ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΔΥΤΟΝ

Η ΒΑΛΠΟΥΡΓΕΙΟΣ ΝΥΚΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ ΕΠΕΛΕΞΕ ΑΥΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ... Η νύχτα της 30ης Απριλίου προς 1η Μαίου, κατέχει έναν ξεχωριστό συμβολισμό στην μυστηριακή παράδοση της Δύσεως και ειδικότερα της Ευρώπης. Σηματοδοτεί την μεγάλη παγανιστική εορτή για την έλευση της Ανοίξεως, για την αναγέννηση της ζωής, επέτειος η οποία εορτάζεται παραδοσιακά στις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας κυρίως Ευρώπης. Βασικό σημείο αναφοράς ωστόσο σε ό,τι αφορά την Βαλπούργεια Νύκτα είναι η Γερμανία. Σύμφωνα με τις τευτονικές παραδόσεις, την παραμονή της εορτής της Αγίας Βαλπουργίας, οι μάγισσες συγκεντρώνονται στο όρος Μπλόκεν της Σαξωνίας και οργιάζουν (ο όρος εν προκειμένω να εκληφθεί με την μυστηριακή του έννοια και όχι με την πάνδημη εκδοχή του την οποία έχει προσλάβει κατά τα νεώτερα χρόνια) και επιδίδονται σε τελετουργικά δρώμενα προκειμένου να υποδεχθούν την Άνοιξη. Το βράδυ αυτό, σε πολλά μέρη της Γερμανίας, της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, ο κόσμος συγ

Ο ΝΕ ΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ, ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΑΝΑΔΥΘΕΙ... Στις μέρες που διανύουμε, μέρες σκοτεινές και αβέβαιες, διαπιστώνουμε με τραγική ωμότητα να βρυκολακιάζει το "1984" του Όργουελ και η οργουελική τάξη πραγμάτων, όπως ο μεγάλος ενορατικός συγγραφέας την περιέγραψε, να λαμβάνει σάρκα και οστά σε όλη της την αποκρουστική διάσταση... Το Καθεστώς σε παγκόσμια κλίμακα, οι εξουσιαστές, άκρατα διεφθαρμένοι και άνευ αναστολών, έχει επιδοθεί στην λήψη μέτρων πειθαναγκασμού, τα οποία εξωραίζει με το πρόσχημα της προλήψεως και της λήψεως αναγκαίων μέτρων "για την δημόσια υγεία"... Με όπλο τον φόβο, τον οποίο καλλιεργούν, εκκολάπτουν και διογκώνουν εντέχνως, μέσω των μμε και των επιστημονικοφανών ανακοινώσεων των πραιτωριανών του καθεστώτος, ενσταλλάζουν την αμφιβολία, τον τρόμο και την κινδυνολογία στα μυαλά και στις ψυχές των ανθρώπων, ώστε όντες ευεπίφοροι στις πιέσεις και στους κατά φαντασίαν κινδύνους τους οποίους οι εξουσιαστές έχουν τερατογενέσει, να υπακούουν πειθήνια,

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΗΣΙΣ Η Ελληνική μύησις κατά την έκφρασιν και το κάλλος υπερέβη πάσαν άλλην μύησιν. Εάν ανεγεννάτο η Ελληνική μύησις θα εφώτιζε ως πνευματικός Ήλιος και το πνεύμα της ανθρωπότητος θα είχε παύσει να αναπαύεται εις το σκότος. Εάν αναγεννάτο η Ελληνική μύησις, η ομίχλη, η οποία κρατεί επί των διανοιών των ιθυνόντων τους σημερινούς κόσμους θα είχε διαλυθεί και πανταχού θα επεκράτει πνεύμα ειρήνης. Η Ελληνική μύησις, η οποία ανέπτυξε τόσους σοφούς, αυτή η οποία ενέπνευσε την ανέγερσιν του Ναού της Ουρανίας Παρθένου Αθηνάς θα είχε, εάν επιζούσε, ανεγείρει άπειρα παρόμοια μνημεία κάλλους και δόξης και σύμπασα η ανθρωπίνη ψυχή θα προσήρχετο σεμνή να προσφέρει την λατρείαν της. Τα πάθη της Δύσεως θα προσέκρουαν προ των βελών του Ουρανίου Απόλλωνος και όλον εκείνον το αίσχος του Χριστιανισμού, το οποίον εξηπλώθη επί του κόσμου και τον διέφθειρε θα διελύετο και δεν θα μετεφέρετο και εδώ εις την Ελλάδα και πανταχού η μύησις του εγκλήματος. Τα αίσχη της νεωτέρας Ρώμ

Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΔΡΑΚΤΟΚΤΟΝΟΥ.... Τα ονόματα υποστηρίζει ο Πλάτων στον διάλογό του "Κρατύλος", ανακαλούν στην μνήμη μας αρχετυπικές αλήθειες ή καταστάσεις και οπωσδήποτε δεν έχουν επιλεγεί τυχαία.  Σύμφωνα με την προσέγγιση αυτή, από τον κανόνα δεν μπορεί να διαφεύγει και το όνομα Γεώργιος το οποίο ευκρινώς παραπέμπει στην σύνθεση των λέξεων γη/γαία και έργο, υποδηλώνοντας τον γεωργό, αυτό που μεριμνά για την άρωση της γης, το φύτεμα των καρπών και την καλλιέργεια αυτών. Πρόκειται για μία μυσταγωγική δίχως άλλο αλληγορία, που υποκρύπτει προεκτατικά τον μυσταγωγό, δηλαδή τον καλλιεργητή του πνεύματος και της ψυχής... Η εικόνα του Αγίου Γεωργίου ως δρακοκτόνου, ανάγεται στο απώτατο παρελθόν, έχοντας ως έμπνευσή της και σημείο αναφοράς της σημειολογικό, τόσο τον Απόλλωνα Δρακοκτόνο, που σκότωσε στην δελφική γη τον Πύθωνα, όσο και τον Βελλερεφόντη, τον ηλιακό ήρωα Ιππόνοο (εκ του ίππος+νους, ήτοι ο νους που ελέγχει και κατευθύνει τους ίππους, δηλαδή

ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΔΥΤΟΝ, ΜΙΑ ΕΠΑΛΞΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ Σε εποχές ψυχικής ερημώσεως, ηθικής καταισχύνης και μεγίστης πνευματικής παρακμής, ιστάμεθα όρθιοι και προασπίζουμε την γηγενή μυστηριακή παρακαταθήκη και την απορρέουσα εξ αυτής πνευματική παράδοση του τόπου μας... Σε μία εποχή όπου όλα μεταφράζονται με γνώμονα τις "αξίες" της αγοράς, παραμένουμε αγνοί ιδεολόγοι και θεματοφύλακες των αχράντων μυστηρίων που μας κληροδότησαν οι σεπτοί πρόγονοί μας... Σε μία περίοδο όπου κορυφώνεται τραγικά η σκοτεινή νύκτα της ψυχής, μεταλαμπαδεύουμε τον μυητικό σπινθήρα, μακριά και πέρα από σκοπιμότητες και ευτελείς βλέψεις, αναδεικνύοντας τα ιδανικά και τις αρχές του ΕΛΛΗΝΟΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΥ, σε όλη τους την μεγαλοπρεπή διάσταση και με όλη τους την επιβλητική σημασία... Η Ζωή ολάκαιρη είναι ένας ατελεύτητος Πόλεμος, που συντίθεται από αναρίθμητες μάχες. Έχοντας επίγνωση της μεγάλης αυτής αλήθειας, που ισχύει σε συμπαντικό επίπεδο, καθ΄ ότι τα πάντα ρυθμί

