ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΩΝ ΤΕΧΝΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΡΙΖΩΝ ΤΟΥ ΑΡΧΕΓΟΝΟΥ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΥ...
Στην τεκτονική «Απολογία» που τυπώθηκε το 1738 στο Δουβλίνο, καθορίζεται η σύνδεση του Ελευθεροτεκτονισμού προς το κλασικό ιδεώδες και προς τον κόσμο των ιδεών της ελληνικής σοφίας, της οποίας οι μεγάλοι αντιπρόσωποι έδωσαν κατά πρώτον μορφή και περιεχόμενο στην ιδέα του ανθρωπισμού. Στην Απολογία αυτή γίνεται σαφής μνεία ότι η Εταιρεία των Κτιστών (Μασόνων) της Αγγλίας, δημιουργήθηκε κατ΄ απομίμηση των Εταιρειών εκείνων που υπήρξαν στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της αρχαιότητας.
Περί των Διονυσιακών Τεχνιτών, ο επιφανής τέκτων ερευνητής και συγγραφεύς Μάνλυ Χωλ, υποστηρίζει ότι: «... Συγκροτούσαν μία αρχαία μυστική εταιρεία, οι αρχές και οι διδασκαλίες της οποίας ομοιάζουν εξαιρετικά με του σύγχρονου Ελευθεροτεκτονικού Τάγματος... συνδέονταν μεταξύ τους μέσω της μυστικής γνώσεως και για τις σχέσεις ανάμεσα στην γήϊνη και τη θεϊκή επιστήμη της αρχιτεκτονικής... κατείχαν μία μυστική γλώσσα και ένα σύστημα σημείωσης των λίθων».
Πράγματι, οι Διονυσιακοί Τεχνίτες, όπως και οι ναοδόμοι και λιθοξόοι του Μεσαίωνα, χρησιμοποιούσαν συνθηματικά γνωρίσματα και μυστικές λέξεις αναγνωρίσεως, τα οποία κληροδότησαν στον Τεκτονισμό... Για την ανέγερση των ναών, συγκροτήθηκαν ειδικές συντεχνίες κατασκευαστών-ναοδόμων οι οποίες ενδιέτριψαν και «μυήθηκαν» στα μυστικά της κατασκευαστικής τέχνης. Ετσι, σταδιακά με-τασχημάτισαν τις συντεχνίες τους από οικοδομικό, σε ναοδομικό-φιλοσοφικό θεσμό, γενόμενοι λιθοξόοι αλλά και φιλόσοφοι-αναζητητές, εμβαπτισθέντες στα ελληνικά μυστήρια. Μάλιστα έλαβαν την επωνυμία «Διονυσιακοί Τεχνίτες», γιατί αρχικά ασχολήθηκαν με την κατασκευή θεάτρων και λατρευτικών οικοδομημάτων προς τιμήν του Θεού Διονύσου.
Στην πόλη Τέω της Ιωνίας ιδρύθηκε η πρώτη “μυστική οργάνωση” των Διονυσιακών τεκτόνων περί το 200 πΧ, εκεί όπου ο αρχιτέκτων Ερμογένης έκτισε τον περίφημο ναό του Διονύσου. Μεταγενέστερα η έδρα τους μεταφέρθηκε στην Λέβεδο, οπότε αρχίζει και συστηματοποιείται ένας θεσμός οικοδομικού και φιλοσοφικού τεκτονισμού ο οποίος λειτουργεί παράλληλα προς τα παραδοσιακά μυστήρια. Όταν τα μυστήρια σιγούν, επί της βυζαντινής περιόδου με αυτοκρατορικά διατάγματα, ο θεσμός των Διονυσιακών Τεχνιτών-Τεκτόνων απομένει να διαιωνίζει και να μεταλαμπαδεύει την μυστηριακή παράδοση συγκεκαλυμένη κάτω από την επιφάνεια του οικοδομικού έργου με το οποίο είναι επιφορτισμένος...
Ένας ναός στην Πομπηία ο οποίος θάφτηκε με την έκρηξη του Βεζούβιου το 71 μ.Χ. και οι ανασκαφές έφεραν στο φως σχετικά πρόσφατα, ανέδειξαν σε αυτόν ένα εξάκτινο αστέρι, που απεικονίζει, σε συμβολικό επίπεδο, την κάθοδο του πνεύματος στην ύλη και είναι αρχέγονο πυθαγόρειο σύμβολο, ένα κρανίο καθώς και έναν ασπρόμαυρο πίνακα σχεδίου που είχαν χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά οι Διονυσιακοί Τεχνίτες. Όλα αυτά είναι τα σύμβολα, τα έλαβε καταφανώς ο τεκτονισμός από τους Διονυσιακούς τεχνουργούς, τους συνεχιστές των αρχαίων μυστηρίων, αλλά όχι μόνον...
Ο
Εβραίος ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος, τον
1ο μ.Χ. αιώνα αναφέρει ότι ο ναός του
Σολομώντος ανηγέρθη από τους ίδιους
΄Ελληνες αρχιτέκτονες και με τα ίδια
σχέδια που αυτοί ανήγειραν τον ναό του
Ηρακλή στην Τύρο. Μας πληροφορεί ότι
στην αρχιτεκτονική του ναού αυτού
χρησιμοποιήθηκε η ελληνική τεχνοτροπία,
γεγονός εύλογο αφού οικοδομήθηκε από
τους Διονυσιακούς Τεχνίτες.Περισσότερα για το θέμα αυτό, μπορείτε να διαβάσετε ανατρέχοντας στο βιβλίο "Διονυσιακοί Τεχνίτες και Αρχαίοι Ναοδόμοι" του υπογράφοντος.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 6909-75.33.72
ionhellas@gmail.com