνατο. Στην γλώσσα των μυστηριακών όμως αποκαλύψεων, ο θάνατος δεν θα πρέπει να νοείται ως η μετάσταση, αλλά ως μεταμόρφωση, ως μεταστοιχείωση ιδιοτήτων και μορφών, ποιοτήτων και κυρίαρχων γνωρισμάτων του μυουμένου. Αλληγορεί τη μετάβαση από μία κατάσταση σε μία άλλη, μία σημαντική μετάπτωση στη ζωή και στο γίγνεσθαι.
Αυτή όμως η πύλη συμβολίζει και τη γένεση. Όταν μυούμαστε επέρχεται η "θανάτωση", ο τερματισμός μίας προτέρας καταστάσεως και η μετάβαση σε μία άλλη περισσότερο ουσιαστική και συνειδητή.
Οι Ιχθείς από την άλλη πλευρά συμβολίζουν τις πρωταρχικές γνώσεις που μας διακρίνουν, την έμπνευση, τις αγνές και αγαθές προθέσεις από τις οποίες οφείλει ο αναζητητής του φωτός να διακατέχεται προκειμένου να καταστεί κοινωνός των μυητικών αληθειών από τον αμύητο κόσμο.
Παρατηρώντας τον ουράνιο θόλο διακρίνουμε στη συνέχεια την Αφροδίτη τον Άρη και τον Δία. Αυτοί οι τρεις πλανήτες στο εσωτερικό του ναού, συναρτώνται συμβολικά με τους δύο επόπτες και τον Σεβάσμιο Διδάσκαλο. Ο Άρης, ως εκφραστής της δυνάμεως και της ισχύος αντιστοιχεί στον Α’ Επόπτη, η Αφροδίτη, θεά του Κάλλους αντιστοιχεί στον Β’ Επόπτη και ο Δίας, εκφραστής της σοφίας, ο Ζευγνύων και ενοποιός παράγων των δύο πολικοτήτων, αντιστοιχεί στον Σεβάσμιο Διδάσκαλο.
Επίσης οι τρεις αυτοί πλανήτες έχουν άμεση συσχέτιση και με τις τρεις στήλες που πλαισιώνουν τον τάπητα χαράξεως. Η στήλη της Ισχύος απεικονίζεται με τον δωρικό ρυθμό, η στήλη της Σοφίας με τον ιωνικό και η στήλη του Κάλλους με τον κορινθιακό. Ο Άρης, επιπροσθέτως, με χρώμα κόκκινο συμβολίζει τις ενστικτώδης ανάγκες του ανθρώπου. Είναι η αρχή του μεταμορφωτικού έργου και της δυνάμεως.
Η Αφροδίτη δια του πρασίνου χρώματος αντιστοιχεί στην καρδιά. Ο συμβολισμός της Αφροδίτης ενέχει μεγάλες αλήθειες, τις οποίες θα δυνηθούμε να κατανοήσουμε και να εμπεδώσουμε όταν αντιληφθούμε την αλήθεια περί Έρωτος.
Ευρισκόμενοι εντός του Ναού εάν κοιτάξουμε ψηλά παρατηρούμε τον ουράνιο θόλο, ο οποίος ευρίσκεται άνωθεν του τάπητα χαράξεως.
Γνωρίζουμε πως ο Ναός συμβολίζει τον άνθρωπο. Ο ουράνιος θόλος που τον κοσμεί, αναφέρεται στην άμεση επιρροή των άστρων και της κοσμικής ενέργειας στο Είναι μας. Ο Κρόνος αποτυπώνεται στη δύση, προς την είσοδο του Ναού. Το χρώμα που τον διακρίνει είναι μαύρο. Αλληγορεί το σκοτάδι, την αμάθεια, καταστάσεις οι οποίες διακατέχουν τον αμύητο, τον βέβηλο άνθρωπο πριν εισέλθει στον ναό και μυηθεί, κατ΄ επέκταση όμως υποδηλώνει τον εσωτερικό κόσμο μας, τον αδιαμόρφωτο και ευρισκόμενο στην κατάσταση της συγχύσεως, απηχώντας την κατάσταση εκείνη που ισχύει κατά την είσοδο στον σκοτεινό θάλαμο.
