Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ...

Ένα από τα δεινά που χαρακτηρίζει τον νεοέλληνα είναι η απώλεια της ιστορικής του μνήμης. Δεν έχει συνείδηση ούτε και επίγνωση της αδιάπτωτης πορείας του στον χρόνο. Αγνοεί το γεγονός ότι στον γενετικό του κώδικα είναι καταγεγραμμένες μνήμες χιλιάδων ετών. Μακραίωνες παραδόσεις, ήθη-έθιμα, δοξασίες, έχουν τις ρίζες τους σε πανάρχαιες καταβολές, συγκροτώντας το απόθεμα της προγονικής του κληρονομιάς... Μία ζωντανή απόδειξη της ιστορικής συνέχειας είναι οι μεγάλες θρησκευτικές εορτές και οι πανηγύρεις. Επιμαρτυρούν ότι από την προχριστιανική εποχή ως σήμερα τα έθιμα, στις γενικές τους μορφές και εκδηλώσεις, παραμένουν αμετάβλητα στον χρόνο. 
Η νέα θρησκεία, αδυνατώντας να εκβάλλει τις πρότερες συνήθειες του Έλληνα, καθιέρωσε τις θρησκευτικές εορτές κατ’ αντιστοιχία του αρχαίου εορτολογίου. Ως συνέπεια αυτού του γεγονότος ήταν σε κάθε μεγάλη χριστιανική εορτή να αντιστοιχεί και μία ανάλογη μεγάλη αρχαιοελληνική εορτή. Με αφορμή την πρόσφατη εορτή του Προφήτη Ηλία, εγείρεται η διερώτηση πως σχετίζεται με τις ελληνικές δοξασίες... Η καθιέρωση της εορτής στην συγκεκριμένη ημερομηνία και η επιλογή του ονόματος δεν είναι καθόλου τυχαία. Στην αρχαιότητα μεταξύ 20-21 Ιουλίου, μία περίοδος κατά την οποία η γη δέχεται την μεγίστη συσσωρευμένη ηλιακή ενέργεια, έναν μήνα μετά το θερινό ηλιοστάσιο, εορταζόταν ο Εκατόμβαιος Απόλλων–Ήλιος. 
Προς τιμήν του όλα τα ιερά τα οποία ήταν αφιερωμένα σ’ αυτόν και βρίσκονταν στις κορυφές λόφων και βουνών πέριξ των πόλεων διοργάνωναν ειδικές τελετουργίες, ενώ φωτιές ανάβονταν στις κορυφές των βουνών. Ο Απόλλων συμβολίζει το Θείο, το πνευματικό αλλά και το φυσικό φως. Συνιστά έκφραση της ζωοδότου φωτεινής ενέργειας και πάσης πνευματικής εκφάνσεως και δημιουργίας. Γι’ αυτό η εκκλησία, όπως έπραξε και με πλείστες άλλες εορτές, αντικατέστησε την εορτή του ΗΛΙΟΥ με το ομόηχο ΗΛΙΑΣ με μία καταπληκτική σειρά αντιστοιχιών και "συμπτώσεων", όπως: Την κοινή ημερομηνία της εορτής, το ομόηχο όνομα Ήλιος-Ηλίας. 
Την απόδωση της παραστάσεως του Ηλίου επιβαίνοντος επί άρματος, παράσταση η οποία υϊοθετήθηκε και για τον Προφήτη Ηλία. Θεός της Μαντικής ο Απόλλων, προφήτης ο Ηλίας. Το κοράκι ήταν το ιερό πουλί του Απόλλωνος, το ίδιο απεικονίζεται σε αγιογραφικές παραστάσεις να συντροφεύει σε σπήλαιο τον Ηλία. Στις κορυφές των λόφων και των βουνών είχαν ανεγερθεί τα ιερά του Απόλλωνος, επ΄ αυτών κτίστηκαν και οι ναοί και τα ξωκκλήσια του Προφήτη Ηλία...
