ΠΕΡΙ ΤΟΥ... ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΓΜΕΝΟΥ "ΣΚΩΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ" ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΝΕΥΣΤΕΣ ΑΥΤΟΥ..

Παρά τις σαφέστατες ελληνογενείς του καταβολές, ωστόσο εντός του Τεκτονισμού, υπάρχει μία τάση η οποία πρεσβεύει ιδέες και νοοτροπίες αντιπαραδοσιακές και αντιμυητικές. Νεωτεριστές ή αγεωμέτρητοι, αντί να αδράξουν και να εγκολπωθούν την αρχέγονη γηγενή παράδοση, αναζητούν εξ Ανατολών το φως, υποστηρίζοντας σολομωνολατρείες, χιραμολατρείες και άλλες ετερόκλητες δοξασίες οι οποίες παρεισέφρυσαν σε εποχές συγκρητισμού, συγχύσεως και διωγμών, αλλοιώνοντας καθοριστικά την αυθεντική, ιεραρχική δομή, παραδοσιακή συγκρότηση και μυητική παράδοση του Αρχέγονου Τεκτονισμού. Μη λησμονούμε ότι τα Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια, εκ των οποίων απέρρευσε ο παραδοσιακός Τεκτονισμός, αναφέρονται μόνον σε ΄Ελληνες το γένος, χρηστοήθεις και διακατεχόμενος από ευρύτητα πνεύματος, όπως άλλωστε όλες οι αρχαίες ιερατικές θεσμοθεσίες του Ελληνικού Κόσμου (Ολύμπια, Πύθια, Νέμεα, κ.α.) και αργότερα μεταλαμπαδεύθηκαν σε λαούς εντός της φυλετικής μας ομοεθνείας (Κέλτες, Σκώτοι, ευρωπαϊκοί ευρύτερα λαοί) που ήσαν ικανοί λόγω παρεμφερών βιοψυχικών ιδιοτήτων να αντιληφθούν το πολιτισμικό και μεταφυσικό υπόβαθρο των Ελληνικών Παραδόσεων… 
Η πρόσδωση στα Μυστήρια ενός οικουμενικού περιεχομένου, εκφεύγει των σκοπών των συνθετών και εμπνευστών των πάναγνων μυστηριακών θεσμών, απομακρύνοντάς τα από το αυθεντικό νόημα και την ουσιαστική αποστολή τους… Κάθε λαός και πολιτισμός διαθέτει το δικό του αξιακό υπόβαθρο, τις δικές του ερμηνείες περί των θεϊκών κόσμών και της κοσμογονικής δημιουργίας, περί της ψυχής και της πολυκύμαντης διαδρομής του Ανθρώπου στο γήϊνο πεδίο. Ερμηνείες και θεάσεις το οπτικό πρίσμα των οποίων διαφέρει καθώς έκαστη εξ αυτών απορρέει από διαφορετικό βιοψυχικό υπόβαθρο, εμπειρίες, βιώματα, συνειδητότητα. 
Η ανάμειξή τους κατά τρόπο συγκρητιστικό-υβριδικό, επιφέρει σύγχυση και βεβήλωση (Ύβρις), πόσο μάλλον όταν η ανίερη αυτή πρόσμειξη ετερόκλητων στοιχείων συντελείται στο μυστηριακό επίπεδο όπου η απολυτότητα των καταστάσεων είναι εκ προοιμίου δεδομένη… Ανέκαθεν λοιπόν το δίλημμα επικεντρωνόταν στο δίπολο Αθήνα ή Ιερουσαλήμ, σημεία αναφοράς δύο διαμετρικά αντίθετων κοσμοαντιλήψεων. ΄Όταν ενυπάρχουν όμως στο ΄Υπατο Συμβούλιο του Φιλοσοφικού Τεκτονισμού του 33ου Βαθμού Σκωτικού Τύπου στοιχεία όπως ο Μαξ Ρότσιλντ (1872) και μέχρι πρότινος ο Ραούλ ντε Σιγούρα, εμφαίνεται ότι ο προσανατολισμός δεν έχει κατεύθυνση προς την Αθήνα, αλλά προς την Ιερουσαλήμ… 

