Η ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ ΔΙΑΥΛΟΙ ΠΟΥ ΔΙΑΤΡΕΧΟΥΝ ΤΗ ΓΗ

'Οσο περισσότερες έρευνες έχουν γίνει με αντικείμενο τη βασική δομή της Γης, τόσο αυτές έχουν καταδείξει ότι ο πλανήτης γαία εξελίσσεται από ένα απλό γεωμετρικό σχήμα σε περισσότερο πολύπλοκα. Αυτά τα σχήματα ονομάζονται Πλατωνικά στερεά, πρόκειται για τον κύβο, το τετράεδρο, το οκτάεδρο, το δωδεκάεδρο και το εικοσάεδρο. Ο Πλάτων διακήρυσσε πώς όπου υπάρχει κάλλος και συμμετρία, επικρατεί τάξη και αρμονία... Ο Σωκράτης παρομοίαζε τη γη σαν μία μπάλα που συντίθεται από 12 διαφορετικά κομμάτια, περιγραφή που ομοιάζει ωσάν να γίνεται "αφ΄ υψηλού", πέραν και εκτός της γης, και η οποία ανταποκρίνεται πλήρως στην εξακριβωθείσα δωδεκαεδρική δομή του σύμπαντος...
Εν αντιθέσει προς τα νομιζόμενα από το ευρύ κοινό, η γη δεν είναι ένα άψυχο σώμα, αλλά πρόκειται για έναν ζωντανό οργανισμό ο οποίος κατοικείται από εμψυχώνεται από το πνεύμα της. Έχει επιδερμίδα (το φλοιό της), οργανισμό και αναπνέει όπως ο ανθρώπινος οργανισμός... 
Όλες οι εκφάνσεις της Δημιουργίας, ακόμη και τα ορυκτά, λαμβάνουν τη δύναμή τους από το πνεύμα της Γης. Αυτό το πνεύμα είναι ζωή, τρέφεται από τα άστρα, και τρέφει όλα τα ζωντανά πράγματα που προφυλάσσει στη μήτρα-λίκνο του. Ο Εκαταίος, μαθητής του φυσικού φιλοσόφου Αναξιμάνδρου, επιδόθηκε στη σύνταξη ενός χάρτη, δια του οποίου παρουσίαζε τη Γη επίπεδη, σε μορφή δίσκου. Η οικουμένη χωριζόταν από δύο μεγάλες θάλασσες, τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, κι από δύο μεγάλα ποτάμια, το Νείλο και το ∆ούναβη. Πάνω στο χάρτη αποτυπώνονταν πολλές τοποθεσίες, καθώς και άλλες λεπτομέρειες. Η απεικόνιση αυτή ανταποκρίνεται στην περιγραφή του Ομήρου, σύμφωνα με την οποία η γη είναι κυκλικό σύμπλεγμα νησιών, που περιβάλλεται από υδάτινη κυκλική ζώνη.

Εκείνο που θα πρέπει να τονισθεί μετά ιδιαιτέρας εμφάσεως, αποτελεί το γεγονός ότι ο οργανισμός της γης διατρέχεται και περιβάλλεται από ηλεκτρομαγνητικούς διαύλους, τις λεγόμενες "γραμμές ενεργείας". Στα σημεία ακριβώς εκείνα που συναντώνται οι ενεργειακοί αυτοί δίαυλοι, οπότε ενυπάρχει και το μέγιστο της ισχύος τους, οι αρχαίοι μύστες τα επεσήμαιναν, κατασκευάζοντας στο σημείο αυτό κάποιο μνημείο, ή ναίσκο ή άγαλμα, τοποθετώντας εν πάσει περιπτώσει κάποιο "σημάδι". Στα σημεία δε εκείνα που θεωρούνταν κομβικά, κατασκευάζονταν άλλα μνημεία, όπως τα μενίρ, τα ντολμέν, ή οι λεγόμενοι ομφαλοί. 
Οι αρχαίοι μυστικιστές, θεωρούσαν ότι οι ανώτεροι κόσμοι εισερχόταν στον φυσικό κόσμο μέσω του κέντρου του, που σημειωνόταν με την τοποθέτηση ενός πέτρινου «ομφαλού». Μέσω του νοητού κάθετου άξονα συνδεόταν ο πνευματικός κόσμος με τον φυσικό. Κατ΄ αυτό τον τρόπο μπορούσαν ν’ αποκτήσουν επαφή με τους άλλους κόσμους, ως και με τα πνεύματα.
Η νοητή αυτή γραμμή, συχνά αναφερόταν ως κοσμικός άξονας. Όφειλε την ονομασία του στο γεγονός ότι τοποθετούσε την Γη στο κέντρο με τον ουράνιο κόσμο επάνω και τον επίγειο κόσμο από κάτω. Αυτό το ιερό κέντρο γνωστό παγκοσμίως με το αρχαίο Ελληνικό όνομα «ομφαλός» σήμαινε τον αφαλό της γης. Επιπλέον, κάθε πολιτισμός είχε ένα ιερό μέρος για το οποίο πίστευαν ότι ήταν το συμβολικό κέντρο του κόσμου, σύνδεσης του με άλλους κόσμους, μη ανθρώπινους, θεϊκούς.

Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, τον αρχιερέα των Δελφών, ο Δίας έστειλε δυο αετούς από τις δύο άκρες της Γης και εκεί που οι πορείες τους συναντήθηκαν, ανακηρύχθηκε ως το κέντρο του κόσμου: οι Δελφοί. Αυτός είναι και ο λόγος που επάνω στις πέτρες-ομφαλούς συνήθως απεικονίζονται δύο πουλιά που κοιτούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Ο ομφαλός των Δελφών, αν και σήμερα εκτίθεται στο μουσείο των Δελφών, ουδείς έχει εξηγήσει ικανοποιητικά το περίτεχνο διακοσμητικό πλέγμα της.
Πολλοί διακεκριμένοι μελετητές υποστηρίζουν ότι το πλέγμα αυτό πάνω στην πέτρα, συμβολίζει την αποτύπωση του γήϊνου ενεργειακού δικτύου, το οποίο έχει μάλιστα προσδιορισθεί με γνώμονα μυστηριακές και αστρονομικές αλλά και μαθηματικές γνώσεις και συντεταγμένες. Οι Δελφοί χαρακτηρίζονται σε όλα τα αρχαία κείμενα ως ο ομφαλός του κόσμου, κι αυτή είναι η μόνη πέτρα-ομφαλός που έχει βρεθεί εκεί. Η φύση του ενεργειακού δικτύου της γης είναι ηλεκτρομαγνητική. Οι κόμβοι πού φαίνονται στον ομφαλό των Δελφών, είναι τα σημεία συγκλίσεως των ενεργειακών διαύλων, καλούμενα και "αγρηνοί". Υπάρχουν μεγάλοι και μικροί σε μέγεθος κόμβοι. Σε κάθε κόμβο δημιουργείται μια ενεργειακή δίνη με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Ουσιαστικά πρόκειται για το δίκτυο που περιγράφει ο Πλάτωνας, περιγράφοντας τη μορφή του ενεργειακού δικτύου της Γης. Η βασική δομή της Γης εξελίσσεται από ένα απλό γεωμετρικό σχήμα σε περισσότερο πολύπλοκα.

Ο ομφαλός είναι σημείο γεωδαισίας, που σηματοδοτεί το κέντρο της γης, ένα μέσο χαρτογράφησης που εξελίχθηκε σε σύμβολο της μαντικής και, κατ’ επέκτασιν, του Δελφικού τεμένους. Ο ομφαλός θεωρείται το κατ’ εξοχήν έμβλημα των Δελφών και ταυτόχρονα συνιστά μια ένδειξη της θεϊκής παρουσίας, της ισχύος και επικυριαρχίας του Απόλλωνα.  
Ο μεγάλος Έλληνας ερευνητής Θεοφάνης Μανιάς αλλά και ο Γάλλος Ρισέ, προσδιόρισαν τον γεωδαιτικό τριγωνισμό του ελλαδικού χώρου και την "ιερή γεωμετρία" που τον διέπει, και η οποία συναρτάται άμεσα προς τους ενεργειακούς διαύλους που διατρέχουν την πατρώα γη. Μάλιστα, πολλά ιερά και τεμένη, ανά τρία, σχηματίζουν γεωμετρικά τρίγωνα, ενώ η από αέρος φωτογράφιση και απεικόνιση της τοποθεσίας διαφόρων πόλεων και ιερών, ομοιάζει με χαρτογράφηση αστερισμών και πλανητικών θέσεων στα ουράνια πεδία...
Όλα αυτά συνηγορούν στην προηγμένη γνώση, τεχνολογία των αρχαίων προγόνων μας καθώς και στο γεγονός ότι ήσαν κάτοχοι ανωτέρων αποκαλύψεων, το ύψος και την έκταση των οποίων ο σύγχρονος άνθρωπος αδυνατεί ακόμη να προσεγγίσει...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ionhellas@gmail.com