Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2018
Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΥΑΔΙΚΟΤΗΤΟΣ  ΚΑΙ Η ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΣ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ... Mε αφορμή την είδηση ότι στην Βρετανία εξετάζουν κάποιες τεκτονικές στοές να δεχθούν την εισδοχή σε αυτές ομοφυλοφίλων, εγείρεται ένα καίριο ερώτημα: Κατά πόσο η επιλογή αυτή είναι συμβατή προς τον Εσωτερισμό και ιδιαιτέρως με ένα εσωτερικό τάγμα; Χωρίς καμία διάθεση να κρίνουμε την ομοφυλοφιλία είτε σε επιστημονική, είτε σε κοινωνική βάση, ή να εκφράσουμε εν προκειμένω θέσεις με γνώμονα υποκειμενικές απόψεις, θα τονίσουμε ότι ο Εσωτερισμός και ιδίως ο Τεκτονισμός αποδίδει τεράστια σημασία στον νόμο της Δυαδικότητος που κυριαρχεί στον Μικρόκοσμο και πρωτίστως στον Μακρόκοσμο, στο Σύμπαν. Η δυαδικότης αυτή εκφράζεται δια του Άρρενος και του Θήλεως.  Η ύπαρξη μάλιστα του λεγομένου μωσαϊκού δαπέδου στις στοές, όπως υφίσταται παλαιόθεν στα αρχαία Ασκληπιεία και σε πολλούς αρχαιοελληνικούς ναούς, ακριβώς την ύπαρξη αυτού του  τεράστιου σε ισχύ νόμου της δυαδικότητος υποδηλώνει, της αρμονικής δηλαδή συνυπάρξ
ΕΥΓΕΝΗ ΜΕΤΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΕΝΗ, ΜΙΑ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΗ ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ... Ο ιδεαλιστής φιλόσοφος Πλάτων, προκειμένου να αναφερθεί στην συνύπαρξη των Αρετών με τα ευγενή γένη, με την Πνευματική Αριστοκρατία των Φιλοσόφων-Βασιλέων, των ηθικοπνευματικών Εκλεκτών και Επαϊόντων που θα έπρεπε να αποτελούν την φυσική ιεραρχία τόσο σε μία Πολιτεία όσο και σε έναν πνευματικό ή άλλο οργανισμό, επικαλείται τα 4 γένη από την Θεογονία του Ησιόδου (Χρυσό, Αργυρό, Χάλκινο, Σιδηρού). ΄Εκαστο εκ των οποίων φέρει συγκεκριμένα ποιοτικά και ψυχοπνευματικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα.  Συγκεκριμένα, το Χρυσό και Αργυρό Γένος, αποτελείται από τους φιλοσόφους, μύστες, τους "γεωμετρημένους" ευπατρίδες, οι οποίοι τυγχάνουν φορείς των Αρετών και είναι έμφορτοι ήθους και καλλιέργειας, οπότε και η παρουσία τους στην ηγεσία ενός οικοδομήματος αποτελεί εγγύηση για την πορεία και την κατεύθυνση που αυτό πέπρωται να λάβει... Αντίθετα, όταν κυριαρχούν τα υποδεέστερα γένη, δηλαδή το Χαλκούν και το Σιδηρούν, ήτοι επικρατ
ΗΛΙΑΚΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ... Ο Ήλιος ο παγγενέτωρ αποτελεί πηγή ζωής για τη γη αλλά και για κάθε έμβια και έμψυχη δημιουργία, γι΄αυτό και  η παρουσία του απετέλεσε ανέκαθεν ένα υπέρτατο σύμβολο φυσικής και πνευματικής ακτινοβολίας και αναγεννήσεως, καταλαμβάνοντας βαρύνουσα θέση στους μυστηριακούς συμβολισμούς των ηλιακών λατρειών.  Επειδή "Εν το Παν", ως έφη ο μέγας Ξενοφάνης αλλά και ο μύστης Εμπεδοκλής, έχει διαπιστωθεί ότι υφίσταται μία  άρρηκτη και συνάμα διαρκώς μεταβαλλόμενη σχέση μεταξύ των ουρανίων σωμάτων, όπως είναι ο Ήλιος, η Σελήνη και οι πλανήτες, και κατ΄ επέκταση μία επίδραση μεταξύ αυτών και όλων των πλασμάτων που ζουν πάνω στη Γη.    Ο Ήλιος, αποτελεί το κέντρο του Ηλιακού μας Συστήματος,  εκπέμποντας και διαχέοντας φως και ενέργεια περί τα 5 δισ. και πλέον έτη.   Ο ήλιος ανατέλλει και δύει, διαγράφοντας περιστροφές όπως αντίστοιχα υπάρχει μια διαρκής κορύφωση σε κάθε τομέα της φυσικής δραστηριότητας. Η πλημμυρίδα και η άμπωτις, η ημέρ
