TEKTONIΣΜΟΣ-ΔΡΥΙΔΙΣΜΟΣ-ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ...
Ο
Τεκτονισμός έχει, μεταξύ άλλων, άμεση συνάφεια προς τα
Δρυϊδικά μυστήρια. Τα Δρυϊδικά όμως
μυστήρια, όπως και εκείνα των Κελτών,
σύμφωνα με τον Στράβωνα, τον Διόδωρο
τον Σικελιώτη, τον Αρτεμίδωρο κι άλλους
αρχαίους συγγραφείς, έχουν άμεση γραμμή
συγγενείας με τα μυστήρια της Σαμοθράκης,
καθώς επίσης και με τα Βακχικά μυστήρια
του Διονύσου, καθ΄ ότι η δρυϊδική παράδοση
είναι πυθαγορείων καταβολών.
Το
βιβλίο των “Εισβολών” στην Ιρλανδία,
χειρόγραφο του 12ου αιώνα μ.Χ. Αναφέρεται
διεξοδικά στην έλευση και εγκατάσταση
του πρίγκηπα Παρθόλωνα στην Ιρλανδία,
καθώς επισης αναφέρεται στην εγκατάσταση
των Δαναών και αργότερα των Μιλησίων,
θεμελιώνοντας την ελληνική προέλευση
των κελτικών δοξασιών και αντιλήψεων.
Στο βιβλίο εξ΄αλλου “Αρχαίες Ιρλανδικές
Ιστορίες” το οποίο εκδόθηκε στο Δουβλίνο
το 1936 αναφέρεται ότι οι Δαναοί ήρθαν
στην Ιραλνδία από τα νησιά του βορείου
Αιγαίου, συντελώντας στην ανάπτυξη των
τεχνών και των επιστημών. Ο Παρθόλωνας,
ήρθε στην Ιρλανδία, όπως αναφέρεται στο
κείμενο “Ήθη και έθιμα των αρχαίων
Ιρλανδών” το οποίο κυκλοφόρησε το 1863
στο Δουβλίνο, 3 αιώνες μετά τον Κατακλυσμό
(προφανώς του Δευκαλίωνος). Εξιστορείται
ότι ήρθε από την Μακεδονία, επικεφαλής
3 Δρυϊδών, ονομαζόμενοι Φίος, Αίολος και
Φομόρις, που σε συμβολικό επίπεδο
υποδηλώνουν τη Νόηση, την Γνώση και την
΄Ερευνα. Η κόρη του Παρθόλωνα, λεγόταν
Ρειλβιού και μετείχε των Μυστηρίων ως
Αρχιδρυίδισα.
Η
λέξη Γαλάτης σημαίνει δασόβιος και οι
Κέλτες και οι Γαλάτες πράγματι υπήρξαν
κάτοικοι περιοχών που διακρίνονταν για
την πυκνή τους βλάστηση. Το βιβλίο “Μύθοι
της Κελτικής Φυλής” του Τ. Ρόλλεστον
περιγράφει την έλευση των Δαναών στο
νησί ύστερα από την 2η κατά σειρά μάχη
του Μακ Τούρεθ μέχρι την άφιξη των
Μιλησίων. Ο Μίλητος όπως αναφέρει κελτική
περιγραφή που βρέθηκε στην Ουγγαρία,
αναφέρεται σαν Θεός, καταγόμενος από
θεϊκή γενιά. Σε θεολογικό επίπεδο υπάρχει
πλήρης ταύτιση μεταξύ των θεοτήτων του
ολυμπίου πανθέου και εκείνων των
Κελτοδρυιδών, ενώ θα πρέπει να επισημάνουμε
ότι δίπλα στον Πυθαγόρα μαθήτευσε ο
ιερέας του Υπερβόρειου Απόλλωνα, ο
Αβαρις, αλλά και ο Ζάλμοξις, έλαβε την
φιλοσοφική του άνδρωση από τον αγορεύοντα
την Πυθία Σάμιο μυσταγωγό. Οι ΄Αβαρις
και Ζάλμοξις μετάδοσαν την πυθαγόρεια
φιλοσοφία στις κέλτικες φυλές. Ενώ ο
Ιούλιος Καίσαρας στο έργο του “Ντε
Μπέλλο Γκάλικο” επισημαίνει ότι οι
Δρυίδες στα γραπτά τους χρησιμοποιούσαν
την ελληνική γραφή.
