Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΟΥ 1893 ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΤΟΥ 2010...
Υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι, είτε αγνοώντας βασικά ιστορικά δεδομένα, είτε εσκεμμένα πράττοντας, συγκρίνουν την πτώχευση που υπέστη η Ελλάδα το 1893 επί Χαριλάου Τρικούπη, με την, ουσιαστική, χρεοκοπία που συνέβη το 2010.... Πρόκειται καταφανώς για φαινόμενα που ουδεμία σχέση και συνάφεια μπορούν μεταξύ τους να έχουν. Και αυτό για μία σειρά από λόγους που θα παραθέσουμε...
Κατ΄ αρχήν, η ειδοποιός διαφορά των δύο φαινομένων έγκειται στο γεγονός ότι η χρεοκοπία του 1893 οφείλεται στην συνεχή δανειοδότηση της Ελλάδος, δίχως να υπάρχει η δυνατότητα αποπληρωμής των τοκοχρεολυσίων... Δάνεια, τα οποία όμως δεν αποτελούσαν ποσά που διασπαθίστηκαν, αλλά που διατέθηκαν σοφά από τον Χαρίλαο Τρικούπη για την υλοποίηση έργων αναγκαίων και ζωτικών υποδομών για τη χώρα. Επί των ημερών του, κατασκευάστηκε οδικό δίκτυο που να ενώνει όλη την απελευθερωμένη χώρα, φτιάχθηκαν λιμάνια, τηλεπικοινωνίες, επήλθε ηλεκτροδότηση των μεγάλων αστικών κέντρων, κατασκευάστηκε ο σιδηρόδρομος, διανοίχθηκε ο Ισθμός της Κορίνθου, δημιουργήθηκαν υποδομές όπως φάροι, εργατική νομοθεσία, δημοσιουπαλληλικός κώδικας, θεσμοθετήθηκαν κανόνες δικαίου και ορθής λειτουργίας της δημοσίας διοικήσεως και άλλα πολλά... ΄Ανοιξαν ακόμη εργοστάσια, ενισχύθηκε το εμπόριο και η παραγωγή, εξοπλίστηκαν και αναδιαρθρώθηκαν οι ένοπλες δυνάμεις, θωρακίστηκε, στο μέτρο του εφικτού, η αξιοκρατία και η διαφάνεια, ώστε η Ελλάδα να καταστεί πραγματικό ευρωπαϊκό κράτος. Ο Τρικούπης πραγματοποίησε έργα μέσα σε λίγα χρόνια που δεν είχαν γίνει ούτε σε μισό αιώνα ανάλογά τους... Η ακεραιότητα και η εντιμότητά του ήταν αδιαμφισβήτητη από φίλους και από αντιπάλους. Αν μπορεί να του καταλογιστεί κάτι, πέραν των θετικών του προθέσεων να δημιουργήσει Κράτος που να εδράζεται στις δυνάμεις του, ενισχύοντας όλες τις παραμέτρους εθνικής ισχύος και κοινωνικής συνοχής, ήταν ίσως η υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων του κρατικού μηχανισμού και των προσωπικών του ικανοτήτων... Η πτώχευση ήταν αναπόφευκτη, όμως χάρη στα δάνεια έκανε έργο μοναδικό.
Κατ΄ αρχήν, η ειδοποιός διαφορά των δύο φαινομένων έγκειται στο γεγονός ότι η χρεοκοπία του 1893 οφείλεται στην συνεχή δανειοδότηση της Ελλάδος, δίχως να υπάρχει η δυνατότητα αποπληρωμής των τοκοχρεολυσίων... Δάνεια, τα οποία όμως δεν αποτελούσαν ποσά που διασπαθίστηκαν, αλλά που διατέθηκαν σοφά από τον Χαρίλαο Τρικούπη για την υλοποίηση έργων αναγκαίων και ζωτικών υποδομών για τη χώρα. Επί των ημερών του, κατασκευάστηκε οδικό δίκτυο που να ενώνει όλη την απελευθερωμένη χώρα, φτιάχθηκαν λιμάνια, τηλεπικοινωνίες, επήλθε ηλεκτροδότηση των μεγάλων αστικών κέντρων, κατασκευάστηκε ο σιδηρόδρομος, διανοίχθηκε ο Ισθμός της Κορίνθου, δημιουργήθηκαν υποδομές όπως φάροι, εργατική νομοθεσία, δημοσιουπαλληλικός κώδικας, θεσμοθετήθηκαν κανόνες δικαίου και ορθής λειτουργίας της δημοσίας διοικήσεως και άλλα πολλά... ΄Ανοιξαν ακόμη εργοστάσια, ενισχύθηκε το εμπόριο και η παραγωγή, εξοπλίστηκαν και αναδιαρθρώθηκαν οι ένοπλες δυνάμεις, θωρακίστηκε, στο μέτρο του εφικτού, η αξιοκρατία και η διαφάνεια, ώστε η Ελλάδα να καταστεί πραγματικό ευρωπαϊκό κράτος. Ο Τρικούπης πραγματοποίησε έργα μέσα σε λίγα χρόνια που δεν είχαν γίνει ούτε σε μισό αιώνα ανάλογά τους... Η ακεραιότητα και η εντιμότητά του ήταν αδιαμφισβήτητη από φίλους και από αντιπάλους. Αν μπορεί να του καταλογιστεί κάτι, πέραν των θετικών του προθέσεων να δημιουργήσει Κράτος που να εδράζεται στις δυνάμεις του, ενισχύοντας όλες τις παραμέτρους εθνικής ισχύος και κοινωνικής συνοχής, ήταν ίσως η υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων του κρατικού μηχανισμού και των προσωπικών του ικανοτήτων... Η πτώχευση ήταν αναπόφευκτη, όμως χάρη στα δάνεια έκανε έργο μοναδικό.