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ: ΕΝΑ ΟΡΟΣΗΜΟ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ  ΜΥΣΤΗ... Η Φθινοπωρινή Ισημερία, σηματοδοτεί ουσιαστικά την έλευση του Φθινο πώρου, ενώ ως αστρονομικό φαινόμενο προσδιο ρίζει την ίση περίπου διάρκεια ημέρας και νύκτα ς.  Κατά  την  Φθινοπωρινή Ισημερία τελούνταν και τα Ελευσίνια Μυστήρια π ου αποτελούν αναμφισβήτητα ένα από τους πιο ιερούς και μυστηριακούς θεσμούς. Αυτό το γεγονός, καταδεικνύει εμμέσως πλην σαφώς ότι οι αρχαίες  μυστηριακές τελετές, ήταν πάντοτε άμεσα συνδεδεμένες με συγκεκριμένα αστρονομικά φαινόμενα.  Η διάρκεια των Ελευσινίων Μυστηρίων ήταν ως γνωστόν 9 ημέρες και σηματοδοτούνται από της ενάρξεώς τους μέχρι την κορύφωσή τους στο στάδιο της Εποπτείας, από την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού και την Φθινοπωρινή Ισημερία! Το σύμβολο του σταυρού, πέραν των πολλαπλών μεταφυσικών του ερμηνειών, υποκρύπτει και την εξισορρόπηση της αρνητικής και θετικής ενέργειας, της άρρενας και θήλεως αρχής, δια της διασταυρώσεως του οριζόντιου και του
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ ΑΓΡΟΤΕΡΑΣ... Στις 20 Σεπτεμβρίου 490 π.Χ. 10.000 περίπου Έλληνες οπλίτες συγκρούονται με 100.000 Πέρσες στον Μαραθώνα. Οι Πέρσες, υπό τον Δάτι και τον Αρταφέρνη, αφήνουν στο πεδίο της μάχης 6.500 νεκρούς, ενώ οι απώλειες από την ελληνική πλευρά ανήλθαν μόλις σε 192, ανάμεσά τους και ο Καλλίμαχος, ο οποίος σκοτώθηκε κατά την διάρκεια της υποχώρησης των Περσών προς τα πλοία τους.  Επικεφαλής της αθηναϊκής δυνάμεως ήταν ο Μιλτιάδης , ο οποίος γνώριζε καλά τις περσικές τακτικές, γι' αυτό και οι Αθηναίοι αποφάσισαν να κλείσουν τις δύο εξόδους των στενών του Μαραθώνα.   Για πέντε συνεχόμενες ημέρες, οι δύο στρατοί δεν αποφάσιζαν να επιτεθούν ο ένας στον άλλο. Τα πλευρά των Αθηναίων, ήταν καλά προστατευμέν α από τους ψηλούς λόφους.  Ο Ηρόδοτος γράφει ότι κάθε ημέρα διοικούσε ένας στρατηγός , γι΄  αυτό , ο Μιλτιάδης αποφάσισε να επιτεθεί την ημέρα κατά την οποία διοικητής του στρατού θα ήταν ο ίδιος. Ούτε οι Πέρσες ούτε οι Έλληνες ήθελαν
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΛΕΙΔΑΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ... Το κλειδί κ ατά κυριολεξίαν, είναι ένα μέσο, ένα "εργαλείο" για την διάνοιξη θ υρών ή για την σφίξη βιδών. Ποιά έννοια όμως κατέχει στον Εσωτερισμό;  Οι Έλληνες απέδιδαν τη χρήση του στους Ομηρικούς χρόνους.  Οι ιστ ορικές πηγές δεικνύουν ότι οι κλείδες κατασκευάζονταν από σίδηρο, ενώ σε συγκεκριμένες περιπτώσεις χρησιμοποιούνταν και πολύτιμα μέταλλα, περιπτώσεις στις οποίες,ανάλογα με τη χρήση τους, διακοσμούνταν με σύμβολα μυστικιστικά ή άλλα, φέροντα ευδαιμονία...  Επειδή δε οι κλείδες έκλειναν/σφράγιζαν ερμάρια, συρτάρια, πόρτες που πιθανώς έκρυβαν ή φύλασσαν κάποια μυστικά, μεταφορικά το κλειδί συνδέθηκε με την έννοια της διαφυλάξεως πολύτιμων μυστικών, ως και γνώσεων... Ο Καλλίμαχος στους ύμνους του προς τους Ολύμπιους θεούς πραγματοποιεί μνεία περί του ότι στην Ελευσίνα η ιέρεια της θεάς Δήμητρας έφερε κλείδα ως έμβλημα του μυστηριακού έργου που επιτελούσε και της δεσμεύσεώς της για εφαρμογή του κανόνα της σιγής. Ο
ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΤΡΑΠΩΝ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ... Κατά την σύντομη σχετική πορεία διαδρομή που έχει διανύσει αυτή η σελίδα, ευρέθηκαν πολλοί αδελφοί και συνέλληνες, οι οποίοι καλοπροαίρετα και με απορία, μας έθεσαν το ερώτημα: Μα καλά, επιχειρείτε να οικοδομήσετε την Ελληνική Ατραπό στον εσωτερισμό, να ανασυστήσετε την πατρώα παράδοση και κληρονομιά, δεν βλέπετε ότι είμαστε λίγοι οι ακολουθούντες την αυθεντική Ελληνική Οδό; Πρόκειται για ένα ερώτημα, το οποίο δημιουργεί το έναυσμα για να περιγράψουμε μία κατάσταση, όπως την διδαχθήκαμε από φιλόσοφο-πολεμιστή και μυσταγωγό Σωκράτη... Κάποτε ο Σωκράτης, συναντώντας στο διάβα του την διάσημη Εταίρα των Αθηνών Φρύνη, δεν απέφυγε τα σκωπτικά σχόλιά της. "Σωκράτη αν και σοφός, δεν σε ακολουθούν παρά μόνο μερικές δεκάδες μαθητών, ενώ εμένα με παίρνει από πίσω ολόκληρη η πόλη"... Ο Σωκράτης με πραότητα και αταραξία, την κύταξε και σε ήρεμο τόνο της απήντησε: "Είναι φυσικό να συμβαίνει αυτό, γιατί εγώ τους οδηγώ στ
Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ Την περίοδο αυτή που διανύουμε, τελούνταν κατά την Αρχαιότητα τα Μεγάλα Ελευσίνια Μυστήρια. Τα Ελευσίνια Μυστήρια υπήρξαν η ιερότερη και η πλέον σεβαστή μυστηριακή θεσμοθεσία εξ όλων όσων τελούνταν στην αρχαία Ελλάδα.  Τα Μυστήρια διαρθρώνονταν σε Μικρά και Μεγάλα. Τα Μικρά τελούνταν στην Άγρα, προάστιο των Αθηνών πλησίον του Αρδηττού (αφού "κατέβηκαν" από τις πλαγιές του Υμηττού όπου τελούνταν από τους Λυκομήδες=φωτεινούς στην σκέψη μυσταγωγούς και την κόρη του βασιλέα Κελεού Σαισάρα, η οποία ονομάτισε και την περιοχή δια παραφθοράς του ονόματός της) και τα Μεγάλα επραγματοποιούντο στην Αθήνα και κορυφώνονταν στην Ελευσίνα. Τα Μικρά αποτελούσαν προετοιμασία για τα Μεγάλα Μυστήρια και λάμβαναν χώρα το μήνα Ανθεστηρίωνα προς τιμήν της Περσεφόνης. Οι μύστες γίνονταν δεκτοί στα Μεγάλα Μυστήρια ένα χρόνο μετά την αρχική τους μύηση. Όφειλαν να ομώσουν όρκο εχεμύθειας και υφίσταντο σχετική προπαρασκευή μετά διδασκαλίας προκε
ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΜΥΗΤΙΚΟ ΟΛΥΜΠΟ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΔΙΑΝΟΙΧΘΟΥΝ... Ζούμε σε μία κοινωνία η οποία διακατέχεται από έλλειψη πνευματικών αρχών. Διάγει, εν πολλοίς, έναν βίο έμφορτο φιλήδονων ροπών, έχοντας εγκλωβιστεί στην μέγγενη των πιο χυδαίων και ποταπών ενστίκτων... Μεσουρανεί ο ψευδο-ευδαιμονισμός ειδωμένος σαν μία υλική κραιπάλη και τίποτε περισσότερο, δίχως ανατασιακές προεκτατικές προοπτικές, δίχως οράματα υψηλόφρονα, δίχως πνευματικές και ανώτερες στοχεύσεις...  Την κοινωνία αυτή διαφεντεύουν τεχνοκράτες δίχως πνεύμα και ηδονιστές δίχως ψυχή. ΄Ερμαια του Μαμωνά και του Χρυσού Μόσχου, είτε bankers λέγονται, είτε οπωσδήποτε αλλιώς, άτομα αποκομμένα από κάθε ζωτική ανησυχία, άτομα ανερμάτιστα που έχουν συνδέσει την Ευδαιμονία με τον αδιάκοπο προσπορισμό χρημάτων, την υλική επίδειξη και την αδιάκοπη προβολή... Η Ζωή όμως δεν συνδέεται μόνο με τα της ύλης, ειδάλλως δεν θα διέφερε σε τίποτε από εκείνη των ζώων, δεν αφορά μόνο την ικανοποίηση του ενστίκτου της επιβίωσης