Μία εβδομάδα αργότερα ακολουθούσε η εορτή της Αρτέμιδος (αδελφής του Απόλλωνος και προστάτιδος της Φύσεως) η οποία αντικαταστάθηκε από την Αγ. Παρασκευή... Οι συνήθειες και οι παραδόσεις δεν χάθηκαν, μεταλλάχθηκαν και ίσως αλλοιώθηκαν, προσαρμοζόμενες στις απαιτήσεις και στις επιδιώξεις των καιρών. Για τον ειλικρινή και επίμονο αναζητητή που θα ψάξει στο βάθος των πραγμάτων και δεν θα αρκεστεί σε επιφανειακές προσεγγίσεις, δεν απομένει παρά να του αποκαλυφθούν...
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΜΑΝΕΣΗΣ

Η ΑΡΧΑΙΑ ΨΥΧΗ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΑΘΕΛΗΤΑ ΚΡΥΜΜΕΝΗ...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες προσελάμβαναν τον συμβολισμό των Ψυχών, θεωρώντας ότι απεικονίζουν τις ψυχές των μεταστάντων που ακολουθούν, εξερχόμενες των σωμάτων, την πορεία προς τα ανώτερα πεδία... Ανάλογο συμβολισμό προσελάμβαναν και τα τζιτζίκια...  Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο (στάδιο μεταμορφώσεώς της από την κάμπια) «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού». Στην ελληνική αλλά και στη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, υπήρξε μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας.  Απελευθερωμένο από τα δεσμά του θενάτου, το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά δεσμά της χρυσαλίδας .  Σε επίπεδο μυθολογικού συμβολισμού, με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί κατόρθωσε να μαγέψει και αυτόν τον ίδιο τον Έρωτα
ΟΥΔΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΟΣ... Είναι Σεπτέμβριος του 2007. Το περιοδικό "Απολλώνειο Φως" που εξέδιδε τότε ο υπογράφων, μαζί με δεκάδες συνέλληνες και συναγωνιστές, έχουν συνδράμει τον Κωνσταντίνο Πλεύρη, στον δικαστικό αγώνα που αντιμετώπιζε από τους Εβραίους και φιλεβραϊκούς κύκλους, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του "Εβραίοι όλη η Αλήθεια". Μάλιστα, ήμασταν οι μόνοι που τον στηρίξαμε εμπράκτως, με την κυκλοφορία και μαζική διανομή προκηρύξεων συμπαραστάσεως, με αναρτήσεις στο περιοδικό, με έκδοση αφισών, αυτοκολλήτων και φέιγ-βολάν και άλλες ενημερωτικές δράσεις, κατορθώνοντας να κινητοποιήσουμε στο Εφετείο Αθηνών, στις 7 Σεπτεμβρίου 2007, αρκετές εκατοντάδες κόσμου με την δράση μας εκείνη.  Με τον Κ. Πλεύρη και τον γιό του, διατηρούσαμε πολιτικές διαφορές και μάλιστα σοβαρές, όμως τον στηρίξαμε και το ίδιο θα πράτταμε για οιονδήποτε Έλληνα διωκόταν ποινικά από φιλεβραϊκούς κύκλους, για ευνόητους λόγους. Να επισημανθεί ότι η στήριξη αφορού
ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΝΤΕΡΤΙΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΑ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2002: ΠΑΡΑΜΕΝΩ ΣΤΟ ΚΕΛΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΗΣ 21ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ.... Ήταν μία βροχερή ημέρα του Νοεμβρίου 2002 που ξεκίνησα να πάω στις φυλακές Κορυδαλλού. Η επίσκεψη αφορούσε τον έγκλειστο Στρατηγό Νικόλαο Ντερτιλή, ισοβίτη πολιτικό κρατούμενο της 21ης Απριλίου 1967, τον οποίο επισκεπτόμουν σχετικά συχνά για μία μεγάλη περίοδο. Μάλιστα, ο Στρατηγός