Η
ονομασία Δρυίδες ετυμολογικά παραπέμπει
στις Αμαδρυάδες, στις νύμφες του δάσους.
Στο 15ο Κεφάλαιο του πρώτου βιβλίου του
από τους Στρωματείς, ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς
ομολογεί ότι ο Πυθαγόρας κληροδότησε
τη διδασκαλία του στους Δρυίδες. Οι
οποίοι αναγνώριζαν την Μονάδα ως ΄Αρρητη
αρχή και τη Δυάδα ως δισυπόστατη, αρσενική
και θηλυκή αρχή, από την σύζευξη των
οποίων πηγάζει σύμπασα η Δημιουργία. Ο
Διογένης ο Λαέρτιος μας πληροφορεί ότι
τα δρυϊδικά μυστήρια διέθεταν μία μέθοδο
διδασκαλίας βασισμένη σε συνθήματα,
σύμβολα και αλληγορίες, η οποία
μεταλαμπαδευόταν μόνο προφορικά,
θεωρώντας ασέβεια την γραπτή διατύπωση
των γνώσεών τους. Οι μυσταγωγικές τους
τελετές, όπως και των αρχαίων πυθαγορείων
απαιτούσαν μεγάλο φυσικό καθαρμό και
διανοητική προπαρασκευή και μεταξύ
αυτών υπήρχε και ο μυητικός θάνατος και
αναγέννηση του υποψηφίου. Οι διδασκαλίες
τους ήσαν ίδιες με αυτές των πυθαγορείων
και περιελάμβαναν τη μετενσάρκωση και
την ύπαρξη ενός υπέρτατου όντος. Στα
κελτικά μυστήρια σημαίνουσα θέση κατέχει
η ιερά κύλικα ή Γκράαλ, το οποίο είναι
μέρος της άμεσης κληρονομιάς από τα
αρχαία ελληνικά μυστήρια και έχει άμεση
σχέση προς την Κίστη των αρχαίων Ελληνικών
Μυστηρίων.
΄Ενα
πασίγνωστο ηλιακό μνημείο των Κελτοδρυϊδών,
το Στόουνχετζ, φέρει σημάδια ελληνικών
επιρροών, εάν αναλογιστεί κανείς ότι
επάνω στους λίθους του απεικονίζονται
εγχάρακτα μυκηναϊκής προελεύσεως
εγχειρίδια...
Το παλαιό χειρόγραφο των Λιθοξόων (χειρόγραφο Layland-Locke) που έχει συνταχθεί το 1436 και έχει τη μορφή ερωτοαποκρίσεων, αποκαλύπτει πολλά και διαφωτιστικά. Στην ερώτηση από που προήλθε ο Τεκτονισμός, αναφέρεται ρητά ότι ο ΄Ελληνας Πήτερ-Γκόερ ταξίδευσε στην Αίγυπτο και όπου είχε ιδρυθεί Τεκτονισμός, επέστρεψε στην Μεγάλη Ελλάδα (Κρότωνα) όπου ίδρυσε μεγάλη στοά (Ομακοείο), εργάστηκε σε βάθος και μύησε πολλούς, μερικοί από τους οποίους ταξίδεψαν στην Γαλλία και αλλού. Από εκεί, η τέχνη του Τεκτονισμού ήρθε και στην Αγγλία.
Ο Τζον Λοκ, ύστερα από έρευνα ανακάλυψε ότι ο Πήτερ Γκόερ ήταν ο μύστης Πυθαγόρας και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Mackey καθόλου τυχαία ακόμη και σήμερα πολλοί τέκτονες ανά την υφήλιο αποκαλούν τον Πυθαγόρα φίλο και αδελφό τους...
Για τους ενδιαφερόμενους, περισσότερα στοιχεία και φωτογραφικό υλικό καθώς και τεκμήρια για το συγκεκριμένο θέμα, μπορούν να συναντήσουν στο βιβλίο του υπογράφοντος που επιγράφεται "Διονυσιακοί Τεχνίτες και Αρχαίοι Ναοδόμοι: Η Αληθινή Προέλευση του Τεκτονισμού".
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ionhellas@gmail.com