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΩΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ! Αφουγκράσου την Αρχαία Ψυχή και θα αισθανθείς μέσα σου να αναδύεται το προγονικό μεγαλείο. Να σκιρτούν οι πατρώες αρετές και να εναρμονίζεται προς τα φυλετικά αρχέτυπα, που αποτελούν την απαρχή των πάντων και την πεμπτουσία της προγονικής κληρονομιάς στον χώρο και στον χρόνο... Θα αντιληφθείς ότι αποτελείς άρρηκτο κρίκο μίας στιβαρής αλυσίδας, αδιάσπαστης στο πείσμα των καιρών και των συγκυριών... Αρκετά ανέχθηκες τα νεοταξικά εργαστήρια που τερατογεννούν πολυεθνικές βαβέλ, που επιχειρούν να σου αλλάξουν ήθη, έθιμα, παραδόσεις. Που προσπαθούν να μεταβάλλουν ακόμη και τον πληθυσμό της χώρας σου. Μάνιασαν να σε αλλοτροιώσουν, να σε εκφυλίσουν με τον δούρειο ίππο που καλείται life-style, να σε καταντήσουν έρμαιο των δόλιων προθέσεών τους. Μην το ανεχθείς... Η εγκόλπωση και ο βιωματικός ενστερνισμός των όσων περικλείει η προγονική μας κληρονομιά, αποτελούν πανίσχυρη ασπίδα προστασίας
ΚΑΣΤΡΑ ΑΠΑΡΤΑ ΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΨΥΧΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΟΠΥΡΓΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΘΥΕΛΛΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ... Διάγουμε μία περίοδο απολύτου θριάμβου της ύλης σε βάρος του πνεύματος και της ψυχής. Η τεχνητή "κρίση" που διαδέχθηκε την περίοδο της υπεραφθονίας, έχει ως αποτέλεσμα την ακόμη μεγαλύτερη επικέντρωση στα υλικά αγαθά, όχι τόσο πλέον για την ευμάρεια, αλλά για την επίτευξη της επιβιώσεως, καθώς το κέντρο βάρους της ανθρώπινης προσπάθειας, όσον αφορά τον μέσο άνθρωπο, έχει μετατοπισθεί από το ευ ζειν στο υποφερτώς "ζειν"...  Μέσα σε αυτή την περιδύνηση, οικονομική, κοινωνική και αξιακή, προαιώνιες αξίες και ιδανικά, άφθαρτα και αναλλοίωτα, όσο και εάν ο εφήμερος άνθρωπος προσπάθησε να τα ποδοπατήσει ή να τα φέρει στα μέτρα του ή ακόμη και να τα επισκιάσει από την φευγαλέα λάμψη της υλικής πληρότητας και της πρόσκαιρης χλιδής, παραμένουν άσειστα, αποτελώντας σταθερά σημεία προσανατολισμού και αναφοράς για κάθε αληθώς φιλοσοφούντα, για κάθε αληθινό
Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ... Οι αρχαίοι πρόγονοί μας ήσαν πνευματόδοξοι και φυσιολάτρες. Στο πλαίσιο αυτό θεωρούσαν άρρηκτη την σχέση πανίδας και χλωρίδας μετά της ανθρώπινης υπάρξεως και τιμούσαν κάθε έκφανση της έμβιας και έμψυχης δημιουργίας. Ουκ ολίγες φορές μάλιστα απεικόνισαν θεϊκές ιδιότητες και δυνάμεις δια συμβολισμών ζώων, γεγονός που καταδεικνύει την υψηλή θέση στην οποία κατέτασσαν τις ένζωες υπάρξεις. Ανάμεσα στα είδη του ζωϊκού βασιλείου που κατέλαβαν σημαίνουσα θέση είναι και τα Δελφίνια. Οι αναφορές στα δελφίνια, εντοπίζονται ήδη στο Ομηρικό έργο αλλά και και σε αυτό του Ησιόδου. Ο Απόλλων, έφερε τη λατρευτική επωνυμία "Δελφίνιος" και πολλάκις ελάμβανε τη μορφή Δελφινιού. O Αριστοτέλης στο έργο "Των περί τα Zώα Ιστοριών", ασχολείται με τα δελφίνια, περιγράφει, το χαρακτήρα τους, τη συμπεριφορά τους, τον τρόπο ζωής τους, κατατάσσοντάς τα στα θηλαστικά είδη. Άπειρες οι εξιστορήσεις παρ΄ ολίγον αν