με είχε τιμήσει και με την παραχώρηση συνεντεύξεώς του στο περιοδικό "Απολλώνειο Φως" που τότε εξέδιδα και η οποία δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου 2003... Εκείνη την ημέρα λοιπόν, λόγω βροχής και παγωνιάς, ο Στρατηγός δεν είχε επισκέψεις και έτσι μείναμε οι δυό μας στο κελί, συζητώντας με τις ώρες, διάφορα θέματα. Δεν χόρταινες να ακούς τις συναρπαστικές αφηγήσεις του από την Κύπρο το 1963-64, από τις διάφορες πολεμικές του περιπέτειες σε προγενέστερους χρόνους, καθώς ο Στρατηγός Ντερτιλής δεν ήταν κανένας χαρτογιακάς, αλλά τα γαλόνια του τα είχε
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΗΣ Λ. ΚΟΝΙΟΡΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ & Η... ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ.... Τον Αύγουστο του 2018 επεσκέφθη αιφνιδίως το νησί της Σαλαμίνας, η τότε Υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου. Αντικείμενο της επισκέψεώς της, ήταν να δει, ιδίοις όμμασι, την κατάσταση που επικρατούσε στην χερσόνησο της Κυνόσουρας, σε σχέση με τη δραστηριότητα των ναυπηγικών εγκαταστάσεων που δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο χώρο της Κυνόσουρας αλλά και της Πούντας. Περιηγήθηκε από τις αρχές του νησιού, την τότε δημοτική αρχή στις αρχαιότητες του νησιού, ιδίως δε στον τύμβο στην Κυνόσουρα και στον όρμο των Αμπελακίων, ενώ ο αρχαιολόγος Γ. Λώλος την ξενάγησε και την ενημέρωσε σχετικά με τις υποθαλάσσιες έρευνες που διεξήγαγε στον αρχαίο λιμένα, όπου ως γνωστόν είχε συγκεντρωθεί και ο ελληνικός στόλος προ της θρυλικής ναυμαχίας.... Η Λ. Κονιόρδου, τότε, είχε επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ανάπλαση του χώρου του τύμβου και την αξιοποίηση των εγκατελειμένων αποθηκών πυρομαχικών και πολυβολεί
Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΚΑΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ Στον Τεκτονισμό αλλά και στον Εσωτερισμό ευρύτερα, υφίστανται ορισμένα σύμβολα προερχόμενα από τον χώρο του φυσικού και ζωϊκού βασιλείου τα οποία διαθέτουν αρχετυπική σημασία. Ένα από αυτά, χιλιοειδωμένο ως σύμβολο που κοσμεί το πέτο μυημένων είτε πολλάκις αναφερόμενο σε τυπικό τελετουργικά, είναι η Ακακία. Τι είναι και τι συμβολίζει πραγματικά η Ακακία στον χώρο της μεταφυσικής παραδόσεως και των εσωτερικών αναζητήσεων; Ο όρος «Ακακία» είναι σύνθετος και περιλαμβάνει το στερητικό «α» και τη λέξη «κακία» ως έκφανση του αρνητικού. Από ετυμολογικής απόψεως, η Α-κακία υποδηλώνει την κατάσταση εκείνη στην οποία κυριαρχεί η έλλειψη, η απουσία του κακού. Η Ακακία δεσπόζει, ως προανεφέρθη, ως σύμβολο στον Εσωτερισμό, υποδηλώνοντας την καθαρότητα και την αγνότητα της ψυχής, και σε επίπεδο καταστάσεως, συμβολίζει την ανάσταση και την αθανασία. Το δέντρο της Ακακίας, είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με τις απόκρυφες παραδόσεις, από
ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, Η ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΑΠΕΙΛΗ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ... Την δεκαετία του 1980, οι κυβερνήσεις του Α. Παπανδρέου έθισαν τον ελληνικό λαό σε μία ιδιότυπη νοοτροπία νεοπλουτισμού και την ελληνική νεολαία σε μία κατάσταση νωθρότητας και λέμε ιδιότυπη γιατί η τεχνητή οικονομική ευμάρεια που προκλήθηκε, οφειλόταν στον ακατάσχετο δανεισμό της χώρας όσο και στις αθρόες προσλήψεις με κομματικά κριτήρια μέσω κομματικών κλαδικών οργανώσεων που καθιερώθηκαν εκτοξεύοντας την ευνοιοκρατία και την πολιτική συνδιαλλαγή στα ύψη... Στο πλαίσιο αυτό, απαξιώθηκε η χειρονακτική εργασία και δημιουργήθηκε τεχνητό κενό στους τομείς της οικοδομής, της γεωργίας, των τεχνικών επαγγελμάτων, σε εργατικούς κλάδους, κενό το οποίο προκλήθηκε εσκεμμένα ένεκα του νεοπλουτισμού και της νωθρότητας και το οποίο ήρθαν οι  λαθρομετανάστες από το 1990 και εντεύθεν να καλύψουν... "Καλά που ήρθαν οι ξένοι και βρήκαμε για τα χωράφια μας εργάτες και για την οικοδομή τεχνίτες" μονολογούσαν πολλοί,
ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΝΔ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ & Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΟΥ... Μέχρι και τον Οκτώβριο του 2010, η ΝΔ επί Προεδρίας Αντώνη Σαμαρά, είχε ταχθεί αναφανδόν εναντίον της ψηφίσεως του πρώτου Μνημονίου, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι "η συνταγή αυτή δεν βγαίνει" και μιλώντας για σειρά θέσεων (Ζάππειο 1, 2, 3), που ανέτρεπαν το μνημονιακό καθεστώς. Ένα καθεστώς που εκχωρούσε την Εθνική Κυριαρχία στους ξένους πιστωτές και προέβλεπε συνθήκες εξοντώσεως του μέσου Έλληνα με μεγιστοποίηση των φόρων, περικοπή μισθών, συντάξεων, συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, περικοπές δαπανών απαραίτητων για τη λειτουργία της παιδείας, της υγείας, της άμυνας κ.ο.κ. Δήλωνε τότε ο πρόεδρος της ΝΔ τα ακόλουθα: Τον Οκτώβριο του 2010 ο Αντώνης Σαμαράς , πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, είχε καταδικάσει την πολιτική του μνημονίου. « Δεν πάει άλλο, κάτ ι πρέπει να αλλάξει, η πολιτική του μνημονίου πρέπει να αλλάξει» τόνιζε ο Α. Σαμαράς προσθέτοντας ότι «το μνη
ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΔΙΣ ΔΡΑΧ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΤΥΜΒΟ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΔΙΑΜΑΝΤΗ; ΑΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ 63 ΤΑΦΩΝ, ΤΕΙΧΩΝ, ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ... Η τραγική ιστορία του τύμβου των Σαλαμινομάχων, μέσα από επίσημα έγγραφα... Το 1975, το ναυπηγείο "Αρκαδία ΑΕ" (Αφοί Διαμαντή), ισοπεδώνουν το ανατολικό τμήμα του τύμβου και καταστρέφουν 63 τάφους, ισοπεδώνοντας παράλληλα αρχαία τείχη, ιερά, βωμούς και ό,τι βρήκαν στο διάβα τους. Μηνύονται, αλλά ουδέποτε η εκδίκαση της υποθέσεως διεξήχθη (με την παρελκυστική τακτική των απανωτών αναβολών, μέχρι οριστικής παραγραφής!!!!).  Το γιατί η υπόθεση παραγράφηκε, αν και επρόκειται για μία καταστροφή ασύλληπτου μεγέθους και βαναυσότητος, οφείλεται στο γεγονός ότι οι διαπράξαντες αυτή, τυγχάνουν συγγενείς του Αχιλλέα Καραμανλή (και του μέχρι προσφάτως Υπουργού Μεταφορών, Κ. Καραμανλή), οπότε και τους επιφυλάχθηκε προκλητική ατιμωρησία για πράξεις οι οποίες είναι ποινικά κολάσιμες! Ο κυρίως τύμβος, το πλάτωμά του, και