Αντίθετα, η χρεοκοπία του 2010, που ήταν "ελεγχόμενου χαρακτήρα", δηλαδή ανεπίσημη πλην ουσιαστική, οφείλεται σε διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, σε υπερδανεισμό που οφείλεται στην υπερτιμολόγηση προμηθειών του δημοσίου τομέως ώστε να προκύπτουν για τους μεσολαβούντες προμήθειες (μίζες), στην άρνηση του εξουσιαστικού κατεστημένου να προβεί σε μέτρα προστατευτισμού των ελληνικών προϊόντων και επιχειρήσεων με αποτέλεσμα οι εισαγωγές να είναι υπερπολλαπλάσιες των εξαγωγών ανατρέποντας πλήρως το εμπορικό ισοζύγιο, κ.α. Οφείλεται επίσης, σε "ανακεφαλαιοποίηση" των τραπεζών, στην ενίσχυσή τους που πραγματοποιήθηκε από το κράτος μέσω αυξήσεως του δημοσίου χρέους, ενέχοντας κόστος δυσβάστακτο για την κοινωνία που επωμίστηκε τις συστημικές αυτές επιλογές, 4 φορές, από το 2009 μέχρι σήμερα... Ενώ λοιπόν η χρεοκοπία επί Τρικούπη επήλθε κάτω από έναν οργασμό αναζωογονήσεως της Ελλάδος, η χρεοκοπία του 2010, που επέφερε περικοπή μισθών και συντάξεων, εφαρμοστικούς νόμους που δυσχέραναν τη ζωή μας, επιβολή του χαρατσιού στην ιδιοκτησία-ΕΝΦΙΑ, υπερφορολόγηση, οδήγηση στον ξενιτεμό εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, κλείσιμο επιχειρήσεων, κατάσχεση περιουσιών/σπιτιών, πληθώρα αυτοκτονιών κ.α., εκποίηση των εθνικών μας υποδομών (σιδηροδρόμων, λιμανιών, αεροδρομίων, οργανισμών κοινής ωφελείας κ.α.), πολλά εκ των οποίων θεμελίωσε ο Τρικούπης, οφείλεται σε παρασιτικούς λόγους. Οφείλεται στην καταλήστευση του δημόσιου τομέα από τις συμμορίες των εξουσιαστών, σε συσχετισμό με την επενέργεια του απρόσμενου παράγοντα (παγκόσμια τραπεζική κρίση που μετέφερε το πρόβλημα στην Ελλάδα). Και επειδή η οικονομία ήταν σαθρή και ελεγχόμενη (χάρη στον Σημίτη που οδήγησε την Ελλάδα στην ΟΝΕ, παραποιώντας τους ισολογισμούς και πλαστογραφώντας στοιχεία με την μέθοδο της "δημιουργικής λογιστικής" χάρη στην συμβολή της Goldman Sachs), προκλήθηκε η καταβύθιση...
Λοιπόν μην τολμούν να συγκρίνουν τον ευπατρίδη Τρικούπη με τα αποβράσματα-οργανέτα της ξενοκρατίας που χρεοκόπησαν την Ελλάδα λεηλατώντας την συστηματικά, αποβιομηχανίζοντάς την, ανοίγοντας τα σύνορα και φέρνοντας στρατιές λαθροεισβολέων, απομυζώντας την ελληνική αγορά και οικονομία, μεταξύ άλλων, το 2010 και εντεύθεν...
Γιατί ο Τρικούπης ανέστησε την Ελλάδα με έργα πνοής και οι δήμιοι της μεταπολιτεύσεως, την ενταφίασαν βουλιάζοντάς την στην διαφθορά, στην καταισχύνη, στην υπερχρέωση και στον παρασιτισμό, εκτρέφοντας νοσηρά και βορβορώδη φαινόμενα στον δημόσιο βίο...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Σχόλια