ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ...
Σήμερα, ενώ το πολιτικό κατεστημένο έχει εκχωρήσει την Εθνική κυριαρχία και οι "θεσμοί" εξοντώνουν πολύπλευρα τους ΄Ελληνες, ενώ πλήθη λαθρομεταναστών εισβάλλουν στην χώρα μας αλλοιώνοντας την εθνολογική σύσταση του πληθυσμού, τα ήθη και τα έθιμα, αλλοιώνοντας τις παραδόσεις και μεταβάλλοντας τη χώρα μας σε νεοταξική βαβέλ. Ενώ ο Κυπριακός, ο Βορειομακεδονικός και ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός στενάζουν υπό το πέλμα δυναστών, ο Ελλαδικός Τεκτονισμός σιγεί...
Σιγεί και παραμένει απαθής, επικαλούμενος τον ισχυρισμό ότι δεν επεμβαίνει επί "πολιτικών ζητημάτων".... Όμως αυτά δεν είναι "πολιτικά" υπό την έννοια των κομματικών θεμάτων ή διενέξεων, είναι Μείζονα Εθνικά Ζητήματα. Και επί εθνικών ζητημάτων, οφείλει και δικαιούται και Λόγο να έχει και Πράξεις να κάνει... Και προκειμένου να μην απορήσουν με την προσέγγιση αυτή πολλοί Συνέλληνες και Αδελφοί, οφείλουμε να κάνουμε ένα μικρό ιστορικό οδοιπορικό, ρίχνοντας φως σε αδιαμφισβήτητα πεπραγμένα, που αποτελούν το Κλέος του Ελληνικού Τεκτονισμού, κι όμως, για προφανείς λόγους, κάποιοι επιδιώκουν να τα αποσιωπούν, ή έστω να τα υποβαθμίζουν...
Προς τα τέλη του 19ου αιώνα, ένας άνεμος πατριωτικής ανατάσεως πνέει στον υπόδουλο ακόμη Ελληνισμό. Τότε, η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος, ο μοναδικός Ελληνικός Τεκτονικός φορέας της εποχής, ούτε "αλλοιθώρισε", ούτε παρέμεινε απαθής στο Εθνικό Προσκλητήριο, μα ούτε και ενέδωσε στα υποκριτικά και απαγορευτικά κελεύσματα και υποδείξεις των ξένων δυνάμεων για την απαγόρευση των δήθεν πολιτικών θεμάτων.
Χάριν του εθνικού συμφέροντος, προτάσσοντας την αρχή ότι "Υπέρτατος Νόμος η Σωτηρία της Πατρίδος", αποδεικνύοντας ότι υπεράνω όλων ίσταται η Πατρίς, η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος όχι μόνο δεν δίστασε να παρακάμψει την «Αρχή της Εδαφικότητας», που διέπει τις Διεθνείς Τεκτονικές σχέσεις, αλλά παρέβλεψε εντελώς και τις δήθεν θεμελιώδεις διατάξεις περί μη αναμείξεως των Στοών σε πολιτικά θέματα. Στο πλαίσιο αυτό, προέβη στην ίδρυση Στοών επί μη Ελληνικών (σκλαβωμένων) εδαφών, με κύριο σκοπό την πατριωτική προπαρασκευή, αφύπνιση και περαιτέρω προαγωγή των Εθνικών θεμάτων. Δημιούργησε έτσι ερείσματα για ανάδειξη των εθνικών εκείνων θεμάτων και διεκδικήσεων, αυτών που οι αποικιοκρατικές-μεγάλες δυνάμεις απαγορεύουν να θιγούν υπό το πρόσχημα ότι αποτελούν "πολιτικά θέματα", αντιμετωπίζοντάς τα κατά το δοκούν βεβαίως.
