Η ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ...
Μπορεί το μυητικό έργο να επιτελεσθεί ταυτόχρονα από μία ομήγυρη ανδρών και γυναικών αναμεμειγμένων; Η απάντηση δεν θα δοθεί από εμάς, έρχεται από την μακρινή αρχαιότητα και είναι απόλυτη. Η αλήθεια είναι πώς όχι! Και αυτό διότι υπάρχει διαφορά ενεργειακή καθώς η ανδρική μύηση είναι ηλιακή, ενώ η γυναικεία σεληνιακή. Ως εκ τούτου δεν θα πρέπει να συγχέουμε την ισότητα με την ομοιότητα, καθώς η εξομοίωση αναιρεί κάθε ειδοποιό διαφορά των φύλων και των πολικοτήτων που έχουν δοθεί από την ίδια την Φύση...Δεν θα πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας το γεγονός ότι η μύηση, ως τελετουργικό δραματουργικό δρώμενο, συνιστά μία λειτουργία η οποία δεν πραγματώνεται στο υλικό επίπεδο, αλλά ανάγεται στον αόρατο κόσμο, το δε τυπικό που εκτελείται σε κάθε περίπτωση αποτελεί μία διαδικασία γεφυρώσεως και επικοινωνίας των μυστών με τον πνευματικό κόσμο. Κάθε μυούμενος, μετέχοντας σε ένα ιερουργικό-τελετουργικό έργο, παράγει έναν ρυθμικό κραδασμό, ο οποίος συντονίζεται με τον ρυθμικό κραδασμό που διακρίνει το σύμπαν.
Η ενέργεια που παράγει και διαχέεται στο περιβάλλον, εναρμονιζόμενη προς τον κοσμικό ρυθμό, σχετίζεται άμεσα με την πολικότητα/φύλο στο οποίο ανήκει. Συνεπώς, άτομα διαφορετικού φύλου, ευνόητο είναι να τυγχάνουν φορείς διαφορετικής υφής ενεργειών. Σε ό,τι αφορά τον Αρχέγονο Τεκτονισμό, θα πρέπει να τονίσουμε ότι απέρρευσε από την συντεχνία των Διονυσιακών Τεχνιτών, συντεχνία εκ παραδόσεως αμιγώς ανδροκρατούμενη. Οι διδαχές του και οι αλληγορίες του δομήθηκαν με βάση τον οικοδομικό συμβολισμό (μυστρί, αλφάδι, γνώμονας, διαβήτης, σφύρα κλπ), δηλαδή με εργαλεία ανδρικών επαγγελματικών δραστηριοτήτων.
Οι στοές της εποχής, εξ΄ άλλου, και λόγω κοινωνικών δεδομένων, απαρτίζονταν από ενήλικους άνδρες. Μόνο στην αρχαιότητα, υπήρχαν γυναίκες που ήσαν ενταγμένες είτε στις Πυθαγόρειες Κοινότητες (με πρώτη την Θεανώ, την σύζυγο του Πυθαγόρου), είτε φιλοσοφούσαν ως η Υπατία, η Σαπφώ, αλλά όχι μόνον. Επιπλέον, όσον αφορά τον νεώτερο τεκτονισμό και εν γένει τα σύγχρονα μυστηριακά συστήματα, όταν ο Τέκτων ανυψωθεί στους ανωτέρους βαθμούς, έρχεται αντιμέτωπος με ιπποτικά δρώμενα, ιδιότητα που προσιδιάζει μόνο σε ΄Ανδρες.
Με άλλα λόγια, υφίστανται τυπικά μυητικά και συστήματα που ανταποκρίνονται στην ανδρική ενέργεια, ενώ υφίστανται παράλληλα και τυπικά που αντιστοιχούν στην γυναικεία ενέργεια, όπως πολύ σοφά είχε επέλθει διάκριση από τα πανάρχαια χρόνια. Στην Ελευσίνα, επί παραδείγματι, υφίστατο και λειτουργούσε το Τάγμα των "Μελισσών", τελώντας γυναικεία μυστηριακά δρώμενα. Στην χερσόνησο του ΄Αθω, λειτουργούσε ιερατική σχολή για ιέρειες της Αρτέμιδος και της ΄Ηρας, αποτελώντας άβατο για τους άνδρες. Η "αρκτεία", τελετουργικά δρώμενα προς τιμήν της Βραυρωνίας Αρτέμιδος, τελούνταν μόνο από γυναίκες και μάλιστα από μικρές παρθένες. Τα Ηραία, ενδεικτικά αναφέρουμε και όχι περιοριστικά, τελούνταν επίσης μόνο από γυναίκες.
