Η ΕΠΟΠΟΙΪΑ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ...

Aυτή την περίοδο, τις ημέρες που διανύουμε, είναι η επέτειος της Μάχης των Θερμοπυλών, το κύκνειο άσμα της οποίας δόθηκε στον λόφο του Κολωνού, για τον οποίο αρχαίοι συγγραφείς έγραψαν ότι μπορεί νάναι χαμηλός, όμως από ηθικής σημασίας και απόψεως, φαντάζει πιο ψηλός ακόμη και από τον ίδιο τον ΄Ολυμπο!
Πρόκειται για μία από τις πιο ηρωϊκές και συγκινητικές συνάμα εποποιίες της Πολεμικής Ιστορίας των Ελλήνων, ένα πολεμικό δρώμενο το οποίο είναι ικανό να αφυπνίσει και συνάμα να συγκλονίσει κάθε αληθινό Έλληνα ΄Ανδρα που αισθάνεται το σκίρτημα της προγονικής ψυχής, που αντιλαμβάνεται την έννοια της Τιμής, συνυφασμένης με την παράδοση του Καθήκοντος και της υπέρ βωμών και εστιών αυτοθυσίας...
Από τη στιγμή που γίνεται γνωστή η προδοσία του Εφιάλτη και η υπόδειξη της Ανοπαίας Ατραπού στους Πέρσες, είναι μαθηματικώς δεδομένο ότι δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας για τους λιγοστούς ΄Ελληνες που φυλάνε τα στενά των Θερμοπυλών. Ο μάντης Μεγιστίας μάλιστα προβλέπει ότι το βράδυ της μάχης ουδείς εκ των αμυντόρων θα παραμείνει ζωντανός... Ο Λεωνίδας διώχνει τους λιγοστούς Έλληνες πούχουν συγκεντρωθεί μαζί του. Παραμένει όμως ο Δημόφιλος, ο βασιλεύς των Θεσπιέων με 700 περίπου άνδρες και οι 300 του Λεωνίδα, πούναι ουσιαστικά η επίλεκτη σωματοφυλακή του Σπαρτιάτη Βασιλιά. 
Παρά την γενναιότητα και τον ηρωϊσμό των Ελλήνων, η μάχη είναι άνιση... Ο Λεωνίδας αρνείται να δεχθεί το δέλεαρ του Ξέρξη να τον χρίσει "επικυρίαρχο"-τοποτηρητή βασιλέα της Ελλάδος εάν ενδώσει και μηδίσει... Απέχει παρασάγγες το ηρωϊκό πρότυπο του βασιλέως Λεωνίδα από τα σημερινά "πρότυπα" των πολιτικών "ηγητόρων" που παρέχουν γη και ύδωρ στους πλανητικούς επικυριάρχους για την διαιώνιση της παραμονής τους στους θώκους της εξουσιαστικής διαχειρίσεως της χώρας...
Ο Δημόφιλος αρνείται να φύγει λέγοντας "όχι Λεωνίδα δεν θα σας αφήσω να δρέψετε μόνοι σας την δόξα"... Πίπτειν υπέρ Πατρίδος, η μέγιστη αρετή που οδηγεί στην Αποθέωση...
Ήρως είναι η δυναμική εκείνη φυσιογνωμία που αν και γνωρίζει ότι το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο, εν τούτοις ίστατο ορθή και μάχεται μέχρι τέλους. Τέτοια μορφή ήταν ο Λεωνίδας, τέτοια ήταν και ο Δημόφιλος, τέτοιοι ήσαν και οι άνδρες που τους ακολουθούσαν... Γιατί στην Αρχαία Ελλάδα προείχε η Υστεροφημία και το Κλέος, η επική ομηρική αυτή δόξα που έστεφε τους Πολεμιστές, τους αγωνιζόμενους και πίπτοντες υπέρ βωμών και εστιών...
Ο όρος ήρως προέρχεται από την λέξη "΄Ερως" και υποδηλώνει τον συνεχόμενο από πόθο αθανασίας γιατί ο έρως αναγεννά και διατηρεί το γένος ζωντανό... Για πολλούς, η θυσία των Θερμοπυλομάχων, των 300 του Λεωνίδα και των 700 του Δημοφίλου ήταν άσκοπη, μάταιη. 
Για την ιστορική όμως αλήθεια δεν ήταν. Διότι η πύρρειος νίκη του Ξέρξη και η καθυστέρηση των Περσών στις Θερμοπύλες, αναθάρρησε τους Έλληνες, τους έδωσε χρόνο να συσπειρωθούν, τους εμψύχωσε και τους ενέπνευσε τις μεγαλειώδεις μάχες των Θερμοπυλών, των Πλαταιών και τη ναυμαχία της Σαλαμίνος, πολεμικά δρώμενα που επισφράγισαν καθοριστικά την έκβαση της μηδικής εκστρατείας και επιβουλής στον ελλαδικό χώρο...
Η θυσία των Θερμοπυλομάχων δεν πήγε χαμένη, γιατί ενέπνευσε γενιές επί γενεών Ελλήνων ανυπότακτων, απροσκύνητων, φιλοπάτριδων, που ανήγαγαν την αυτοθυσία υπέρ της Πατρίδος, σε αυτοσκοπό, έχοντας επίγνωση ότι οφείλουν να θυσιάσουν τις ζωές των εφημέρων ατόμων για να περισώσουν την ψυχή, την ταυτότητα, την αξιοπρέπεια, την τιμή και την υπόσταση του λαού τους...

Οι επικές μάχες των Θερμοπυλών, των Πλαταιών, του Μαραθώνος, η ναυμαχία της Σαλαμίνος κ.α. εορτάζονταν και τιμούνταν ως εθνικές εορτές πανελληνίου χαρακτήρος επί σειράν αιώναν. Όταν υπήρχαν ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΔΡΕΣ που αγωνίζονταν υπέρ βωμών και εστιών και θυσίαζαν εαυτούς για αρχές και ιδανικά.... 
Με την έλευση του Ιουδαιοχριστιανισμού, αυτές αρχικά ατόνισαν και εν συνεχεία καταργήθηκαν ως... ειδωλολατρικές! 
Οφείλουμε να υποστηρίζουμε τις ιδέες μας και να υπηρετούμε τα ιδανικά μας εμπράκτως. Και μέγιστο ιδανικό είναι η Φιλοπατρία, στον βωμό της οποίας οι Θερμοπυλομάχοι διέπραξαν την θυσιαστική προσφορά τους... 
Φιλοπατρία άνευ καταβολής μόχθου και θυσιών, δεν υφίσταται. Δεν νοείται πατριωτισμός, εάν ο εμφορούμενος από αυτόν δεν είναι διατεθειμένος να υποστεί κάποιο ουσιαστικό τίμημα για την υπεράσπισή του. 
Γιατί όπως αναφέρει και ο μέγας διανοητής Έζρα Πάουντ, όσοι διατείνονται ότι είναι υπέρμαχοι Ιδεών και Αρχών αλλά αρνούνται εμπράκτως και δημοσίως να τις υπερασπιστούν, τότε ή δεν αξίζουν οι ίδιοι, ή οι ιδέες τους... 
Οι Θερμοπυλομάχοι αποτελούν πρότυπα θυσίας και αγώνα στο διηνεκές. Αποτελούν παραδείγματα Εκλεκτών Ηρωϊκών Μορφών που ανάλωσαν εαυτούς για ένα ευοίωνο Ελληνικό Αύριο. Τι κι αν ξεχάστηκαν ή παραγκωνίσθηκαν από τους υλόφρονες ατομικιστές αστούς του σήμερα, τι κι αν λοιδωρήθηκαν από ανεγκέφαλους εξομοιωνόμενοι αριθμητικώς "προς τους 300 της Βουλής" (και μόνον η σύγκριση αυτή συνιστά κατάφορη Ύβρη), οι ΄Ηρωες δεν θνήσκουν, πίπτουν. Η δε γη πίνουσα το αίμα των, τους αναγεννά. Και θα τους αναγεννά, όπως γέννησε τους λεβέντες αγωνιστές της Κωνσταντινουπόλεως, όπως γέννησε τις ατρόμητες μορφές του 1821, όπως ανέδειξε τους Μακεδονομάχους, τους ήρωες της ΕΛΔΥΚ και όσο σιγοκαίει η σπίθα του Πατριωτισμού και της Αυτοθυσίας, η Ελληνική Γη θα αναδεικνύει ολίγους πλην εκλεκτούς Αγωνιστές-Αμύντορες των Οσίων και των Ιερών του Τόπου...
Γιατί ο αληθινός Εσωτεριστής, δεν είναι ένας γυρολόγος κοσμοπολίτης, αλλά ένας συνειδητοποιημένος Πατριώτης που τιμά και υπερασπίζεται μέχρις εσχάτων την πατρώα παράδοση και μάχεται για την τιμή της Πατρίδος και την μεγαλοσύνη του ΄Εθνους του...
Είναι κωμικοτραγικό και οξύμωρο να μνημονεύουν νεοελλαδίτες κρατούντες την μάχη των Θερμοπυλών και άλλα συναφή επικά συμβάντα στο διάβα της ιστορίας μας. Γιατί απλά οι Θερμοπυλομάχοι όπως και οι αγωνιστές του 1821 αιώνες αργότερα, έχυσαν το αίμα τους για μία Ελλάδα Ανεξάρτητη, Εθνικά Κυρίαρχη και Υπερήφανη, αδέσμευτη και ακηδεμόνευτη και όχι για να καταστεί προτεκτοράτο των οιωνδήπτοτε ξένων... 
Οι σύγχρονοι Εφιάλτες εκχώρησαν την Εθνική Κυριαρχία δια των επαισχύντων Μνημονίων και εκποιούν παντοιοτρόπως τον Ελληνισμό, αφελληνίζοντας τον τόπο κατά τρόπο μοναδικό στην ιστορία του... 
Η ΄Υβρις όμως επιφέρει κάποια στιγμή την Νέμεση και οι αποφάσεις της Νεμέσεως είναι αμείλικτες για τους επιόρκους και τους βεβήλους...
Όταν υπάρξουν και πάλι τέτοιοι Έλληνες Ήρωες,τότε και μόνο θα Αναστηθεί η Πατρίδα.... Με φιλοτομαριστές, δειλούς, ωφελιμιστές και προσκυνημένους, Πατρίδα δεν ανασταίνεται...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72