Χάριν του εθνικού συμφέροντος, προτάσσοντας την αρχή ότι "Υπέρτατος Νόμος η Σωτηρία της Πατρίδος", αποδεικνύοντας ότι υπεράνω όλων ίσταται η Πατρίς, η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος όχι μόνο δεν δίστασε να παρακάμψει την «Αρχή της Εδαφικότητας», που διέπει τις Διεθνείς Τεκτονικές σχέσεις, αλλά παρέβλεψε εντελώς και τις δήθεν θεμελιώδεις διατάξεις περί μη αναμείξεως των Στοών σε πολιτικά θέματα. Στο πλαίσιο αυτό, προέβη στην ίδρυση Στοών επί μη Ελληνικών (σκλαβωμένων) εδαφών, με κύριο σκοπό την πατριωτική προπαρασκευή, αφύπνιση και περαιτέρω προαγωγή των Εθνικών θεμάτων. Δημιούργησε έτσι ερείσματα για ανάδειξη των εθνικών εκείνων θεμάτων και διεκδικήσεων, αυτών που οι αποικιοκρατικές-μεγάλες δυνάμεις απαγορεύουν να θιγούν υπό το πρόσχημα ότι αποτελούν "πολιτικά θέματα", αντιμετωπίζοντάς τα κατά το δοκούν βεβαίως.
Οι παραβιάσεις αυτές των «θεμελιωδών» Τεκτονικών κανονισμών όχι μόνο δεν ζημίωσαν και δεν έθιξαν τον Ελληνικό Ελευθεροτεκτονισμό, αλλά τον παγίωσαν και τον ανέδειξαν ως έναν ισχυρό πατριωτικό πόλο και μέσω αυτής της αναγνωρίσως, επήλθε και η αποδοχή της πατριωτικής διαστάσεώς του μέσα στην αμύητη κοινωνία, συνεχίζοντας στην ιχνηλασία της ίδιας πορείας που χάραξε η Φιλική Εταιρεία το 1821...
Περί τα τέλη του 19ου αιώνα, η Μεγάλη Ανατολή προέβη στην ίδρυση Ελληνικών στοών σε διάφορες πόλεις της Μακεδονίας, ώστε να αποτελέσουν αυτές προμαχώνα για την υπεράσπιση, ανάδειξη και τροφοδότηση εθνοαπελευθερωτικών προσπαθειών στη συνέχεια. Στις 19/10/1890, εκδίδεται σχετική εγκύκλιος της Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος, απευθυνόμενη προς τις συμβολικές στοές, με σκοπό την υπόδειξη μελών που θα στελέχωναν την Μακεδονική Επιτροπή. Σε υλοποίηση αυτού του πνεύματος, δυο χρόνια αργότερα, το 1892, ιδρύεται στη Λάρισα η σ.σ. "Όλυμπος", έχοντας ως κύριο σκοπόν της την υλική και ηθική συμπαράσταση προς τα ανταρτικά σώματα, που δρούσαν στη Μακεδονία, καθώς και ευρύτερα.
Τρια χρόνια αργότερα, ιδρύεται στην Λάρισα, πάλι, η σ.σ «Αστήρ των Υποδούλων, η οποία ως βασικό σκοπό της είχε τη μεταλαμπάδευση του τεκτονικό φωτός σε υπόδουλες περιοχές της Μακεδονίας και της Ηπείρου, με αντικειμενικό στόχο την παροχή αρωγής προς τους αγωνιζόμενους Έλληνες, την τόνωση του εθνικού φρονήματος, καθώς επίσης την ίδρυση Σχολείων και άλλων Εθνικών Ιδρυμάτων για την προαγωγή και επιτέλεση εθνικού αφυπνιστικού έργου.
Από το 1897 και εντεύθεν, η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος προβαίνει σε μυήσεις πολλών Μακεδόνων ευρισκομένων εν Αθήναις, οι οποίοι εν συνεχεία αποστέλλονται στην Μακεδονία για ανάληψη πολυσχιδούς εθνικής δράσεως. Παράλληλα, η Εθνική Εταιρεία, στην οποία μετέχουν οι Τέκτονες Παύλος Μελάς, Ίων Δραγούμης κ.α. προπαρασκευάζουν και από την πλευρά τους, τον Ελληνισμό για την μεγάλη ώρα που δεν αργεί νάρθει...
Ενδεικτικό της ατμόσφαιρας και του πατριωτικού ξεσηκωμού που επικρατούσε, αποτελεί το γεγονός ότι το 1900, η Στοά «Μαραθών», υπέβαλε προς την Μεγ. Ανατολή πρόταση ιδρύσεως ελληνικής Στοάς εντός των βουλγαρικών εδαφών (!), ζητώντας μάλιστα να εκδοθεί και κυκλοφορήσει, από τεκτονικούς κύκλους, εφημερίδα στη Μακεδονία, με το όνομα «Μεγάλη Ελλάς», διαπνεόμενη ευκρινώς από το μεγαλοϊδεατικό και πατριωτικό-αφυπνιστικό-αλυτρωτικό πνεύμα!