Οι στοές της εποχής, εξ΄ άλλου, και λόγω κοινωνικών δεδομένων, απαρτίζονταν από ενήλικους άνδρες. Μόνο στην αρχαιότητα, υπήρχαν γυναίκες που ήσαν ενταγμένες είτε στις Πυθαγόρειες Κοινότητες (με πρώτη την Θεανώ, την σύζυγο του Πυθαγόρου), είτε φιλοσοφούσαν ως η Υπατία, η Σαπφώ, αλλά όχι μόνον. Επιπλέον, όσον αφορά τον νεώτερο τεκτονισμό και εν γένει τα σύγχρονα μυστηριακά συστήματα, όταν ο Τέκτων ανυψωθεί στους ανωτέρους βαθμούς, έρχεται αντιμέτωπος με ιπποτικά δρώμενα, ιδιότητα που προσιδιάζει μόνο σε ΄Ανδρες.
Με άλλα λόγια, υφίστανται τυπικά μυητικά και συστήματα που ανταποκρίνονται στην ανδρική ενέργεια, ενώ υφίστανται παράλληλα και τυπικά που αντιστοιχούν στην γυναικεία ενέργεια, όπως πολύ σοφά είχε επέλθει διάκριση από τα πανάρχαια χρόνια. Στην Ελευσίνα, επί παραδείγματι, υφίστατο και λειτουργούσε το Τάγμα των "Μελισσών", τελώντας γυναικεία μυστηριακά δρώμενα. Στην χερσόνησο του ΄Αθω, λειτουργούσε ιερατική σχολή για ιέρειες της Αρτέμιδος και της ΄Ηρας, αποτελώντας άβατο για τους άνδρες. Η "αρκτεία", τελετουργικά δρώμενα προς τιμήν της Βραυρωνίας Αρτέμιδος, τελούνταν μόνο από γυναίκες και μάλιστα από μικρές παρθένες. Τα Ηραία, ενδεικτικά αναφέρουμε και όχι περιοριστικά, τελούνταν επίσης μόνο από γυναίκες.
Στα νεώτερα χρόνια, ο Τεκτονισμός, έχοντας υποστεί προσμείξεις με αλλότρια στοιχεία τα οποία δεν χαρακτηρίζουν την αυθεντική του ταυτότητα, δεν μερίμνησε ώστε η γυναίκα να αποκτήσει το δικό της μυητικό υπόβαθρο, που να προσιδιάζει στην φύση και στην ενέργειά της, ανυψώνοντας μυσταγωγικά την γυναικεία προσωπικότητα.
Με αποτέλεσμα, η σύγχρονη έκφανση του Τεκτονισμού αλλά και λοιπών εσωτερικών συστημάτων, να μην λάβουν υπόψη τους τη διαφορετική υφή του γυναικείου φύλου, εκ της οποίας απορρέει συνακόλουθα και μία διαφορετική μυητική αντίληψη και συμπεριφορά.
Οι γυναίκες, υποπίπτοντας στο σφάλμα του να συγχέουν ένα μυητικό δρώμενο με ένα κοινωνικό συμβάν, διέπραξαν το ατόπημα της εξομοιώσεως με τους άνδρες, με αποτέλεσμα να υπάρξει δυσαρμονικό αποτέλεσμα. Και αυτό, διότι η ανδρική μυητική ατραπός είναι ηλιακού χαρακτήρα, ενώ η γυναικεία τυγχάνει σεληνιακού, νόμοι κοσμικοί, προαιώνιοι οι οποίοι είναι αδύνατον να παραγνωριστούν...