ΣΩΚΡΑΤΗΣ, Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ Από τον Σπυρίδωνα Λυκούδη Βρισκόμαστε στην Αθήνα, στον Δήμο Αλωπεκής, 2.485 χρόνια πριν από σήμερα. Τότε γεννήθηκε ο Σωκράτης του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης, γεννήθηκε όταν Στρατηγός των Αθηναίων είχε εκλεγεί, ο Κίμων, ο  νικητής των Πε ρσών στις εκβολές του Ευρυμέδοντος ποταμού της Ιωνίας.  Δηλαδή γεννήθηκε το 465 π.χ. σύμφωνα με την  ανθρώπινη διαδικασία στον υλικό κόσμο, το μεγάλο  αυτό πνεύμα, ό μεγαλύτερος θείος απεσταλμένος, μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνος.  Τότε γεννήθηκε, η τελειωθείσα από προηγούμενες  ενσαρκώσεις της ψυχή, προκειμένου να διδάξει την  Αρετή, την Αλήθεια και να αποκαλύψει διά της λεγομένης φιλοσοφίας, τα μυστήρια της υπάρξεως και του σκοπού της διελεύσεως της ψυχής, από τον κόσμο της ύλης. Η Φιλοσοφία κατά το Σωκράτη είναι μαθητεία  θανάτου, και τούτο σημαίνει μια χαρούμενη, μια  γλυκιά προσδοκία της ψυχής, δια την πτήσιν της προς  τον ιδικόν της κόσμο, προς τον κόσμο της ευδαιμονίας  και τ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ... Η Ανάσταση πλησιάζει και μαζί της η ανθρωπότητα αγάλλεται, όποιο νόημα και εάν αποδίδει κανείς σε αυτή την επέτειο και με όποια έννοια την συνδέει ή παράδοση... Ωστόσο, πέρα από την τυπολατρική διάσταση των γεγονότων και των επετείων, υπάρχει και η ουσιαστική, και εμάς μας ενδιαφέρει πρωτίστως και κυρίως αυτή... Απέχει παρασάγγες το μυστηριακό μήνυμα που περικλείει το γεγονός της Αναστάσεως, από τις ευτελείς και χυδαίες επιδιώξεις των επαγγελματικών-δογματικών ιερατείων που έχουν εμπορευματοποιήσει τις λατρευτικές τελετές και έχουν επιχειρήσει, ανεπιτυχώς βεβαίως, να αποϊεροποιήσουν την Φύση και να διαπομπεύσουν τα πάναγνα μυστήρια της Αρχαιότητος...  Απέχει παρασάγγες η μυστηριακή ιεροτελεστία, το δραματουργικό δρώμενο της αναπαραστάσεως του θνήσκοντος και ανασταινόμενου Θεού, από την παθητική παρακολούθηση ενός ακατάληπτου, για τις μάζες, δρωμένου, μιας και οι κατ΄επάγγελμα "ιερείς" αποφεύγουν να επεξηγήσουν την ουσία του τυπικού

ΕΥΧΕΣ ΔΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΤΟΥ ΕΓΚΟΣΜΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ... Ο ιστότοπος ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΔΥΤΟΝ και οι συντελεστές αυτού, εύχονται ολοψύχως σε κάθε Ελληνοπρεπή αναζητητή του Φωτός που ακολουθεί τα νάματα της Ελληνικής Μυσταγωγικής Παραδόσεως και πρεσβεύει τα ιδανικά και τις αρχές του ΕΛΛΗΝΟΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΥ, όπως ο Εγκόσμιος Διόνυσος Αναγεννηθεί στις ψυχές μας και εντός του Είναι μας συντελεσθεί μία θεμελιακή Ανακαίνιση...  Ευελπιστώντας η Ανάστασις αυτή να συνυφανθεί προς την ανάτασιν της Πατρίδος και την πολύπλευρον ανάτασιν της κοινωνίας, την οποία τώρα όσο ποτέ ίσως άλλοτε έχει ανάγκη... Eίθε το Ρόδον να ανθίσει επί του Σταυρού και ο εν ημίν ευρισκόμενος σε λανθάνουσα κατάσταση χριστικός σπινθήρ αφυπνισθεί, αναβιβάζοντάς μας εις την τάξιν του Θεϊκού Ανθρώπου... ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΔΥΤΟΝ Ρεύμα Ελληνοτεκτονικής Συνειδητότητος

"ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΙ ΤΕΧΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΝΑΟΔΟΜΟΙ: Η Αληθινή Προέλευση του Τεκτονισμού"... Πριν από πολλά χρόνια, η Ειμαρμένη με οδήγησε στο κατώφλι του γραφείου ενός ηλικιωμένου κυρίου, ο οποίος με καλοδέχθηκε με ευγένεια και εγκαρδιότητα. Επρόκειτο για τον Παναγιώτη Δ. Αναγνώστου, μέλος, τότε, του Υπάτου Συμβουλίου του Φιλοσοφικού Τεκτονισμού του 33ου βαθμού του Σκωτικού Τύπου. Η επικοινωνία μαζί του και οι συζητήσεις που κάναμε, με ωφέλησαν και με ωρίμασαν πολλαπλά, αφού ο άνθρωπος αυτός, που σήμερα πλέον έχει μεταστεί στην Αιωνία Ανατολή, μου κέντρισε το ενδιαφέρον και με παρακίνησε να ασχοληθώ με την ελληνική παράδοση του Τεκτονισμού, μία παράδοση η οποία στα νεώτερα χρόνια είχε αναζωπυρωθεί από μυσταγωγικές προσωπικότητες όπως ήταν ο Σπυρίδων Νάγος, ο Πλάτων Δρακούλης, ο Ιωάννης Βασιλής, ο Αντώνιος Αδριανόπουλος, ο Δ. Ιωαννίδης, ο Ν. Καρβούνης, οι αδελφοί Παράσχη και πολλοί άλλοι λαμπαδηφόροι του προμηθεϊκού φωτός. ΄Ηταν η περίφημη “ελληνική γραμμή” στον τεκτονισμό