ΣΧΟΛΙΟ

ΑΛΛΟΚΟΤΕΣ ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΕΣ ΣΕ ΑΛΛΟΚΟΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ...

Μπορεί η "έφοδος" του βουλευτή Παπαδόπουλου της "Νίκης" στην Εθνική Πινακοθήκη να στηλιτεύθηκε αρνητικά και ως απαράδεκτη ενέργεια από πολλούς, όμως αυτή ως γεγονός, ασχέτως του εάν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με την πράξη του ιατρού-βουλευτή, αποτελεί το αποτέλεσμα και όχι το αίτιο μίας συμπεριφοράς και μίας αντιδράσεως. Και είναι σίγουρο το ότι θα είχε αποφευχθεί αυτή η αντίδραση, εάν υφίστατο ευνομούμενη Πολιτεία και ασκούσε τον ορθό παρεμβατικό της ρόλο και τις ρυθμιστικές της αρμοδιότητες. Διότι σε αυτή την περίπτωση, δεν θα υπήρχε ενδεχόμενο να εκτεθεί και μάλιστα δημοσίως από φορέα που ανήκει στο Κράτος, κάποιο έκθεμα το οποίο προσβάλλει θρησκευτικά πιστεύω και αλλοιώνει αρχετυπικές ιερές μορφές ενός θρησκεύματος, όποιο κι αν είναι αυτό, είτε κανείς συμφωνεί και το ενστερνίζεται, είτε διαφωνεί και το απορρίπτει.
Τα εκθέματα που παρουσιάστηκαν στην έκθεση που έφερε τον τίτλο "Η σαγήνη του Αλλόκοτου", κατά αντικειμενική διαπίστωση, ήταν από προκλητικά έως απαράδεκτα, διότι παραποιούσαν, αλλοίωναν και παραμόρφωναν, τόσο αισθητικά, όσο και ιδεολογικά, σε επίπεδο συμβολισμού, αρχετυπικές μορφές της χριστιανικής θρησκείας. Καταφανως βεβηλώνουν την ορθόδοξη παράδοση και ως εκ τούτου έχουν προσβλητικό χαρακτήρα. 

Κάθε θρήσκευμα, είτε κανείς το αποδέχεται είτε το απορρίπτει, θα πρέπει να είναι σεβαστό, εφ΄ όσον υφίσταται ανεξιθρησκεία. Ο αληθινά θεοσεβής άνθρωπος και ο διακατεχόμενος από τα νάμματα της αρχαιοελληνικής κλασικής παιδείας και πολιτισμού, σέβεται όλες τις θρησκείες, τα σύμβολα και τις μορφές που εκάστη εξ  αυτών θεωρεί ιερά. Ασφαλώς και είναι δικαίωμα ενός εκάστου να αποδέχεται ή να απορρίπτει καθ΄ ολοκληρίαν ένα θρησκευτικό δόγμα, μία θρησκευτική έκφανση, προτάσσοντας όμως επιχειρήματα θεολογικά, φιλοσοφικά, ιστορικά, ιδεολογικά. Σε καμία όμως περίπτωση δεν δικαιούται να λοιδωρεί, να παραποιεί, να αλλοιώνει ή να προσβάλλει τα σύμβολά της. Και ο αυτοαποκαλούμενος καλλιτέχνης/καλλιτέχνες που μετείχε/μετείχαν στην... "αλλόκοτη" αυτή εικαστική παρουσίαση, παραβίασαν αυτά τα όρια με αποτέλεσμα να διαπραχθεί πρόκληση...

