ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ...
Ένα από τα δεινά που χαρακτηρίζει τον νεοέλληνα είναι η απώλεια της ιστορικής του μνήμης. Δεν έχει συνείδηση ούτε και επίγνωση της αδιάπτωτης πορείας του στον χρόνο. Αγνοεί το γεγονός ότι στον γενετικό του κώδικα είναι καταγεγραμμένες μνήμες χιλιάδων ετών. Μακραίωνες παραδόσεις, ήθη-έθιμα, δοξασίες, έχουν τις ρίζες τους σε πανάρχαιες καταβολές, συγκροτώντας το απόθεμα της προγονικής του κληρονομιάς... Μία ζωντανή απόδειξη της ιστορικής συνέχειας είναι οι μεγάλες θρησκευτικές εορτές και οι πανηγύρεις. Επιμαρτυρούν ότι από την προχριστιανική εποχή ως σήμερα τα έθιμα, στις γενικές τους μορφές και εκδηλώσεις, παραμένουν αμετάβλητα στον χρόνο.
Η νέα θρησκεία, αδυνατώντας να εκβάλλει τις πρότερες συνήθειες του Έλληνα, καθιέρωσε τις θρησκευτικές εορτές κατ’ αντιστοιχία του αρχαίου εορτολογίου. Ως συνέπεια αυτού του γεγονότος ήταν σε κάθε μεγάλη χριστιανική εορτή να αντιστοιχεί και μία ανάλογη μεγάλη αρχαιοελληνική εορτή. Με αφορμή την πρόσφατη εορτή του Προφήτη Ηλία, εγείρεται η διερώτηση πως σχετίζεται με τις ελληνικές δοξασίες... Η καθιέρωση της εορτής στην συγκεκριμένη ημερομηνία και η επιλογή του ονόματος δεν είναι καθόλου τυχαία. Στην αρχαιότητα μεταξύ 20-21 Ιουλίου, μία περίοδος κατά την οποία η γη δέχεται την μεγίστη συσσωρευμένη ηλιακή ενέργεια, έναν μήνα μετά το θερινό ηλιοστάσιο, εορταζόταν ο Εκατόμβαιος Απόλλων–Ήλιος.
Προς τιμήν του όλα τα ιερά τα οποία ήταν αφιερωμένα σ’ αυτόν και βρίσκονταν στις κορυφές λόφων και βουνών πέριξ των πόλεων διοργάνωναν ειδικές τελετουργίες, ενώ φωτιές ανάβονταν στις κορυφές των βουνών. Ο Απόλλων συμβολίζει το Θείο, το πνευματικό αλλά και το φυσικό φως. Συνιστά έκφραση της ζωοδότου φωτεινής ενέργειας και πάσης πνευματικής εκφάνσεως και δημιουργίας. Γι’ αυτό η εκκλησία, όπως έπραξε και με πλείστες άλλες εορτές, αντικατέστησε την εορτή του ΗΛΙΟΥ με το ομόηχο ΗΛΙΑΣ με μία καταπληκτική σειρά αντιστοιχιών και "συμπτώσεων", όπως: Την κοινή ημερομηνία της εορτής, το ομόηχο όνομα Ήλιος-Ηλίας.
Την απόδωση της παραστάσεως του Ηλίου επιβαίνοντος επί άρματος, παράσταση η οποία υϊοθετήθηκε και για τον Προφήτη Ηλία. Θεός της Μαντικής ο Απόλλων, προφήτης ο Ηλίας. Το κοράκι ήταν το ιερό πουλί του Απόλλωνος, το ίδιο απεικονίζεται σε αγιογραφικές παραστάσεις να συντροφεύει σε σπήλαιο τον Ηλία. Στις κορυφές των λόφων και των βουνών είχαν ανεγερθεί τα ιερά του Απόλλωνος, επ΄ αυτών κτίστηκαν και οι ναοί και τα ξωκκλήσια του Προφήτη Ηλία...
Την απόδωση της παραστάσεως του Ηλίου επιβαίνοντος επί άρματος, παράσταση η οποία υϊοθετήθηκε και για τον Προφήτη Ηλία. Θεός της Μαντικής ο Απόλλων, προφήτης ο Ηλίας. Το κοράκι ήταν το ιερό πουλί του Απόλλωνος, το ίδιο απεικονίζεται σε αγιογραφικές παραστάσεις να συντροφεύει σε σπήλαιο τον Ηλία. Στις κορυφές των λόφων και των βουνών είχαν ανεγερθεί τα ιερά του Απόλλωνος, επ΄ αυτών κτίστηκαν και οι ναοί και τα ξωκκλήσια του Προφήτη Ηλία...
Μία εβδομάδα αργότερα ακολουθούσε η εορτή της Αρτέμιδος (αδελφής του Απόλλωνος και προστάτιδος της Φύσεως) η οποία αντικαταστάθηκε από την Αγ. Παρασκευή... Οι συνήθειες και οι παραδόσεις δεν χάθηκαν, μεταλλάχθηκαν και ίσως αλλοιώθηκαν, προσαρμοζόμενες στις απαιτήσεις και στις επιδιώξεις των καιρών. Για τον ειλικρινή και επίμονο αναζητητή που θα ψάξει στο βάθος των πραγμάτων και δεν θα αρκεστεί σε επιφανειακές προσεγγίσεις, δεν απομένει παρά να του αποκαλυφθούν...
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΜΑΝΕΣΗΣ