Η ΑΠΟΚΡΥΦΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ

Ο ήχος και η φωνή, έχουν την ιδιότητα της επικοινωνίας με τα υποσυνείδητα πεδία του νου, γεγονός το οποίο τους καθιστά ως τις αρχαιότερες μορφές θεραπευτικής αγωγής. Η θεραπευτική-ιαματική ιδιότητα και δύναμη του ήχου, είναι γνωστή στους μύστες και θεραπευτές από αρχαιοτάτων χρόνων, γι΄ αυτό και την εφάρμοζαν δεόντως στα Ασκληπιεία, στα εγκοιμητήρια, σε χρηστήρια, αλλά όχι μόνον... Από τις αρχέγονες εποχές, μύστες, ιερείς, θεραπευτές, φιλόσοφοι και μουσικοί, θεωρούσαν ότι η δύναμη του ήχου έχει την ικανότητα να επιφέρει την ψυχοπνευματική και σωματική εξισορρόπηση του ανθρώπου, εισδύοντας στις βαθύτερες κλίμακες των συνειδησιακών λειτουργιών.
Ο μύστης και μουσικός Ορφέας μάγευε τα ζώα με την επτάχορδη λύρα του, ο Ζήθων και ο Αμφείος έκτισαν την επτάπυλη Θήβα εμψυχώνοντας τους γιγάντιους λίθους με τη δύναμη της λύρας τους, με αποτέλεσμα να μετακινούνται από μόνες τους και να τοποθετούνται σε τάξη, ενώ η ωδή ύμνων με την κατάλληλη εκφορά, δύνανται να επιφέρουν επιτάχυνση της ψυχοπνευματικής αφυπνίσεως του μύστη...

Με κατάλληλες επωδούς, στα Ασκληπιεία προσέφεραν θεραπευτικό έργο, ενώ η χρήση κατάλληλων μελωδιών στις μυστηριακές τελετουργίες, υπέβαλλε στους μυουμένους συγκεκριμένες εικόνες, συναφείς προς τον επιτελούμενο σκοπό...

Ο Μύστης Πυθαγόρας, επιδόθηκε στην συστηματοποίηση της μαθηματικής βάσεως της μουσικής κλίμακας. Ο Πυθαγόρας φρονούσε ότι οι πλανήτες παράγουν ήχους, που δεν γίνονται αντιληπτοί, λόγω ατέλειας του ανθρώπινου αυτιού, επειδή η αντιληπτότητα των κοινών αισθήσεων είναι πεπερασμένη και δεν δύναται να συλλάβει την πραγματικότητα. Όμως η αρμονία των ουρανίων σφαιρών λειτουργεί αφ΄ εαυτής και επιδρά αναπαίσθητα στον ψυχισμό του ανθρώπου...

«Αν κάποιος σαν τον Πυθαγόρα, που άκουγε αυτή την αρμονία, είχε ελεύθερο τον γήινο φορέα του και εξαγνισμένες τις αισθήσεις του και φωτεινό τον ουράνιο φορέα του, από αγαθή τύχη, ή λόγω χρηστής ζωής, ή μέσω κάποιας τελειοποίησης από τα ιερά λειτουργήματα, αυτός ο άνθρωπος θα αντιλαμβάνονταν αόρατα πράγματα και θα άκουγε ανήκουστα πράγματα σε άλλους». (Αριστοτέλους: Περί Ουρανού).

Η μουσικοθεραπεία σήμερα στηρίζεται στην αντίληψη ότι κάθε υγιές όργανο εκπέμπει μια συγκεκριμένη δόνηση και η μεταβολή/διαταραχή της σημαίνει την εμφάνιση κάποιας ασθένειας. Η συγκρότηση του ορατού κόσμου που γίνεται αντιληπτός δια των αισθήσεων, και η σύσταση των δομών του συναρτώνται προς τις ηχητικές δονήσεις.

Ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Πλωτίνος ταύτιζε τον ήχο με την δημιουργό-γενεσιουργό ενέργεια. Οι δονήσεις, οι συχνότητες, η περιοδικότητα και οι ρυθμοί, αποτελούν τα γενεσιουργά αίτια της συνοχής της ύλης, δημιουργώντας έναν αρμονικό διακανονισμό σχετιζόμενο προς την αρμονία των ήχων... Οι κραδασμιακές δονήσεις δεν είναι παρά η ανταπόκριση και εναρμόνιση προς τον Παγκόσμιο Ρυθμό στον οποίο υπόκειται κάθε έκφανση στο σύμπαν...
Επίσης, να τονίσουμε ότι τα ενεργειακά κέντρα του ανθρώπου αφυπνίζονται με την εκφορά επαναλαμβανόμενων φράσεων. Η αφύπνιση αυτή οδηγεί στην ανάπτυξη των ψυχικών δυνάμεων του ατόμου που τελούν εντός του σε λανθάνουσα ισχύ...

Η ορθή χρήση τους δύναται να επιφέρει ευεξία και υγεία, ευνοώντας την ευημερία του ατόμου. 

Ο Πλάτων είχε διαμορφώσει την άποψη ότι τα δημιουργήματα των καλλιτεχνών δεν είναι στην ουσία εμπνεύσεις δικές τους, αλλά αποτελούν ένα επιλεκτικό δώρο των θεών, εξ ου και ο χαρακτηρισμός της ιδιότητας του καλλιτέχνη ως "θείο δώρο" και "θείο τάλαντο". Η επίδραση του ήχου στη ζωή μας είναι πολυεπίπεδη και πολυποίκιλη, καθ΄ότι ο ήχος είναι ενέργεια και η επίδρασή του είναι καθολική! Ειδικά στις μυστηριακές τελετουργίες, η ενδεδειγμένη μουσική υποβάλλει τον μυούμενο και τον προετοιμάζει ψυχικά για να δεχθεί πρωτόγνωρες αλήθειες που θα αποτυπωθούν στο είναι του ως μοναδικά βιώματα για ολόκληρη τη ζωή και ακόμη παραπέρα...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72