Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΙΕΡΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Στη Αρχαία Ελλάδα, το ιερατικό αξίωμα ήταν δυνατόν να διεκδικηθεί και να αποδοθεί σε οιονδήποτε πολίτη ο οποίος διακρινόταν από χροστηήθεια/αγνότητα ψυχής, ήταν νομοταγής και αποδεδειγμένα φιλόπατρης.
Παράλληλα όμως προς τους ιερείς, οι οποίοι, πλην των μυστηριακών ιερατείων που κατάγονταν από συγκεκριμένες γενεές και ήσαν μόνιμοι λειτουργοί των μυστηριακών κέντρων και των χρηστηρίων, όλοι οι υπόλοιποι ήσαν αιρετοί και για συγκεκριμένη περίοδο εκ περιτροπής, υφίσταντο και γυναίκες ιέρειες, οι οποίες ήσαν κυρίως λειτουργοί ιερών Θεαινών. (Της Αρτέμιδος, της ΄Ηρας, της Αθηνάς, της Εκάτης κ.α.). Και στην περίπτωση ωστόσο των γυναικών ιερειών, υφίστατο το τάγμα των Μελισσών, οι οποίες τελετουργούσαν εν Ελευσίνι παράλληλα προς τα Ελευσίνια Μυστήρια, εκτελώντας τελετουργικά δρώμενα προοριζόμενα για γυναίκες, αλλά και οι ιέρειες εκείνες που συντόνιζαν και τελούσαν τα Ηραία...
Η ιέρεια εκλεγόταν από την Εκκλησία του Δήμου, Παράλληλα, μπορούσαν να αποκτήσουν το αξίωμα της ιέρειας μέσω κληρονομιάς, κλήρωσης, επιλογής, ή εξαγοράς. Τα παλαιά, σεβαστά αξιώματα των ιερειών της Αθηνάς Πολιάδος στην Αθήνα και της Δήμητρας και της Κόρης στην Ελευσίνα απονέμονταν κληρονομικών δικαιώματι από την μια γενιά στην άλλη, μέσα στην ίδια οικογένεια (γένος), επί περίπου επτακόσια χρόνια! Στο σημείο αυτό να τονιστεί ότι ορισμένα ιερά απαιτούσαν ιδιαίτερη συγκρότηση και γνώσεις. Επί παραδείγματι οι ιέρειες του Ασκληπιού όφειλαν συνδυαστικά να κατέχουν και ορισμένες ιατρικές γνώσεις, ενώ αντίστοιχα οι ιέρειες των Δελφών (Πυθίες κ.α.) θα έπρεπε να κατέχουν σφαιρική μόρφωση ώστε να είναι σε θέση να επεξεργάζονται τους χρησμούς...
Η αποχή από τα αφροδίσια κατά την περίοδο τελέσεως του ιερουργικού τους έργου ήταν απαραίτητη προϋπόθεση, ενώ παράλληλα έφεραν μακρά κόμη. Στις ιεροτελεστίες ήταν περιβεβλημένες με πολυτελή ιερατικά ενδύματα και συχνά έφεραν ράβδο. Ορισμένες μορφές λατρείας απαιτούσαν από την ιέρεια απόλυτη παρθενία. Ωστόσο ήσαν περιβεβλημένες με κύρος και διήγαγαν βίο αγνότητος, όπως οι Εστιάδες Παρθένες.
Οι ιέρειες ηγούνταν πομπών, άναβαν το ιερό πυρ στους βωμούς και στους ναούς, επιμελούνταν προσφορών προς τις θείες δυνάμεις και διαφύλατταν τα ιερά από μιαρές μορφές. Από όσα συνοπτικά εκθέσαμε για το θέμα αυτό, εντελώς ενδεικτικά και σε καμία περίπτωση περιοριστικά, καθίσταται αντιληπτό ότι η Γυναίκα στον Αρχαίο Ελληνικό Κόσμο, απελάμβανε τιμών και σεβασμού και δεν ήταν υποχείριο, απλά οι πρόγονοί μας τηρούσαν με ευλαβική συνέπεια την διάκριση των βιολογικών ρόλων, ως προτάσσει η Φύση. Εξ άλλου το Ολύμπιο Πάνθεο συνεκροτείτο, καθόλου τυχαία, από έξι Θεούς και έξι Θεές, γεγονός ενδεικτικό της ισορροπίας που υφίσταται στα ουράνια-ολύμπια δώματα...
Εν κατακλείδι και οι Γυναίκες Ιέρειες, όπως και οι Άνδρες Ιερείς, αποτελούσαν τους "γεφυροποιούς" για την επικοινωνία με τους Ανωτέρους Κόσμους, ήταν μία ιδιότητα την οποία μόνο χρηστοήθεις, ενάρετοι άνθρωποι και έχοντες αφυπνισμένα τα ψυχικά τους κέντρα είχαν την δύναμη πραγματικά να επιτελέσουν, μη περιοριζόμενοι στην εκτέλεση ενός τυπολατρικού τυπικού...
Η αποχή από τα αφροδίσια κατά την περίοδο τελέσεως του ιερουργικού τους έργου ήταν απαραίτητη προϋπόθεση, ενώ παράλληλα έφεραν μακρά κόμη. Στις ιεροτελεστίες ήταν περιβεβλημένες με πολυτελή ιερατικά ενδύματα και συχνά έφεραν ράβδο. Ορισμένες μορφές λατρείας απαιτούσαν από την ιέρεια απόλυτη παρθενία. Ωστόσο ήσαν περιβεβλημένες με κύρος και διήγαγαν βίο αγνότητος, όπως οι Εστιάδες Παρθένες.
Οι ιέρειες ηγούνταν πομπών, άναβαν το ιερό πυρ στους βωμούς και στους ναούς, επιμελούνταν προσφορών προς τις θείες δυνάμεις και διαφύλατταν τα ιερά από μιαρές μορφές. Από όσα συνοπτικά εκθέσαμε για το θέμα αυτό, εντελώς ενδεικτικά και σε καμία περίπτωση περιοριστικά, καθίσταται αντιληπτό ότι η Γυναίκα στον Αρχαίο Ελληνικό Κόσμο, απελάμβανε τιμών και σεβασμού και δεν ήταν υποχείριο, απλά οι πρόγονοί μας τηρούσαν με ευλαβική συνέπεια την διάκριση των βιολογικών ρόλων, ως προτάσσει η Φύση. Εξ άλλου το Ολύμπιο Πάνθεο συνεκροτείτο, καθόλου τυχαία, από έξι Θεούς και έξι Θεές, γεγονός ενδεικτικό της ισορροπίας που υφίσταται στα ουράνια-ολύμπια δώματα...
Εν κατακλείδι και οι Γυναίκες Ιέρειες, όπως και οι Άνδρες Ιερείς, αποτελούσαν τους "γεφυροποιούς" για την επικοινωνία με τους Ανωτέρους Κόσμους, ήταν μία ιδιότητα την οποία μόνο χρηστοήθεις, ενάρετοι άνθρωποι και έχοντες αφυπνισμένα τα ψυχικά τους κέντρα είχαν την δύναμη πραγματικά να επιτελέσουν, μη περιοριζόμενοι στην εκτέλεση ενός τυπολατρικού τυπικού...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72
Σχόλια