Η μυητική λειτουργία αποσκοπεί στην μεταστοιχείωση του μυουμένου, θέτοντάς τον σε μία ατραπό αυτογνωσίας και διαμέσω της αναρριχήσεως σε ανώτερα επίπεδα συνειδητότητος, επέρχεται η προσέγγιση του θείου και η απάντηση σε καίρια υπαρξιακά ερωτήματα που αποτελούν την θεμελιώδη εκκίνηση του σκέπτεσθαι για το έλλογο ον. Η Γυναίκα, ως διακριτή ύπαρξη και ζωντανή έκφανση της Δημιουργίας, έχει τη δική της συνειδητότητα, τη δική της ενεργειακή συμπεριφορά η οποία στην βάση της διαφορετικής πολικότητας την διαφοροποιεί καίρια από τον άνδρα. Αναμφίβολα, τα δύο φύλα, ως αναφέρει και ο Πλάτων αλλά και μεταγενέστερα μυσταγωγικά κείμενα, είναι προορισμένα να αλληλοσυπληρώνονται, έχοντας όμως επίγνωση της διαφορετικότητάς τους, επιτυγχάνοντας την Εναρμόνιση, η οποία συνιστά τη συμφωνία των Εναντίων...
Επιπλέον, ο Τεκτονισμός ως μυητικό σύστημα λειτουργεί σε ένα επίπεδο δρωμένων και ενεργειών, στο οποίο η διάκριση των πολικοτήτων και η συμβολή τους είναι απαραίτητη. Η εξακριβωμένη διαπίστωση ότι σε άλλα πεδία της ανθρώπινης δραστηριότητας είναι ανώτερη η γυναίκα και σε άλλα είναι ανώτερος ο άνδρας, αποδεικνύει ακριβώς τις ειδοποιούς διαφορές που υφίστανται αρχετυπικά σε επίπεδο πολικότητος. Στο πλαίσιο αυτό, η μυητική λειτουργεία οφείλει να λαμβάνει υπόψιν και να σέβεται απόλυτα τις διαφορετικές λειτουργίες των δύο φύλων. Έχει διαπιστωθεί ότι στο υλικό και στο κατώτερο νοητικό πεδίο κυριαρχεί ο ΄Ανδρας, ενώ στο αστρικό και στο ανώτερο νοητικό επικρατεί η γυναίκα. (Γι΄ αυτό και στα χρηστήρια επιλέγονταν πάντοτε γυναίκες για τη διαδικασία της χρησμοδοσίας, οι περίφημες Πυθίες, ή οι Σίβυλλες).
Η μυητική μυσταγωγία έχει ως στόχο της να οδηγήσει τον άνθρωπο από την υποσυνείδητη λειτουργία, στην συνειδητή και στην επίτευξη της αυτοκυριαρχίας, από την παρορμητική εκδήλωση των ενστίκτων και των συμπεριφορών, στην βουλητική δράση με γνώμονα τη νόηση πούναι ο Ηνίοχος που τιθασεύει τα δύο άλογα (θυμικό, επιθυμίες). Η ζωϊκή έκφανση σε όλα τα είδη, στο σύμπαν και στον κόσμο μας, εκδηλώνεται διπολικά. Τούτο συμβολίζουν και οι δύο στήλες που κοσμούν τον ναό, σε ένα επίπεδο αλληγορίας. Πρόκειται για τον κοσμικής ισχύος νόμο της Δυαδικότητος.
