Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούλιος, 2019
ΤΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥ Ο ΠΕΛΕΚΥΣ ΚΑΙ Η ΑΞΙΝΑ, "ΠΕΡΑΣΑΝ" (ΚΑΙ) ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΚΡΟΜΜΥΩΝΑ... Απ΄ άκρου εις άκρον της Ελληνικής Γης, αναδύονται τα μνημεία των αρχαίων προγόνων μας. Η αθάνατη ελληνική γη, βοά περί της ιστορικής, διαχρονικής, παρουσίας των Ελλήνων γηγενών κατοίκων στον τόπο αυτό, που δάμασαν τα στοιχεία της Φύσεως, εναρμονιζόμενοι με το Όλο, αναζήτησαν, μόχθησαν, ανακάλυψαν και τελικά μεγαλούργησαν, εγκαθιδρύοντας έναν πολιτισμό που έγινε σημείο αναφοράς ανά την οικουμένη στο διηνεκές του χρόνου... Μία "άγνωστη" σχετικά τοποθεσία, άγνωστη στο ευρύ κοινό, είναι ο αρχαίος Κρομμυώνας, που ταυτίζεται γεωγραφικά με τους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας. Παραπλεύρως του σταθμού του προαστιακού σιδηροδρόμου, κατά τη διαπλάτυνση της Εθνικής Οδού, εντοπίσθηκε αρχαίος οικισμός, νεκροταφείο αναγόμενο στους γεωμετρικούς χρόνους, ένα θεατροειδές βουλευτήριο καθώς και κάποια εργαστήρια κεραμικής τέχν ης.  Εντός της σημερινής πόλεως των Αγίων Θεοδώρων, έχει ανεγερθεί ο χρι
ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ... Ένα από τα δεινά που χαρακτηρίζει τον νεοέλληνα είναι η απώλεια της ιστορικής του μνήμης. Δεν έχει συνείδηση ούτε και επίγνωση της αδιάπτωτης πορείας του στον χρόνο. Αγνοεί το γεγονός ότι στον γενετικό του κώδικα είναι καταγεγραμμένες μνήμες χιλιάδων ετών. Μακραίωνες παραδόσεις, ήθη-έθιμα, δοξασίες, έχουν τις ρίζες τους σε πανάρχαιες καταβολές, συγκροτώντας το απόθεμα της προγονικής του κληρονομιάς... Μία ζωντανή απόδειξη της ιστορικής συνέχειας είναι οι μεγάλες θρησκευτικές εορτές και οι πανηγύρεις. Επιμαρτυρούν ότι από την προχριστιανική εποχή ως σήμερα τα έθιμα, στις γενικές τους μορφές και εκδηλώσεις, παραμένουν αμετάβλητα στον χρόνο.  Η νέα θρησκεία, αδυνατώντας να εκβάλλει τις πρότερες συνήθειες του Έλληνα, καθιέρωσε τις θρησκευτικές εορτές κατ’ αντιστοιχία του αρχαίου εορτολογίου. Ως συνέπεια αυτού του γεγονότος ήταν σε κάθε μεγάλη χριστιανική εορτή να αντιστοιχεί και μία ανάλογη μεγάλη αρχαιοελληνική εορτή. Με αφορμή την πρόσφατη εορτή του Προφ
ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΝΕΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ "ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΙ ΤΕΧΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΝΑΟΔΟΜΟΙ: Η Αληθινή Προέλευση του  Τεκτονισμού" Το Ελληνικό Πνεύμα ήταν ανέκαθεν συνυφασμένο με την έρευνα, την δημιουργική αναζήτηση, την πνευματική ανησυχία και την αμφισβήτηση. Τα πάντα ετίθεντο υπό έλεγχο, τεκμηρίωση και κριτική, μία μεθοδολογία η οποία περιόριζε δραστικά την εκτροπή σε δογματικές πλάνες και αδιέξοδα. Ακολουθώντας την τακτική των αρχαίων προγόνων μας, επιδοθήκαμε και εμείς σε μία συναρπαστική έρευνα για την εύρεση των αληθινών πηγών του Τεκτονισμού...Από την πραγματοποιηθείσα έρευνα, απέρρευσε μία συγγραφική εργασία μοναδική στην ελληνική βιβλιογραφία, διαμέσω της οποίας καταγράφεται η ίδρυση, η πορεία και η δραστηριοποίηση της συντεχνίας των Διονυσιακών Τεχνουργών και εν γένει των Αρχαίων Ναοδόμων. Συντεχνία η οποία είχε εξ αρχής μυστηριακό/φιλοσοφικό προσανατολισμό συνυφασμένο προς την οικοδομική τέχνη της ανεγέρσεως ναών κ