Θεωρείται δε βέβαιο ότι ο "καλλιτέχνης" αυτός ούτε κατά διάνοια δεν θα τολμούσε να λοιδωρήσει ή να παραλλάξει κατ΄ αυτό τον τρόπο μορφές ή σύμβολα λ.χ. της ιουδαϊκής ή της μουσουλμανικής θρησκείας, διότι στην μεν πρώτη των περιπτώσεων θα καυτηριαζόταν ως... "ρατσιστής" και "αντισημίτης", στην δε δεύτερη θα... "απολάμβανε" την μήνη των φανατικών ισλαμιστών (θυμηθείτε κάτι ανάλογο που προεκλήθη προ ετών στην Γαλλία με το περίφημο "σκίτσο του Μωάμεθ", μέχρι θανατηφόρα βομβιστική επίθεση υπέστη το περιοδικό που το δημοσίευσε!). 

Φυσικά, εν προκειμένω ανακύπτει το ερώτημα: Δηλαδή οι θρησκείες και οι εκπρόσωποί τους δεν θα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο κριτικής ή καλλιτεχνικής αποδόσεως; Φυσικά και θα πρέπει να υφίστανται κριτική, είναι διαφορετικό όμως πράγμα η αποδοχή ή η απόρριψη ενός δόγματος με σοβαρά, στιβαρά επιχειρήματα και εντελώς διαφορετικό η διαπόμπευση ή η γελοιοποίηση μίας θρησκείας δια απεικονίσεως ιερών της συμβόλων ή προσώπων υπό μορφή... καρικατούρας.... Η ειδοποιός διαφορά είναι προφανής και για τους νοήμονες δεν θα έπρεπε να υφίσταται καν ζήτημα...

Όσοι δε εγκρίνουν και επικροτούν τέτοιες πρακτικές, επικαλούμενοι την... "ελευθερία της τέχνης, του στοχασμού" κλπ, ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου και ευνοούν τον μηδενισμό και την αχαλίνωτη ασυδοσία που μπορεί να προκαλέσει πλείστα άλλα δεινά...

Επιπλέον, αυτές οι μορφές και παραστάσεις που εκτέθηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη, για εμάς δεν συνιστούν τέχνη. Η τέχνη θα πρέπει να ενέχει το κάλλος, την αρμονία, τη συμμετρία, να προκαλεί συγκινησιακή φόρτιση και να επιφέρει ανάταση, να προκαλεί αγαλλίαση και ευφορία στην ψυχή και όχι να ενσταλλάζει μίσος, σκοταδισμό και αρνητικά συναισθήματα. Να αναβλύζει από την παράδοση, την ιστορία, τη φύση, τον πολιτισμό και να εκφράζει/εξωτερικεύει και αποτυπώνει τις ανώτερες και υψηλότερες εκφάνσεις της ψυχής. Και κάτι τέτοιο οι καρικατούρες αυτές που εκτέθηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη δεν το υπηρετούν. Επιπλέον, θυμηθείτε ότι οι φιλόσοφοι-στοχαστές του Ελληνισμού Γ. Πλήθων και Ιουλιανός προέβαλλαν και προώθησαν την φιλοσοφική ανεθιθρησκεία. Ο σεβασμός προς όλες τις θρησκείες θα πρέπει να είναι δεδομένος. Η παραποίηση συμβόλων ή μορφών μίας θρησκείας, συνιστά προσβολή αυτής και εκφεύγει των θεμιτών ορίων της ελευθερίας της τέχνης εκτρεπόμενη σε προκλητική ασυδοσία και ασέβεια... Εάν λοιπόν είχε λειτουργήσει προληπτικά η Πολιτεία, θα είχε αποφευχθεί η αντίδραση του βουλευτή...

Επιπροσθέτως θυμηθείτε ότι κατά την αρχαιότητα η νομοθεσία περί ασέβειας ήταν αυστηρότατη και ουδείς εδιανοείτο να διαπράξει αυτή την ύβρη ή να διαπομπεύσει τα αρχαία μυστήρια. 

Μήπως τελικά κάποια κέντρα προωθούν και μεθοδεύουν, με πρόσχημα την "ελευθερία της τέχνης" την αποϊεροποίηση των πάντων στο πλαίσιο του νεοταξικού μηδενισμού;

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