ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ, ΘΑ ΑΝΕΛΘΟΥΝ ΜΟΝΟΝ ΟΣΟΙ ΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΑΝΑΖΗΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ...

Μία πνευματική οργάνωση για να καλείται "Αδελφότητα" και να είναι πραγματικά τέτοια, θα πρέπει τα μέλη της να διαπνέονται από το πνεύμα και τα συναισθήματα της αληθινής αδελφοσύνης, κατά τρόπο πηγαίο, αυθεντικό, ανεπιτήδευτο και να μην επικαλούνται τον όρο "αδελφός" για τυπικούς και μόνον λόγους, αναλώνοντες εαυτούς σε μεμψιμοιρίες, κριτικές, αλληλουποβλεπόμενοι και προσερχόμενοι με αποκλειστικό γνώμονα την αποκόμμιση υλικών οφελών ή την ικανοποίηση συνδρόμων και παθών ως η ματαιοδοξία και η αρχομανία...

Τα μετάλλια, οι τίτλοι, οι βαθμοί, τα αξιώματα, δεν είναι αντικείμενα προς έπαρση και κομπασμό, τουλάχιστον όχι σε έναν πνευματικό και πολύ περισσότερο μάλιστα μυστηριακό οργανισμό, αλλά θα πρέπει να υποδηλώνουν βαθμίδες προόδου και να είναι αποδεικτικά σημάδια αληθινής ψυχικής και πνευματικής ανελίξεως, ειδάλλως δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε άλλο παρά το μέγεθος της κενότητας και της ματαιοδοξίας εκείνου που το φέρει...

Ο ανήκων σε έναν αληθινά μυστηριακό οργανισμό, θα πρέπει να διακατέχεται από αληθινή δίψα για αναζήτηση, από έφεση για την έρευνα, τη μελέτη, από διάθεση έμπρακτη να διευρύνει τη συνειδητότητά του και την ειλικρινή διάθεση να σμιλεύει εαυτόν και να τον υποβάλλει σε κατεργασία με σμίλη, μεταφορικά, τις αρχές και τις αξίες από τις οποίες είναι διαποτισμένη η αδελφότητα και με γνώμονα τις οποίες λειτουργεί...

Αυτά αποτελούν και το μεγάλο ζητούμενο μέσα σε μία κοινωνία τελματωμένη, μέσα σε έναν κόσμο που διακατέχεται από έλλειψη τιμής (τα όσα κρούσματα διαφθοράς, ανωμαλίας, διαστροφής, υποκρισίας, κοινωνικής αναλγησίας, εκπτώσεως των αξιών και καταστροφής της φύσεως, είναι δυστυχώς νοσηρές εκφάνσεις που το πιστοποιούν), σε μία εποχή όπου ο ηδονισμός και η κατακρήμνιση των πνευματικών ερεισμάτων θριαμβεύουν...

Η αδελφότης ή πνευματικός οργανισμός θα πρέπει να έχει Παραδοσιακό χαρακτήρα, υπό την έννοια ότι θα πρέπει να προασπίζεται την μυστηριακή κληρονομιά της πατρώας γης και να διαφυλάσσει και αναδεικνύει την προγονική μας παρακαταθήκη, αφού η Ειμαρμένη μας έδωσε το προνόμιο να ενσαρκωθούμε στην Ελλάδα, στην ιερή αυτή γη που και ετυμολογικά και ουσιαστικά συνιστά τόπο φωτός (Ελ+λας) και να ακολουθεί τα οροθέσια και τους κανονισμούς των αρχαίων Ταγμάτων ως εκείνων των Πυθαγορείων Ομακοείων...