Ο Τεκτονισμός αλλά και κάθε άλλο μυσταγωγικό σύστημα που σέβεται την Παράδοση και λειτουργεί με γνώμονα τις αρχαίες διδαχές, οφείλει να λειτουργεί με διαφορετικά ανδρικά και γυναικεία Τυπικά εφαρμοζόμενα σε διαφορετικές αμιγείς ανδρικές και αμιγείς γυναικείες Στοές, εάν σέβεται το έργο του, προκειμένου το κάθε φύλο να χαράξει την δική του μυητική πορεία με βάση την διαφορετικότητά του, όπως και στην ζωή κάθε φύλο έχει διαφορετικές βιολογικές λειτουργίες να επιτελέσει. ΄Αλλωστε μην λησμονούμε ότι στα εσωτερικά τάγματα προσελκύονται οι αναζητητές προκειμένου να εγκύψουν στο πεδίο της μεταφυσικής και να αρθούν πάνω από τα γήϊνα, τα καθημερινά και τα τετριμένα. Η συνύπαρξη των δύο φύλων εντός κοινών στοών, με γνώμονα το πόσο επιρρεπής είναι ο άνθρωπος στην επίδραση των αισθήσεων (καθ΄ ότι ατελής ων), θα είχε ως συνέπεια τον επηρεασμό των μεν από τους δε, με αποτέλεσμα να χάνεται η μυσταγωγία και να επέρχονται παρεκκλίσεις από το μυσταγωγικό έργο.
Με αποτέλεσμα, η σύγχρονη έκφανση του Τεκτονισμού αλλά και λοιπών εσωτερικών συστημάτων, να μην λάβουν υπόψη τους τη διαφορετική υφή του γυναικείου φύλου, εκ της οποίας απορρέει συνακόλουθα και μία διαφορετική μυητική αντίληψη και συμπεριφορά.
Οι γυναίκες, υποπίπτοντας στο σφάλμα του να συγχέουν ένα μυητικό δρώμενο με ένα κοινωνικό συμβάν, διέπραξαν το ατόπημα της εξομοιώσεως με τους άνδρες, με αποτέλεσμα να υπάρξει δυσαρμονικό αποτέλεσμα. Και αυτό, διότι η ανδρική μυητική ατραπός είναι ηλιακού χαρακτήρα, ενώ η γυναικεία τυγχάνει σεληνιακού, νόμοι κοσμικοί, προαιώνιοι οι οποίοι είναι αδύνατον να παραγνωριστούν...
Η μυητική λειτουργία αποσκοπεί στην μεταστοιχείωση του μυουμένου, θέτοντάς τον σε μία ατραπό αυτογνωσίας και διαμέσω της αναρριχήσεως σε ανώτερα επίπεδα συνειδητότητος, επέρχεται η προσέγγιση του θείου και η απάντηση σε καίρια υπαρξιακά ερωτήματα που αποτελούν την θεμελιώδη εκκίνηση του σκέπτεσθαι για το έλλογο ον. Η Γυναίκα, ως διακριτή ύπαρξη και ζωντανή έκφανση της Δημιουργίας, έχει τη δική της συνειδητότητα, τη δική της ενεργειακή συμπεριφορά η οποία στην βάση της διαφορετικής πολικότητας την διαφοροποιεί καίρια από τον άνδρα. Αναμφίβολα, τα δύο φύλα, ως αναφέρει και ο Πλάτων αλλά και μεταγενέστερα μυσταγωγικά κείμενα, είναι προορισμένα να αλληλοσυπληρώνονται, έχοντας όμως επίγνωση της διαφορετικότητάς τους, επιτυγχάνοντας την Εναρμόνιση, η οποία συνιστά τη συμφωνία των Εναντίων...
Επιπλέον, ο Τεκτονισμός ως μυητικό σύστημα λειτουργεί σε ένα επίπεδο δρωμένων και ενεργειών, στο οποίο η διάκριση των πολικοτήτων και η συμβολή τους είναι απαραίτητη. Η εξακριβωμένη διαπίστωση ότι σε άλλα πεδία της ανθρώπινης δραστηριότητας είναι ανώτερη η γυναίκα και σε άλλα είναι ανώτερος ο άνδρας, αποδεικνύει ακριβώς τις ειδοποιούς διαφορές που υφίστανται αρχετυπικά σε επίπεδο πολικότητος. Στο πλαίσιο αυτό, η μυητική λειτουργεία οφείλει να λαμβάνει υπόψιν και να σέβεται απόλυτα τις διαφορετικές λειτουργίες των δύο φύλων. Έχει διαπιστωθεί ότι στο υλικό και στο κατώτερο νοητικό πεδίο κυριαρχεί ο ΄Ανδρας, ενώ στο αστρικό και στο ανώτερο νοητικό επικρατεί η γυναίκα. (Γι΄ αυτό και στα χρηστήρια επιλέγονταν πάντοτε γυναίκες για τη διαδικασία της χρησμοδοσίας, οι περίφημες Πυθίες, ή οι Σίβυλλες).