Στην είσοδο του ναού κατά την είσοδο, ίστανται οι στήλες B και J, αλληγορώντας την μυητική κατάσταση του Βάκχου και του Ιάκχου. Δεξιά εισερχόμενοι, απεικονίζεται το ζώδιο του Καρκίνου ενώ αριστερά το ζώδιο των Ιχθύων. Ο Καρκίνος αποτελεί και μία εκ των δύο πυλών του ζωδιακού κύκλου. Η κάθε πύλη συμβολίζει τον θάνατο. Στην γλώσσα των μυστηριακών όμως αποκαλύψεων, ο θάνατος δεν θα πρέπει να νοείται ως η μετάσταση, αλλά ως μεταμόρφωση, ως μεταστοιχείωση ιδιοτήτων και μορφών, ποιοτήτων και κυρίαρχων γνωρισμάτων του μυουμένου. Αλληγορεί τη μετάβαση από μία κατάσταση σε μία άλλη, μία σημαντική μετάπτωση στη ζωή και στο γίγνεσθαι.
Αυτή όμως η πύλη συμβολίζει και τη γένεση. Όταν μυούμαστε επέρχεται η "θανάτωση", ο τερματισμός μίας προτέρας καταστάσεως και η μετάβαση σε μία άλλη περισσότερο ουσιαστική και συνειδητή.
Οι Ιχθείς από την άλλη πλευρά συμβολίζουν τις πρωταρχικές γνώσεις που μας διακρίνουν, την έμπνευση, τις αγνές και αγαθές προθέσεις από τις οποίες οφείλει ο αναζητητής του φωτός να διακατέχεται προκειμένου να καταστεί κοινωνός των μυητικών αληθειών από τον αμύητο κόσμο.
Παρατηρώντας τον ουράνιο θόλο διακρίνουμε στη συνέχεια την Αφροδίτη τον Άρη και τον Δία. Αυτοί οι τρεις πλανήτες στο εσωτερικό του ναού, συναρτώνται συμβολικά με τους δύο επόπτες και τον Σεβάσμιο Διδάσκαλο. Ο Άρης, ως εκφραστής της δυνάμεως και της ισχύος αντιστοιχεί στον Α’ Επόπτη, η Αφροδίτη, θεά του Κάλλους αντιστοιχεί στον Β’ Επόπτη και ο Δίας, εκφραστής της σοφίας, ο Ζευγνύων και ενοποιός παράγων των δύο πολικοτήτων, αντιστοιχεί στον Σεβάσμιο Διδάσκαλο.
Επίσης οι τρεις αυτοί πλανήτες έχουν άμεση συσχέτιση και με τις τρεις στήλες που πλαισιώνουν τον τάπητα χαράξεως. Η στήλη της Ισχύος απεικονίζεται με τον δωρικό ρυθμό, η στήλη της Σοφίας με τον ιωνικό και η στήλη του Κάλλους με τον κορινθιακό. Ο Άρης, επιπροσθέτως, με χρώμα κόκκινο συμβολίζει τις ενστικτώδης ανάγκες του ανθρώπου. Είναι η αρχή του μεταμορφωτικού έργου και της δυνάμεως.
Η Αφροδίτη δια του πρασίνου χρώματος αντιστοιχεί στην καρδιά. Ο συμβολισμός της Αφροδίτης ενέχει μεγάλες αλήθειες, τις οποίες θα δυνηθούμε να κατανοήσουμε και να εμπεδώσουμε όταν αντιληφθούμε την αλήθεια περί Έρωτος.
Ο Ζευς, τέλος, συμβολίζει τον Δημιουργό, τον Ζευγνύοντα Μέγα Αρχιτέκτονα ή Γεωμέτρη του Σύμπαντος, καθώς επίσης και τον Αιθέρα από το οποίο αποτελείται ο Ήλιος.
Στον ουράνιο θόλο απεικονίζονται και συγκεκριμένοι αστερισμοί. Ανάμεσά τους ο Ταύρος, ο Λέων, ο Σκορπιός και ο νότιος Ιχθύς. Αυτά τα τέσσερα σημεία σχηματίζουν τον σταθερό σταυρό του ζωδιακού κύκλου και εκφράζονται και από τα τέσσερα στοιχεία της φύσεως τη γη, τον αέρα, το νερό και την φωτιά, ακριβώς όπως τα συναντάμε και κατά τη διάρκεια της μυητικής τελετουργίας.
Εξ αυτών, συνάγεται ότι ο ναός συνιστά σε συμβολικό επίπεδο την απεικόνιση του ανθρωπίνου σώματος, αλλά και του σύμπαντος, όπου λαμβάνουν χώρα όλες οι διεργασίες της Δημιουργίας, σε όλες της τις μορφές και εκφάνσεις...
Εξ αυτών, συνάγεται ότι ο ναός συνιστά σε συμβολικό επίπεδο την απεικόνιση του ανθρωπίνου σώματος, αλλά και του σύμπαντος, όπου λαμβάνουν χώρα όλες οι διεργασίες της Δημιουργίας, σε όλες της τις μορφές και εκφάνσεις...
Α. ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Σχόλια