Το 1902, κατά τα προεόρτια της ενάρξεως του Μακεδονικού Αγώνα, ιδρύονται στην Αθήνα νέες Στοές, για εθνικούς σκοπούς με τα χαρακτηριστικά ονόματα «Μακεδονία», «Πατρίς» και «Κρήτη», έμφορτα σημασίας και συμβολισμών. Έχει προηγηθεί ο ατυχής πόλεμος του 1897 με την δράση της παρατεκτονικής Εθνικής Εταιρείας και η απόπειρα εξεγέσεως του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, με χρήματα που διέθεσε ο τέκτων τραπεζίτης Κλεάνθης Σκαλλιέρης εκ Κωνσταντινουπόλεως.
Το 1902, κατά τα προεόρτια της ενάρξεως του Μακεδονικού Αγώνα, ιδρύονται στην Αθήνα νέες Στοές, για εθνικούς σκοπούς με τα χαρακτηριστικά ονόματα «Μακεδονία», «Πατρίς» και «Κρήτη», έμφορτα σημασίας και συμβολισμών. Έχει προηγηθεί ο ατυχής πόλεμος του 1897 με την δράση της παρατεκτονικής Εθνικής Εταιρείας και η απόπειρα εξεγέσεως του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, με χρήματα που διέθεσε ο τέκτων τραπεζίτης Κλεάνθης Σκαλλιέρης εκ Κωνσταντινουπόλεως.
To 1904, και ενώ ο Παύλος Μελάς μαζί με άλλους τέκτονες έχει μεταβεί στην υπόδουλη Μακεδονία για ανάληψη δράσεως, οι Στοές των Αθηνών «Ρήγας Φεραίος» και «Σκενδέρμπεης" αποστέλλουν βοήθεια και χρήματα προς τους αγωνιζομένους Έλληνες της Μακεδονίας. Κατά την κορύφωση του Μακεδονικού Αγώνος, ιδρύεται η πρώτη ελληνική Στοά στη Μακεδονία, υπό την διακριτική ονομασία «Αριστοτέλης», με ιδρυτή τον εθνομάρτυρα Γιάννη Παπάζογλου. Την εποχή εκείνη, πέραν του "Αριστοτέλη", ιδρύθηκαν 3 ακόμη τεκτ. στοές: «ΦΙΛΙΠΠΟΣ» στην Θεσσαλονίκη, «ΕΛΠΙΣ» στην Δράμα και «ΗΡΑΚΛΕΙΑ» στο Μοναστήρι.
Ο Ιωάννης Παπάζογλου για την έντονα πατριωτική και Τεκτονική δράση του, υπέστη μαρτυρικό θάνατο από τους Βουλγάρους, αντιμετώπιση η οποία επιφυλάχθηκε ακολούθως και σε άλλους Τέκτονες-πρωτεργάτες της αφυπνιστικής προσπάθειας. Το 1912-13, παρενθετικά, των Γαριβαλδινών εθελοντών ηγήθη ο Α. Ρώμας, φέρων το αξίωμα του ανθυπάτου Μεγ. Ταξιάρχου του Ελληνικού Τεκτονισμού.
Οι διωγμοί που υπέστησαν τα μέλη των Ελληνικών Στοών στην υπόδουλη Μακεδονία υπήρξαν ιδιαίτερα σκληροί, διότι οι Τούρκοι θεωρούσαν τους Έλληνες Τέκτονες ως εν δυνάμει επαναστάτες, καθώς κατά την μύησή τους, εκτός από τον Τεκτονικό όρκο, απέδιδαν όρκο αιωνίας πίστεως και προσηλώσεως στην Ελλάδα.
Οι διωγμοί που υπέστησαν τα μέλη των Ελληνικών Στοών στην υπόδουλη Μακεδονία υπήρξαν ιδιαίτερα σκληροί, διότι οι Τούρκοι θεωρούσαν τους Έλληνες Τέκτονες ως εν δυνάμει επαναστάτες, καθώς κατά την μύησή τους, εκτός από τον Τεκτονικό όρκο, απέδιδαν όρκο αιωνίας πίστεως και προσηλώσεως στην Ελλάδα.