Η μυητική μυσταγωγία έχει ως στόχο της να οδηγήσει τον άνθρωπο από την υποσυνείδητη λειτουργία, στην συνειδητή και στην επίτευξη της αυτοκυριαρχίας, από την παρορμητική εκδήλωση των ενστίκτων και των συμπεριφορών, στην βουλητική δράση με γνώμονα τη νόηση πούναι ο Ηνίοχος που τιθασεύει τα δύο άλογα (θυμικό, επιθυμίες). Η ζωϊκή έκφανση σε όλα τα είδη, στο σύμπαν και στον κόσμο μας, εκδηλώνεται διπολικά. Τούτο συμβολίζουν και οι δύο στήλες που κοσμούν τον ναό, σε ένα επίπεδο αλληγορίας. Πρόκειται για τον κοσμικής ισχύος νόμο της Δυαδικότητος.
Ο Τεκτονισμός αλλά και κάθε άλλο μυσταγωγικό σύστημα που σέβεται την Παράδοση και λειτουργεί με γνώμονα τις αρχαίες διδαχές, οφείλει να λειτουργεί με διαφορετικά ανδρικά και γυναικεία Τυπικά εφαρμοζόμενα σε διαφορετικές αμιγείς ανδρικές και αμιγείς γυναικείες Στοές, εάν σέβεται το έργο του, προκειμένου το κάθε φύλο να χαράξει την δική του μυητική πορεία με βάση την διαφορετικότητά του, όπως και στην ζωή κάθε φύλο έχει διαφορετικές βιολογικές λειτουργίες να επιτελέσει. ΄Αλλωστε μην λησμονούμε ότι στα εσωτερικά τάγματα προσελκύονται οι αναζητητές προκειμένου να εγκύψουν στο πεδίο της μεταφυσικής και να αρθούν πάνω από τα γήϊνα, τα καθημερινά και τα τετριμένα. Η συνύπαρξη των δύο φύλων εντός κοινών στοών, με γνώμονα το πόσο επιρρεπής είναι ο άνθρωπος στην επίδραση των αισθήσεων (καθ΄ ότι ατελής ων), θα είχε ως συνέπεια τον επηρεασμό των μεν από τους δε, με αποτέλεσμα να χάνεται η μυσταγωγία και να επέρχονται παρεκκλίσεις από το μυσταγωγικό έργο.
Η εσωτερική, μυητική αρμονία είναι το στοιχείο εκείνο που που λείπει στις μέρες μας η οποία, εάν υπήρχε, αντανακλώμενη στο υλικό πεδίο θα επηρέαζε κάθε εκδήλωση της ζωής του ανθρώπου-άνδρας και του ανθρώπου-γυναίκα, οι οποίοι πλήττονται σήμερα στις μεταξύ τους σχέσεις, υφιστάμενοι το τίμημα της ομοιότητας/εξομοιώσεως και της μη ενεργειακής εναρμονίσεως. Τα αρχαία θέσμια τυγχάνουν αλάνθαστα και σε αυτόν τον τομέα και όσοι είναι υπέρμαχοι των Παραδόσεων, οφείλουν να τα σεβαστούν και να τα εφαρμόσουν απαρέγκλιτα!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72
Το βιβλίο "Διονυσιακοί Τεχνίτες και Αρχαίοι Ναοδόμοι: Η αληθινή προέλευση του Τεκτονισμού" ρίχνει φως στο σκότος της άγνοιας και της εσκεμμένης αλλοίωσης. Οι ενδιαφερόμενοι για το βιβλίο μπορούν να επικοινωνησουν είτε στο τηλέφωνο 6909-753372 είτε να αποστείλουν e-mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση: ionhellas@gmail.com και μαζί με αυτό, θα λάβουν δώρο ένα ακόμη βιβλίο μυστηριακού περιεχομένου!