ΟΥΚ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ... ΕΥΛΑΒΙΚΗ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΘΕΟΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ ΔΙΑΜΕΤΡΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ... Οι Αρχαίοι Πρόγονοί μας, υπήρξαν θεοσεβείς, ουδέποτε όμως υπήρξαν θεόδουλοι. Το δουλοπρεπές προσκύνημα δυνάμεων αμφίβολης υποστάσεως, δεν αποτελεί εκδήλωση ελεύθερου και σκεπτόμενου ανθρώπου, ούτε συνιστά έκφανση ελληνικού ήθους, καθ΄ ότι ως συμπεριφορά παραπέμπει στην δογματική ανατολή. Από την ευλαβική θεοσέβεια έως την σκοταδιστική θεοδουλεία, στηριζόμενη στον φόβο και στην υστερόβουλη διάθεση, βιώνοντας την προσήλωση σε θείες αρχές ως σχέση ανταλλακτικού-ωφελιμιστικού χαρακτήρα, μεσολαβεί μία ασυμβίβαστη άβυσσος με τραγικές συνέπειες σε όλο το φάσμα του βίου... Ο σκεπτόμενος άνθρωπος, ο ελεύθερος και χρηστοήθης, οφείλει να είναι αυτοκυρίαρχος και αξιοπρεπής. Οι θείες δυνάμεις ούτε βαυκαλίζονται, ούτε εξαγοράζονται με τάματα και δωρεές, ούτε ενεργούν με γνώμονα ρηχά ανθρώπινα σκεπτικά, εμβαπτισμένα στην ευτέλεια και στην πονηρία... Ένα αναίσχυντο εμπόριο ελπίδων ε
Η ΜΥΗΣΗ ΣΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ, ΣΥΝΙΣΤΑ "ΜΕΛΕΤΗ ΘΑΝΑΤΟΥ"... Η τάξη η οποία επικρατεί σε ένα μυσταγωγικό σύστημα, είναι ο μόνος τρόπος προκειμένου να αφυπνισθεί η ψυχή από την πηγή της Λήθης στην οποία έχει βυθιστεί, ώστε να δρασκελίσει και πάλι προς την πηγή της Μνημοσύνης και να επανεύρει την ατραπό εκείνη η οποία θα την οδηγήσει κλιμακωτά προς την απελευθέρωση από το σαρκικό της περίβλημα και τα βάρη που σχετίζονται προς αυτό. Απόρροια της διανύσεως αυτής της μυητική πορείας, θα είναι δίχως άλλο η ανάδειξη των τελειοποιηθέντων αρετών, αρετές οι οποίες θα παράσχουν στον μύστη την ψυχική δύναμη και ισχύ ώστε να πραγματώσει εν τω γίγνεσθαι την φιλοσοφική αθανασία, να εκπληρώσει τον αληθινό πόθο της ψυχής και να αχθεί προς ανώτερα επίπεδα συνειδητότητας... Ο μυητικός θάνατος είναι μία διαδικασία αποσπάσεως από τα εγκόσμια και καταβυθίσεως στο βάθος της συνειδήσεως ώστε η ψυχή απερίσπαστη από εξωτερικά προσκόμματα να επιδοθεί στο ουσιαστικό έργο της, την προσπάθεια επανενώσεω
ΑΞΟΝΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΚΥΠΡΟΥ-ΙΣΡΑΗΛ: ΕΦΙΚΤΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Η΄ ΠΕΙΘΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΟΥΤΟΠΙΑ; Η Nοτιοανατολική Μεσόγειος είναι μια θαλάσσια λεκάνη και συνάμα στρατηγικό σταυροδρόμι με σημασία τόσο γεωστρατηγική όσο και με βαρύνουσα γεωπολιτική αξία. Οι ενεργειακοί πόροι που διαθέτει αφ΄ ενός, η εγγύτητα που εξασφαλίζει προς τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και του Περσικού Κόλπου αφ΄ ετέρου, σε συνάρτηση με το γεγονός ότι βρίσκεται σε νευραλγική θέση ως προς τον έλεγχο των δρόμων του εμπορίου, ανέδειξαν την περιοχή αυτή ως μείζονος ενδιαφέροντος. Οι συσχετισμοί των δυνάμεων και οι επιδιώξεις των ισχυρών στην περιοχή είναι πολυσύνθετες και συχνά αλληλοσυγκρουόμενες, καθώς οι μεγάλες δυνάμεις επιδιώκουν την ανακατανομή της ισχύος στην λεκάνη της Ν.Α. Μεσογείου. Αμέτοχη στο “παιχνίδι” αυτό δεν μένει φυσικά η Τουρκία, η οποία υϊοθετώντας μία εξωτερική επιθετική πολιτική εδραζόμενη στον νεοθωμανισμό, αποσκοπεί στην αύξηση της εθνικής της ισχύος και στην ανάδειξή της σε