Η Στοά Φίλιππος, σκόπευε στην συνδρομή του Έθνους στον αγώνα για την σωτηρία της Μακεδονίας, αποτελώντας ένα είδους "συντονιστικό κέντρο" των δραστηριοτήτων των λειτουργούντων ελληνικών στοών στην Ανατολική Μακεδονία. Ενώ η στοά "Υψηλάντης" προέβη σε αξιοσημείωτη πατριωτική δραστηριότητα δια της αποστολής στην Μακεδονία όπλων και εθελοντών αγωνιστών.
Το 1908 ιδρύεται μέσα στην την Κορυτσά η Στοά «Φώτιος», ενώ το 1910 πραγματοποιήθηκε έγγραφη Έγγραφη της Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος προς την Μεγ. Ανατολή της Τουρκίας για τις τουρκικές ωμότητες που διαπράττονταν στην Μακεδονία και στην Θράκη.
Στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι καθ΄ όλο το διάστημα της διεκδικήσεως εθνικών υποθέσεων και του αγώνα για την ικανοποίηση των αλυτρωτικών βλέψεων των υπόδουλων αδελφών μας, η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος απέστελλε συνεχώς διαμαρτυρίες στις ξένες Τεκτονικές Δυνάμεις, εν είδει "διπλωματικών διαβημάτων", με τις οποίες κατήγγειλε τις σφαγές και τις βιαιότητες των Βουλγάρων και των Τούρκων στην υπόδουλο Μακεδονία και ζητούσε την επέμβασή τους υπέρ των διωκομένων Ελλήνων, προς εκπλήρωση των εθνικών δικαίων και προσδοκιών, ενώ ανάλογες ενέργειες έκανε και το Ύπατο Συμβούλιο του Φιλοσοφικού Τεκτονισμού, εκφράζοντας την διαμαρτυρία του αλλά και κάνοντας ενημερώσεις προς τα ομόλογα τεκτ. σώματα της Ευρώπης και όχι μόνον.
Όταν λοιπόν οι Ελληνικές τεκτονικές δυνάμεις πρωτοστατούν για την ανάληψη εθνικής δράσεως, όταν από την Φιλική Εταιρεία μέχρι την Εθνική Εταιρεία και τον Μακεδονικό αγώνα οι τέκτονες γίνονται μπροστάρηδες στην υπεράσπιση των εθνικών δικαίων και υποθέσεων, όταν ο πατήρ του αειμνήστου Προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου, τέκτων ων μετείχε ενεργά στον αγώνα της ΕΟΚΑ, όταν αρχές του 1990 η Μεγάλη Στοά προκάλεσε με πατριωτικές εκδηλώσεις για το "Μακεδονικό" την μήνη των Άγγλων, κατηγορώντας την για ενασχόληση "με πολιτικά θέματα", μη υποχωρώντας στις ιταμές αξιώσεις των ξένων προς τιμήν της, (Η Ενασχόληση με τα Εθνικά Θέματα είναι Καθήκον και Υποχρέωση του Τέκτονος που απορέει από τον όρκο που δίδει προς την Πατρίδα), δεν νοείται η σημερινή αδράνεια και σιγή, προς ευαρέσκεια των μεγάλων δυνάμεων.
Όταν λοιπόν οι Ελληνικές τεκτονικές δυνάμεις πρωτοστατούν για την ανάληψη εθνικής δράσεως, όταν από την Φιλική Εταιρεία μέχρι την Εθνική Εταιρεία και τον Μακεδονικό αγώνα οι τέκτονες γίνονται μπροστάρηδες στην υπεράσπιση των εθνικών δικαίων και υποθέσεων, όταν ο πατήρ του αειμνήστου Προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου, τέκτων ων μετείχε ενεργά στον αγώνα της ΕΟΚΑ, όταν αρχές του 1990 η Μεγάλη Στοά προκάλεσε με πατριωτικές εκδηλώσεις για το "Μακεδονικό" την μήνη των Άγγλων, κατηγορώντας την για ενασχόληση "με πολιτικά θέματα", μη υποχωρώντας στις ιταμές αξιώσεις των ξένων προς τιμήν της, (Η Ενασχόληση με τα Εθνικά Θέματα είναι Καθήκον και Υποχρέωση του Τέκτονος που απορέει από τον όρκο που δίδει προς την Πατρίδα), δεν νοείται η σημερινή αδράνεια και σιγή, προς ευαρέσκεια των μεγάλων δυνάμεων.
ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΝΟΜΟΣ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ!