ΡΟΥΝΟΙ: ΑΡΧΕΓΟΝΑ ΜΑΓΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ…
Οι Ρούνοι, αποτελούν τα αρχέγονα συμβολογράμματα των βορειοευρωπαϊκών λαών. Η χρήση της αρχαίας ρουνικής γραφής, θεωρείται ότι σχετίζεται προς μαγικές ιδιότητες και δυνάμεις, μαγικές υπό την έννοια της γνώσεως του χειρισμού των δυνάμεων της Φύσεως. Η λέξη ρούνος, στην βορειοευρωπαϊκή παράδοση, είναι συνυφασμένη με τον ψίθυρο, και κατ΄ επέκταση με το μυστικό. Και αυτό διότι η μετάδοσή τους ακολουθούσε μία παραδοσιακή μέθοδο μεταλαμπαδεύσεως από τον Δρυίδη-ιερέα προς τον νεόφυτο και μόνον προς αυτόν, είχε δηλαδή έναν τρόπον τινά "μυητικό χαρακτήρα" η "εμβάπτιση" στη γνώση τους.
Αποτέλεσμα αυτής της μυστικοπαθούς παραδόσεως, ήταν να παραμείνει η γνώση των ρουνικών συμβόλων ως μέσο απομνημονεύσεως και κωδικοποιήσεως των εννοιών, σε έναν κλειστό ιερατικό κύκλο. Φημολογείται ότι οι ρούνοι που χρησιμοποιούσαν στις τελετές γράφονταν σε ξύλο και καίγονταν με το πέρας της τελετής. Το σύνολο των ρούνων οι Δρυίδες αντιπροσωπεύει την ιστορία του κόσμου, έναν πλήρη κύκλο της ανθρώπινης ζωής, ή το ατέρμονο ταξίδι που διανύει η ψυχή για την εξέλιξή της...
Κάθε Ρούνος συνιστά ένα εικονογραφικό σύμβολο κάποιας κοσμολογικής Αρχής και η διαδικασία γραφής του Ρούνου σήμαινε την επίκληση αυτής της δυναμικής απόκρυφης ιδιότητάς του.
Η Σημασία της λέξεως Ρούνος στα γερμανικά (προέρχεται από το Πρωτογερμανικό Runo) σημαίνει “γράμμα” αλλά και “Μυστήριο”, κρύβοντας μέσα τους άπειρα κρυμμένα μηνύματα για εκείνον που τα αναζητά.
Η ετυμολογία της λέξης «Ρούνος» είναι «να χαράσσεις ή να κόβεις» γιατί οι Ρούνοι κόβονταν σε ξύλο, μέταλλο ή πέτρα. Το σχήμα και η μορφή τους επίσης διέφερε ανάλογα με το υλικό που φιλοξενούσε το μαγικό αυτό αλφάβητο.
Οι Ρούνοι που ήταν χαραγμένοι σε ξύλο είχαν πιο ευθείες γραμμές σε σχέση με τα πιο κυκλικά ρουνικά σχήματα που βρέθηκαν επάνω σε γρανίτη. Στην Βόρεια Ευρώπη οι Ρούνοι ήταν ενεργοί και χρησιμοποιήθηκαν ως Γλώσσα γραφής για χίλια χρόνια περίπου, από το 150 Μ.Χ έως το 1100 Μ.Χ, αποτελώντας ένα αξιόπιστο σύστημα αποθήκευσης πληροφοριών.
Η Χάραξη των όπλων και των εργαλείων με Ρούνους ήταν επίσης μία μαγική πρακτική της εποχής. Στην Ισλανδική «Ποιητική Έντα» αναφέρεται ένα σπαθί που είχε πάνω του χαραγμένους «Ρούνους Νίκης». Τέτοια παραδείγματα αποδεικνύουν πως οι Ρούνοι περιείχαν μία μαγική υφή και παράδοση: Κάθε ρούνος είχε ένα ισχυρό συμβολικό νόημα και ένα κρυφό σκοπό ύπαρξης.
Οι Ρούνοι δεν θα μπορούσαν παρά να επηρεαστούν από τις ελληνικές γραμμικές γραφές Α και Β. Αναζητώντας τις ρίζες των ρούνων, ρίχνεται φως και στην ελληνική επιρροή στην γη της σημερινή Γερμανίας. Ο περίφημος «Δίσκος Νέμπρα», τα ερείπια μυκηναϊκών ακροπόλεων στην ευρύτερη περιοχή της Βαυαρίας, αλλά όχι μόνο, τα διάφορα ευρήματα που έχει ανασύρει από τα σπλάχνα της η γερμανική γη, αποτελούν μία αδιάψευστη απόδειξη ελληνικής παρουσίας στην Γερμανία πολύ πριν από το 1600 π.Χ. Επίσης, η Γερμανική Έντα περιέχει πολλά στοιχεία της Ελληνικής Μυθολογίας. Υπάρχουν ενδείξεις που συνδέουν τους Κάβειρους με τους Νάνους της Σκανδιναβίας, ενώ είναι ολοφάνερη η ελληνική παρουσία στο Σκανδιναβικό Πάνθεον.
Εν κατακλείδι, το μυστικό των ρούνων βρίσκεται στον ήχο, καθώς τα ίδια τα σύμβολα είναι μεταφορείς δυνατοτήτων οι οποίες με την κατάλληλη δόνηση, θα ενεργοποιηθούν. Κάθε ρουνικός χαρακτήρας είναι φορέας μιας ενέργειας που προηγείται της ουσίας. Είναι ένα αγγείο βασικής δραστηριότητας μέσα στην φύση και μέσα μας, το οποίο όταν ενεργοποιηθεί και απελευθερωθεί δημιουργεί κίνηση. Οι ρούνοι, συμπερασματικά, δηλώνουν την κίνηση και την αφύπνιση των δυνατοτήτων που υπάρχουν στην φύση και εντός μας τελούντων σε λανθάνουσα κατάσταση.
Ν. ΚΑΡΝΕΣΙΔΗΣ
