Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2019
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ Αφουγκράσου την Αρχαία Ψυχή και θα αισθανθείς μέσα σου να αναδύεται σε όλη τη μεγαλοπρεπή του διάσταση και σε ολάκαιρη την ηρωϊκή του αγνότητα το αγέρωχο Προγονικό Μεγαλείο. Να σκιρτούν στα τρίσβαθα της ψυχής σου οι Πατρώες Αρετές και να εναρμονίζεσαι με τα φυλετικά αρχέτυπα ως "σάρκα εκ της σαρκός" τους... Γνώρισε τη μεγαλειώδη Ελληνική Προϊστορία που παραπέμπει σε εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν τη σημερινή εποχή, και γίνε υπεύθυνος θεματοφύλακας της βαρειάς κληρονομιάς που έχεις επωμισθεί, αποδεχόμενος την ιδιότητα, βιολογική και πολιτισμική, του ΄Ελληνος Ανθρώπου... Αρκτά τα νεοταξικά εργαστήρια που τερατογεννούν πολυεθνικές βαβέλ και εκτρωματικές υβριδικές μεταλλάξεις, που επιχειρούν να σου μεταβάλλουν τα ήθη, να σου αλλάξουν τα έθιμα, τις παραδόσεις, που επιχειρούν να μεταβάλλουν ακόμη και τον πληθυσμό της χώρας σου, μάνιασαν να σε αλλοτροιώσουν, να σε εκφυλίσουν με τον δούρειο ίππο που καλείται "life style", καταντώντας σε
ΚΑΛΛΟΣ ΨΥΧΗΣ, ΑΡΕΤΗ ΠΑΣΑ... Κάλλος ψυχής, αρετή πάσα, είχαν αποφανθεί οι αρχαίοι μας πρόγονοι, ως επίσης και ότι "πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος", θεμελιώνοντας δι΄ αυτού του ορισμού τις αρχές και τις βάσεις ενός πολιτισμού ανθρωποκεντρικού και όχι χρησιμοθηρικού.  Οπωσδήποτε, η αισθητική διάσταση κατέχει βαρύνουσα σημασία, καθ΄ ότι λειτουργεί ελκτικά ή απωθητικά, ουδείς αντιλέγει ότι είναι θεμιτό και ευκταίο τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μιας μορφής να είναι όμορφα, να αποπνέουν κάλλος και να ανακαλούν στην ψυχή θετικές όψεις και αρχετυπικές εικόνες από το βασίλειο των ιδεών που να αναδύουν αισθητική πληρότητα και αρμονία, πλην όμως όλα αυτά είναι γνωρίσματα εφήμερα, φευγαλέα, πρόσκαιρα. Η αγαθότητα (κατά το πρότυπον του "Καλού καγαθού" και όχι ως αφέλεια εννοούμενη), η καλλιέπεια και η αποπνέουσα θετική αύρα του Έσω Κόσμου μας, είναι καταστάσεις μόνιμες που επισφραγίζουν την ταυτότητα του Είναι και προσδιορίζουν την υπόσταση της ανθρώπινης προσωπικότητας
ΕΛΛΗΝΟΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ, Η ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΗΣ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ... Ο Ελληνοτεκτονισμός, που ως όρο μπορεί πολλοί να τον κρίνουν ως νεολογισμό, δεν αποτελεί ένα ιδεολογικό ουτοπικό εύρημα, ούτε μία σοφιστική επίκληση. Αποτελεί την ζώσα παράδοση της Ελληνικής Μυστηριακής Παραδόσεως, όπως αυτή έχει σφυρηλατηθεί στον χώρο και στον χρόνο, εγκαθιδρυθείσα επί της αρχεγόνου Ελληνικής μυστηριακής παρακαταθήκης, την οποία μας κληροδότησαν οι σεπτοί Ιεροφάντες και οι πεφωτισμένοι μύστες των χρηστηρίων, των μυστηριακών σχολών και των ταγμάτων του ιερού τόπου μας. Όσοι έχουν ήδη εντρυφήσει στις παραδόσεις και στις αρχές του, είναι πλέον σε θέση να αντιληφθούν την διάσταση της ιδεολογικής αυτής παρακαταθήκης... Ο Ελληνοτεκτονισμός, δεν αρκείται στους τύπους, εμμένει και εστιάζεται στην ουσία. Δεν αρκείται ούτε εξαντλεί το ενδιαφέρον του στην απόδοση αρχαίων ελληνικών ονομάτων, και μόνον, σε στοές, ούτε στην καταφυγή σε διάσπαρτες ελληνικές μυθολογικές παραδόσεις και συμβολισμούς, τα οποία αναμειγνύε
ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΡΟΠΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΡΙΝΟΥ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟΥ  Αδελφοί μου, σήμερα που ο ήλιος βρίσκεται στον καρκίνο και στις 15 μοίρες μοίρες αυτού, θα σας μιλήσω για τις τέσσερις τροπές του ήλιου και την σημασία της ημέρας της εορτής του θερινού ηλιοστασίου, ημέρα που ο τεκτονισμός εργάζεται διά την πνευματική άνοδο των τεκτόνων. Κατά τις εκδηλώσεις του Ηλιοστασίου, πολλοί αδελφοί και ιδίως οι νεότεροι, θεωρούν τις εκδηλώσεις αυτές, ότι είναι ταυτισμένες με ποτήριον αγάπης, και σαν ευκαιρία για αδελφική συναναστροφή, συναναστροφή στην οποία συμμετέχουν και φιλικά και συγγενικά πρόσωπα, αφού οι εκδηλώσεις των Ηλιοστασίων, θεωρούνται και γίνονται σαν λευκές εορτές. Εμείς οι μυημένοι Τέκτονες όμως ξέρουμε, ότι κατά την διάρκεια του έτους, αστρονομικώς υπάρχουν τέσσερις τροπές του ήλιου. Αυτές είναι τα δύο ηλιοστάσια και οι δύο ισημερίες, που έχουν περίοπτη θέση στην πνευματική ανέλιξη μας, διότι είναι χρονικές στιγμές, για έντονη εσωτερική συγκέντρωση και εσωτερική μεταμόρ
Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΩΣΑΪΚΟΥ ΔΑΠΕΔΟΥ ΣΤΗΝ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ... Ο ι τεκτονικές συναθροίσεις, διεξάγονται εντός του ναού, ο οποίος εκκινεί από του σημείου εκείνου όπου ίστανται οι στήλες Β και J, υποδηλώνουσες τις συμβολικές ονομασίες "Βάκχος" και "΄Ιακχος". Σε διάφορες τεκτονικές παραδόσεις, οι στήλες αυτές απεικονίζονται με άσπρο και μαύρο χρώμα, χρωματική επιλογή που διακρίνει και το δάπεδο, το λεγόμενο μωσαϊκό δάπεδο, έμφορτο συμβολισμού. Οι αντιθετικές χρωματικές απεικονίσεις του μαύρου και του άσπρου στο δάπεδο, υποδηλώνουν τις δύο αρχές που συνθέτουν την δυαδικότητα στην φύση, στον άνθρωπο και στο σύμπαν. Είναι ο συμβολισμός του Φωτός και του Σκότους, του Αρσενικού και του Θηλυκού, του Είναι και του Γίγνεσθαι... Είναι η συμβολική απεικόνιση, σε χρωματικό επίπεδο, των δύο πολικοτήτων που ελκόμενες ως ετερώνυμες καταστάσεις συνθέτουν την αρμονία... Η ευθεία κίνηση των τεκτόνων στο μωσαϊκό δάπεδο, επί της γραμμής που σχηματίζεται ανάμεσα στα λευκά και στα
Ο ΣΩΖΩΝ ΕΑΥΤΩ, ΣΩΘΗΤΩ! Οι αρχαίοι Έλληνες, άνθρωποι της Γνώσεως, της Έρευνας και της αμφισβητήσεως, ήταν άνθρωποι που αποτελούσαν "κινούμενα ερωτηματικά", δεν ήσαν δογματικοί, εύπιστοι ούτε λάτρεις μονολιθικών παραδόσεων. Γι΄ αυτό και πέτυχαν να ανυψωθούν και να διακριθούν, θεμελιώνοντας έναν πολιτισμό που άντεξε στην φθορά του χρόνου και στην μανία των ανθρώπων, μεταλαμπαδεύοντας το φως στα πέρατα της οικουμένης και στο διηνεκές... Βασική αντίληψη που τους διακατείχε και η οποία εμπότισε τον τρόπο σκέψεως και ζωής τους, ενσταλλάζοντας μία διαυγή Κοσμοθεωρία και Βιοαντίληψη, ήταν το γεγονός ότι απεχθάνονταν τον μεσσιανισμό, δεν προσδοκούσαν την λύση στα προβλήματά τους από "μηχανής Θεούς" και θεωρούσαν ότι η όποια σωτηρία τους δεν προέρχεται από άλλους παρά από τους εαυτούς τους. Χαρακτηριστική είναι η έκφραση "συν Αθηνά και χείρα κίνει", που υποδηλώνει την αντίληψη ότι πέραν της όποιας μεταφυσικής βοήθειας και συνδρομής, προέχει η δική μας θέληση
Η ΕΠΟΠΟΙΪΑ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ... Aυτή την περίοδο είναι η επέτειος της Μάχης των  Θερμοπυλών, το κύκνειο άσμα της οποίας δόθηκε στον λόφο του Κολωνού, για τον οποίο αρχαίοι συγγραφείς έγραψαν ότι μπορεί νάναι χαμηλός, όμως από ηθικής σημασίας και απόψεως, φαντάζει πιο ψηλός ακόμη και από τον ίδιο τον ΄Ολυμπο! Από τη στιγμή που γίνεται γνωστή η προδοσία του Εφιάλτη και η υπόδειξη της Ανοπαίας Ατραπού στους Πέρσες, είναι μαθηματικώς δεδομένο ότι δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας για τους λιγοστούς ΄Ελληνες που φυλάνε τα στενά των Θερμοπυλών. Ο μάντης Μεγιστίας μάλιστα προβλέπει ότι το βράδυ της μάχης ουδείς εκ των αμυντόρων θα παραμείνει ζωντανός... Ο Λεωνίδας διώχνει τους λιγοστούς Έλληνες πούχουν συγκεντρωθεί μαζί του. Παραμένει όμως ο Δημόφιλος, ο βασιλεύς των Θεσπιέων με 700 περίπου άνδρες και οι 300 του Λεωνίδα, πούναι ουσιαστικά η επίλεκτη σωματοφυλακή του Σπαρτιάτη Βασιλιά.  Παρά την γενναιότητα και τον ηρωϊσμό των Ελλήνων, η μάχη είναι άνιση... Ο Λεωνίδ