Η κυριαρχία των "μετάλλων" και η θριαμβική αποθέωση κενόδοξων και επηρμένων ψευδομεσσιανιστών, "διδασκάλων", "γκουρού" και ψευδομυστών, αποτελούν φαινόμενα που υποδηλώνουν την εκτροπή των μυσταγωγικών θεσμών από την ουσιαστική πορεία τους και τη χρησιμοποίησή τους ως λέσχες "εκλεκτικισμού", ως εφαλτήρια για την ικανοποίηση τάσεων επιδείξεως και υπηρετήσεως παθών, θυμίζοντας την ανάλογη εκτροπή των μυστηρίων και την άλωσή τους επί ρωμαιοκρατίας, όταν αυτοκράτορες και επιφανείς του πλούτου και της εξουσίας, πειθανάγκαζαν δια παντοίων τρόπων το ιερατείο να τους "μυήσει" σε έναν θεσμό που πλέον είχε χάσει την ουσιαστική υπόσταση και σημασία του, απλά και μόνο για να φέρουν επιδεικτικά τον τίτλο του "μυημένου" ως μία απατηλή, ψευδεπίγραφη "καταξίωση"...
Όπως χριστιανό δεν σε καθιστά η τυπική εγγραφή σου στην χριστιανική εκκλησία, παρά μόνον η συνειδητή και μετά επιγνώσεως συμμετοχή στα μυστηριακά και τελετουργικά δρώμενα, πρωτίστως όμως η αποδοχή και εμβίωση της χριστιανικότητος λόγω και έργω, αντιστοίχως εσωτεριστή ή Τέκτονα δεν σε καθιστά η "μύησή" σου (ένταξή σου) και μόνον σε ένα εσωτερικό τάγμα. Όπως τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, δεν κάνουν και τον Τέκτονα τα περιζώματα. Η ιδιότητα αποκτάται μέσα από την βιωματική μέθεξη αρχών και αξιών, μέσα από την έμπρακτη εφαρμογή τους στο πεδίο της καθημερινής πραγματικότητας. Οιαδήποτε φραστική επίκληση αρχών άνευ συνειδητής και βιωματικής εφαρμογής της, αποτελεί φενάκη και δεικνύει άγνοια του πραγματικού σκοπού της εντάξεως σε έναν πνευματικό-μυστηριακό οργανισμό, ή σκοπιμότητα και υποκρισία...
Συμμετοχή σε έναν μυστηριακό οργανισμό, σημαίνει έμπρακτη ψυχοπνευματική ανέλιξη, βελτίωση, η οποία μόνον στο επίπεδο της καθημερινής ζωής καθίσταται εμφανές. Πρόσληψη θεωριών άνευ μετουσιώσεώς τους σε έμπρακτες αρχές ιδεαλισμού, ευθύτητος, δικαιοσύνης, ηθικής και χρηστοήθειας, ουδένα νόημα αποκτούν... Η έκταση και η ποιότητα του πνευματικού έργου που επιτελείται από τον μυηθέντα αφ΄ ενός, η στάση ζωής και συμπεριφοράς του μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι αφ΄ ετέρου, αυτά είναι τα κριτήρια που καταδεικνύουν εάν και σε ποιό βαθμό διαβιεί ως Τέκτων ή ως εσωτεριστής πραγματικός. Η συμμετοχή σε μία τυπολατρική διαδικασία, η έπαρση και η προβολή "τίτλων", "βαθμών" και "αξιωμάτων", δεν συνιστούν ουσιαστικά "διαπιστευτήρια" στην αληθινή εσωτεριστική ατραπό, ούτε αποτελούν ασφαλείς δείκτες και αξιόπιστα κριτήρια τεκτονικής επαρκείας, τουναντίον συνιστούν πελώρια προσκόμματα και πάθη...
Ο μεταστάς εν τη Αιωνία Ανατολή διατελέσας τη δεκαετία του 1960-70 και Μεγάλος Διδάσκαλος, Αλέξανδρος Τζαζόπουλος, εδιετείνετο ότι υφίστανται τύποις τέκτονες που δεν έχουν καμία οργανική σχέση προς το Τάγμα, και υπάρχουν και "αμύητοι" (με την τυπική έννοια του όρου), των οποίων ο βίος και η σκέψη τυγχάνουν με θαυμαστό τρόπο εναρμονισμένα προς την τεκτονική βιοθεωρία και αυτοί είναι οι "Τέκτονες άνευ περιζώματος", όπως χαρακτηριστικά τους αποκαλούσε... 

Σε έναν κόσμο που βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην καταισχύνη και στο νοητικό σκότος, ας αποτελέσει η αληθινή μυσταγωγική σπίθα που ανάβει στο άδυτο της ψυχής μας, αληθινή ελπίδα ανατάξεως με πυξίδα την Αρετή, την Αυτογνωσία και το Φως! Είθε να εκπληρωθούν οι ανώτεροι σκοποί για τους οποίους η Ελληνική Μυσταγωγική Παράδοση λειτουργεί και εργάζεται αδιαλείπτως επί αιώνες, εξανθρωπίζοντας και εκπολιτίζοντας, ουσιαστικώ τω τρόπω, τους ΄Ελληνες και ευρύτερα την Οικουμένη! Για να επιτευχθεί όμως τούτο, θα πρέπει όλοι εμείς, να έχουμε επίγνωση της αποστολής μας και των αληθινών και ουσιαστικών υποχρεώσεών μας. Γένοιτο!

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72