Aναφερθήκαμε στην ποδηγέτηση του σύγχρονου τεκτονισμού από τον αγγλικό παράγοντα. Υποστηρίζεται ότι η διεργασία αυτή άρχισε όταν ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Βασίλισσας Ελισάβετ Α’, σερ Γουάλσινγκχαμ, στρατολόγησε τον αποκρυφιστή Τζον Ντι, προσδίδοντας πλέον στον βρετανικό επεκτατισμό μία μυστηριακή επίφαση. Κάνοντας ακροβατισμούς που ενέπλεκαν τον μύθο περί του Bασιλέα Αρθούρου με τη Σιών, δια της καταφυγής σε χριστιανικοκαμπαλιστικές σοφιστείες, ο Τζον Ντι και άλλοι αποκρυφιστές, διαμόρφωσαν ένα αγγλοεβραϊκό συμπίλημα δια του οποίου αποσκοπούσαν στο να προσδώσουν στη Βασίλισσα Ελισάβετ Α’ έναν μεσσιανικό ρόλο, μετήλθαν δηλαδή μυστικιστικών πρακτικών και μέσων προκειμένου να υπηρετήσουν έναν πολιτικό-εξουσιαστικό σκοπό... 
Σε συγγράμματά του, ο Τζον Ντι δεν κρύβει το όραμά του για το αυτοκρατορικό πεπρωμένο της Μεγάλης Βρετανίας, αναλύοντας πώς θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Την σχέση και τη συνάφεια του αποκρυφισμού προς την πολιτική, ανέδειξε λίγο αργότερα ο, εβραϊκής καταγωγής, Πρωθυπουργός της Βρετανίας, Μπένζαμιν Ντισραέλι... Επιπροσθέτως, ο Σερ Φράνσις Μπέικον επιδόθηκε μεθοδικά στην ανάδειξη της Ιερουσαλήμ και της ιουδαιοχριστιανικής εν γένει παραδόσεως, αποδίδοντάς τους κυρίαρχη διάσταση στους μύθους του βρετανικού Ελευθεροτεκτονισμού. Σε μία μεταιχμιακή εποχή για την Αμερική, κάποιοι Εβραίοι οι οποίοι διαχειρίστηκαν, τόσο οικονομικά όσο και οργανωτικά, τον Τύπο της Τελειοποιήσεως και συνακόλουθα τη μετεξέλιξή του στον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο των 33 βαθμών. 
Έτσι δημιουργήθηκε ένα σύστημα με πολλούς βαθμούς, η ανέλιξη του οποίου απαιτεί πολύ χρόνο, επομένως αποτελεί ευκαιρία για «κρισάρισμα» και πολλά μύητρα, άρα έσοδα, δια τούτο και το επινόησαν οι Εβραίοι, εμπορικά πνεύματα γαρ... Ευρισκόμενος στη Νέα Υόρκη ο Francken ως Γεν. Επιθεωρητής και ιδρυτής στοών τελειοποιήσεως, μύησε στο σύστημα των ανωτέρων βαθμών τον Moses Michael Hays, έναν έμπορο εβραϊκής καταγωγής, ο οποίος κατείχε τον βαθμό του Ιππότη Καδώς και, εν συνεχεία, τον διόρισε Αναπληρωτή Ύπατο Μέγα Επιθεωρητή. 
Ο Hays, το 1781, με τη σειρά του έχρισε οκτώ Υπάτους Μεγάλους Επιθεωρητές, τέσσερις εκ των οποίων συμμετείχαν αργότερα στην εγκαθίδρυση του Σκωτικού Τύπου στη Νότια Καρολίνα. Επρόκειτο για τους Isaac Da Costa, Abraham Forst, Joseph M. Myers και Barend M. Spitzer. Ο Myers ως διάδοχος του Da Costa, μαζί με τους Forst και Spitzer δημιούργησαν συμπληρωματικά σώματα ανώτερων βαθμών στο Τσάρλεστον. 
Το 1801, τα σώματα αυτά ήταν τα μόνα λειτουργούντα για τον νέο Σκωτικό Τύπο στη Βόρεια Αμερική. Τα πρόσωπα αυτά, λόγω των καταβολών τους, προσέδωσαν στον νεότερο Τεκτονισμό μία ιουδαιοχριστιανική χροιά έντονη, η οποία διαπότισε τους ανώτερους βαθμούς του σκωτικού τύπου. Ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι η εμφάνιση του Μαρτινισμού ως μυστικιστική ατραπός, προήλθε από τον εβραϊκής καταγωγής Μαρτινέζ ντε Πασκουαλύ, βασιζόμενος στις καμπαλιστικές διδασκαλίες. 
Οι 33 βαθμοί του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου αναδιοργανώθηκαν και έλαβαν μια τελική μορφή από τον Άλμπερτ Πάικ. Ο Πάικ εξυπηρετούσε συμφέροντα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το 1859, ο Άμπερτ Πάικ εξελέγη Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης της Νότιας Δικαιοδοσίας του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου στις ΗΠΑ, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. Το 1786, στις ΗΠΑ, συντάχθηκε από τον Άλμπερτ Πάικ το Σύνταγμα του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου («Σκωτικός Τεκτονισμός»). 
Ξεκαθαρίζοντας την ήρα από το σιτάρι, οδηγούμεθα νομοτελειακώς στον ενστερνισμό του Ελληνοτεκτονισμού, που αποτελεί την αρχέγονη και αυθεντική μορφή τεκτονικής μυσταγωγίας... 

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